"ΦΟΡΟΙ"

Δημοσιοποιούμε το γνωστό ποίημα του Γεωργίου Σουρή "Φόροι", από τα ποιήματα που είχε εκδόσει στην εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα του, "Ο Ρωμηός" (1883-1918). Πάντα επίκαιρο...

Βάλετε φόρους βάλετε εἰς τὴν πτωχή μας ράχη,

ποτίστε μὲ τὸ αἷμα μας τὴν ἄρρωστη πατρίδα.

σεῖς τὸ κρασὶ καὶ τὸν καπνὸ νὰ πίνετε μονάχοι,

κι ἐμεῖς νὰ σᾶς κοιτάζομε μέ μάτι σὰν γαρίδα.

Βαριὰ φορολογήσετε καὶ τὸ νερὸ ποὺ τρέχει...

βάλετε φόρους βάλετε, κι ἡ ράχη μας ἀντέχει.



Ὅ,τι καλὸ κι ἄν ἒχομε ἀπάνω μας ἂς μείνει,

στὰ πρόσωπά μας ἂς χυθεῖ τοῦ μαρασμοῦ τὸ χρῶμα,

μ΄ ἐμᾶς τὸ ἰσοζύγιο τοῦ ἔθνους μας ἂς γίνει,

φορολογήσετε κι αὐτή τὴ σάρκα μας ἀκόμα.

Τοῦ κρέατός μας κόβετε καμμιὰ παχειὰ λωρίδα,

καὶ τρώγετέ την λαίμαργα μαζὶ μὲ τὴν πατρίδα.



Ὅ,τι κι ἂν τρῶνε οἱ πτωχοί, τὸ ἔθνος ἂς τὸ τρώγει,

Ὅ,τι κι ἂν πίνουν οἱ πτωχοί, τὸ ἔθνος ἂς τὸ πίνει.

Χορταίνετε σὰν Λούκουλλοι μ΄ ἐμᾶς τὸ σκυλολόγι,

κι ἐμεῖς θὰ σᾶς γνωρίζουμε γι΄ αὐτὸ εὐγνωμοσύνη.

Τὲτοιοι χωριάτες πούμαστε ἀντέχουμε εἰς ὄλα,

καὶ οὔτε τόσο εὔκολα τινάζομε τὰ κῶλα.



Πρέπει νὰ εἶναι οἱ πολλοὶ πτωχοὶ καὶ πεινασμένοι

καὶ οἱ ὀλίγοι πάντοτε νὰ βρίσκονται χορτάτοι·

πρέπει νὰ στέκουν οἱ πολλοὶ στὰ σπίτια των κλεισμένοι

καὶ οἱ ὀλίγοι νὰ πηδοῦν ἀπάνω στὸ Παλάτι.

Πρέπει ὁ κόσμος ὁ πολὺς νὰ δέχεται τὰ βάρη,

κι ὁ λιγοστὸς ἀπάνω του κανένα νὰ μὴν πάρει.



Μ΄ αὐτὸν τὸν νόμον ἒζησε ὁ κόσμος καὶ θὰ ζὴσει,

τὴ δύναμή του προσκυνᾶ ἡ κάθε κοινωνία.

Δὲν ἠμπορεῖ καθένας μας βεβαίως νὰ πλουτίσει,

γιατὶ τοῦ κόσμου ἔπειτα χαλᾶ ἡ ἀρμονία.

Φτώχια καὶ πλοῦτος!... ζὴτημα τοῦ καθενὸς αἰώνος,

ἰδοὺ τὸ τέλος κι ἡ ἀρχὴ τοῦ φοβεροῦ ἀγῶνος.



Λοιπὸν κανένας πρόστυχος κεφάλι μὴ σηκώσει,

γιὰ τόσα νομοσχέδια μή βγάλει τσιμουδιά·

εἰς τῆς πατρίδος τὸν βωμὸν τό αἷμα του ἂς δώσει,

χωρὶς ν΄ ἀφήσει στεναγμὸ ἡ μαύρη του καρδιά.

Κι ἂν τώρα πάλι ἔπεσε ἐπάνω του ὁ κλῆρος,

πρέπει καὶ πάλι νὰ φανεῖ γενναῖος, μάρτυς, ἥρως!