Ιδιωτικοποιήσεις Δημοσίων Επιχειρήσεων. Πόσο καλό ή κακό είναι;

Ο πολύς κόσμος, είναι στην καλλίτερη περίπτωση, αδιάφορος και κουρασμένος. Είναι αηδιασμένος από την εκμετάλλευση των βρωμερών κομμάτων, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ, κυρίως της μεταπολίτευσης, που όρμισαν στα δημόσια ταμία και στις δημόσιες επιχειρήσεις και έφαγαν με δεκαπέντε μασέλες. Όλοι μαζί τα έφαγαν...

Απίστευτες παροχές στους εργάτες των ΔΕΚΟ. Δωρεάν τηλέφωνα, μειωμένα τιμολόγια, δωρεάν εισιτήρια, προνομιακές παροχές που μόνο αυτοί είχαν. Για να μη πούμε για τα απίστευτα επιδόματα που ανέβαζαν του μισθούς στα ύψη.

Γιατί δηλαδή, μία δημόσια επιχείρηση, να δίνει προνόμια στους εργαζομένους της; Δεν είναι κάποια ιδιωτική εταιρεία που θέλει να ευχαριστήσει τους υπαλλήλους της. Μιλάμε για εταιρείες του δημοσίου, που όλες οι παροχές πρέπει να διαμοιράζονται εξίσου σε όλους τους Έλληνες, είτε εργάζονται σε αυτές είτε όχι.

Με ποιά λογική, ο υπάλληλος του ΟΤΕ μπορούσε να έχει δωρεάν τηλέφωνα; Με ποια λογική ο υπάλληλος της ΔΕΗ είχε μειωμένα τιμολόγια ή δωρεάν με «κόλπο». Γιατί ο εργαζόμενος στις μεταφορές, είχε δωρεάν εισιτήρια, για όλη την οικογένειά του; Δεν έφθανε που καλοπληρωνόταν και είχε σίγουρη την εργασία του;

Απίστευτες ανισότητες μεταξύ των εργατών, που οι κομμουνισταράδες ψευτοαριστεροί της πλάκας και της ρεμούλας, με χαρά απολάμβαναν και επιδίωκαν για τους εαυτούς τους και το σινάφι τους.

Οι ΔΕΚΟ δεν έπρεπε να είναι τσιφλίκι των εργαζομένων τους, αλλά θα έπρεπε, τα κέρδη τους, να διαμοιράζονται ΕΞΙΣΟΥ, σε όλους τους Έλληνες.

Οι ΔΕΚΟ ήταν ιδιοκτησία όλων των Ελλήνων και ήταν αδιανόητο αυτό που γινόταν (και γίνεται;).

Κρατικοποιήσεις ιδιωτικών επιχειρήσεων

Ολυμπιακή Αεροπορία.

Την πουλάει χρεωκοπημένη το κράτος στον Ωνάση το 1957 και την ξαναγοράζει το 1975 (μετά από απειλές για απολύσεις κλπ) με μεγαλύτερο στόλο, γραφεία και περισσότερες υπηρεσίες, αλλά πάλι χωρίς κέρδη... Όμως είναι μία επιχείρηση σαφώς αναπτυγμένη και πολύ μεγαλύτερη!

Κατηγορούν τον Ωνάση, ότι με τις απειλές του για απολύσεις, έπαιρνε χαμηλότοκα δάνεια, πετύχαινε ευνοϊκές μεταχειρίσεις από το κράτος, επέβαλε να είναι μονοπώλιο στην Ελλάδα και είχε γενικά απίστευτα προνόμια. Όμως, έτσι ή αλλιώς, είχε απαλλάξει το κράτος από τα έξοδα της εταιρείας και είχε δώσει δουλειά σε πολλούς Έλληνες. Ενδεικτικά:

- Όταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης το 1957, αγοράζει  την χρεοκοπημένη κρατική αεροπορική εταιρία είχε: 14 αεροσκάφη τύπου Dakota και 865 άτομα προσωπικό.

- Όταν το 1975 την μεταπωλεί στο Ελληνικό Κράτος, είναι από τις καλύτερες αεροπορικές εταιρίες του κόσμου, μ΄ ένα σύγχρονο στόλο 28 αεροπλάνων που περιελάμβανε και τρία "τζάμπο" που ταξιδεύουν σε όλες τις ηπείρους. Επίσης, η "Ολυμπιακή Αεροπλοία" με στόλο 7 αεροσκάφη και 4 ελικόπτερα εξυπηρετούν τα πολλά νησιά της Ελλάδας. Το συνολικό προσωπικό ήταν τώρα 7,350 άτομα.

Φυσικά με τον ερχομό του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το ’80, το πράγμα ξέφυγε τελείως. Με το άνοιγμα νέων αερογραμμών, χωρίς προηγούμενη μελέτη, τις παράλογες απαιτήσεις των εργαζομένων και με την απίστευτη διόγκωση του αριθμού τους, που έφθασαν κοντά στα 10.000 άτομα, το μέλλον της επιχείρησης ήταν η διάλυση...

Υπήρχε περίοδος, που η επιχείρηση χρειαζόταν μηχανικούς και δεν έκανε προσλήψεις για να ικανοποιήσει αυτήν την ανάγκη, αλλά για υπαλλήλους γραφείου. Ο λόγος ήταν ότι κανένας δεν ήθελε να εργαστεί ως «μουτζούρης» και είχαν γεμίσει τα γραφεία με άχρηστους αφισοκολλητές.

Άλλωστε είναι γνωστό το σλόγκαν της εποχής «Άντε να μπω στο δημόσιο και να κάθομαι». Και πράγματι, έμπαινες στο δημόσιο για να τα ξύνεις...!

Την δουλειά την έκανε ένας μικρός αριθμός εργατών. Οι υπόλοιποι απλώς περίσσευαν και είτε τα έξυναν σε κάποια γραφεία, είτε έβλεπαν τους άλλους να εργάζονται.

Και σαν να μη έφθαναν όλα αυτά, πληρωνόντουσαν και αδρά από την δική μας τσέπη.

Μία κατάσταση που συνέβαινε σε όλο το δημόσιο.

Ένα κομματικό κράτος, που όχι μόνο είναι κακός επιχειρηματίας, αλλά και κακός διαχειριστής της κοινωνίας μας. Με παράλογες φορολογίες, με απίστευτη γραφειοκρατία, με γιγάντωση του δημοσίου, κυνηγώντας τον ελεύθερο επαγγελματία, καθιερώνοντας το φακελάκι και το λάδωμα, καταστρέφοντας τον σωστό επιχειρηματία, χρηματοδοτώντας τον κρατικοδίαιτο επιχειρηματία λαμόγιο, καταληστεύοντας τα ασφαλιστικά ταμεία, δίνοντας υπέρογκες συντάξεις και κολοσσιαία εφάπαξ στους δημοσίους (που τους έβγαζε στην σύνταξη από το 50), με με με με, με ό,τι μπορεί να δημιουργούσε ένα κομματικό κρατικό καρκίνωμα.

Μαζί λοιπόν με την Ολυμπιακή και σορός άλλων ιδιωτικών επιχειρήσεων, όπου το κράτος είτε γιατί θα έκλειναν και θα απολύονταν οι εργαζόμενοί  τους, είτε γιατί εμφανιζόταν ακόμη μία ευκαιρία εξασφάλισης αφισοκολλητών, τις κρατικοποιούσε.

Γενικά, στην Ελλάδα παρουσιάστηκε και γιγαντώθηκε το φαινόμενο του κρατικοδίαιτου ιδιώτη.  Και φυσικά τα κομματόσκυλα πολιτικάντηδες, υπουργοί – βουλευτές – διευθυντές, ποτέ δεν επιχείρησαν πραγματικά για το καλό της κοινωνίας και των ελλήνων πολιτών. Ό,τι έκαναν το έκαναν για το καλό της πάρτης τους και τού κόμματος. Υπέρ άνω όλων το κόμμα.

Ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων

Το ερώτημα του ταλανίζει στις μέρες μας. Πρέπει το κράτος να επιχειρεί;

Πιστεύουμε, ότι ο μόνος λόγος που θα έπρεπε, είναι για λόγους εθνικής ασφαλείας και διαχείριση τους εθνικού πλούτου. Εδώ λοιπόν τα πράγματα λίγο μπερδεύονται.

Ας ξεκινήσουμε από κάτι που αναφέρουν πολλοί. Οι ιδιωτικοποιήσεις και ο ανταγωνισμός φέρνει φθηνά τιμολόγια και υπηρεσίες. Και αυτό όμως είναι κάτι που χρειάζεται συζήτηση. Σχεδόν καμμία ιδιωτική επιχείρηση δεν μπορεί να ανταγωνιστεί ένα κρατικό μονοπώλιο, ή έστω ένα πρώην μονοπώλιο.

Φάνηκε ξεκάθαρα με την ΔΕΗ. Μπήκαν κάποιοι αετονύχηδες, που θέλουν να λέγονται επιχειρηματίες, στην διαχείριση των λογαριασμών του ρεύματος... δεν ανέπτυξαν κάποιο δικό τους δίκτυο, απλά διαχειρίζονταν τους λογαριασμούς...

Και λογικό είναι να μη μπορούν να κάνουν κάτι άλλο, αφού θα ήταν αδύνατον να αναπτύξει, κάποια ιδιωτική εταιρεία, δικό της δίκτυο και δικά της ηλεκτρικά εργοστάσια και παραλλήλως να ανταγωνιστεί και τα τιμολόγια της ΔΕΗ.

Με τον ΟΤΕ το κατάφεραν καλλίτερα, μιας και είναι και άλλη η φύση της επιχειρήσεως. Φυσικά, κανένας πάροχος τηλεφωνίας δεν έχει δικό του δίκτυο, σχεδόν μετά από 20 χρόνια που έχουν απελευθερωθεί οι τηλεπικοινωνίες. Όλοι στηρίζονται ακόμη στο δίκτυο του... ΟΤΕ. Όμως εδώ τα πράγματα ήταν πιο εύκολα από ότι στην ΔΕΗ και σε αυτό βοήθησε και η νέα τεχνολογία που ερχόταν, της κινητής τηλεφωνίας.

Πιέστηκε λοιπόν ο ΟΤΕ να κρατήσει τα τιμολόγιά του σε υψηλότερες τιμές από ότι αυτών των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Ο λόγος ήταν φυσικά στο να μπορέσουν να εισχωρήσουν οι ιδιωτικές εταιρείες στην αγορά. Εν ολίγοις, απαγόρευσαν στον ΟΤΕ να μετάσχει του ανταγωνισμού. Και όχι μόνο αυτό, αλλά του επέβαλαν να παραχωρήσει  το δίκτυό του στις άλλες εταιρείες...!!!

Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του ΟΤΕ ανήκει σε ιδιωτικά κεφάλαια και στην Ντόιτσε Τέλεκομ.

Κινητή τηλεφωνία

Επιπλέον, με την νέα τεχνολογία που εμφανίστηκε, της κινητής (φορητής κατά το ορθότερον) τηλεφωνίας, το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα έπρεπε να επιχειρήσει. Θα έπρεπε όμως να διασφαλίσει τον υγιή ανταγωνισμό, να διασφαλίσει τον μεγάλο αριθμό εταιρειών, να επιβάλει την πρόσληψη μόνο ελλήνων, να νοικιάσει, σε λογικά πλαίσια και με μηδενικές χρεώσεις στην αρχή, αλλά με σταδιακή αύξηση των τιμολογίων σε βάθος χρόνου, τις συχνότητες και τους χώρους για τους σταθμούς. Θα άφηνες να στήσουν οι εταιρείες όλο το δίκτυο κινητής, όχι μόνο με μηδενικό κόστος, αλλά αποφέροντας καθαρά κέρδη στον ελληνικό λαό.

Ποιες όμως επιχειρήσεις μπορούν να θεωρηθούν εθνικά σημαντικές;

Βασικά τρεις είναι οι τομείς που μπορούμε να σκεφτούμε.

1. Η ενέργεια

2. Τα ύδατα

3. Ο ορυκτός πλούτος                     

Αυτοί οι τομείς επιβάλλεται ή όχι να ανήκουν στο κράτος;

1. Ενέργεια

Για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, χρειάζονται είτε λιγνιτεργοστάσια, είτε υδροηλεκτρικά, είτε με τις νέες οικολογικές μεθόδους, αιολικά πάρκα και φωτοβολταϊκά.

Την παραγωγή ηλεκτρική ενέργειας μέσω των μεγάλων εργοστασίων, την έχει αναλάβει το κράτος εδώ και δεκαετίες. Ποια λοιπόν είναι η ανάγκη ξεπουλήματος σε κάποια ξένη εταιρεία ή ιδιώτη; Μήπως θα πέσουν τα τιμολόγια; Η διαφορά θα είναι αμελητέα, από την εξυγίανση που θα επιφέρει η υποτιθέμενη σωστή διαχείριση, από τους άρπαγες συνδικαληστές και λοιπά λαμόγια του δημοσίου.

Ηλιακή ενέργεια

Αντιθέτως, αν υπήρχε κράτος ελληνικό και όχι προτεκτοράτο, θα έπρεπε να προχωρήσει στην εκμετάλλευση της σύγχρονης, οικολογικής, οικονομικής και δωρεάν ενέργειας, που απλόχερα μας παρέχεται στην πατρίδα μας από τον Ήλιο.

Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο από αυτό το απλό. Η υπόθεση ηλιακή ενέργεια είναι κάτι που στην χώρα μας ξεκίνησε, με τους ηλιακούς θερμοσίφωνες εδώ και 40 χρόνια, και μαζικά τα τελευταία 30. Όλα αυτά τα χρόνια ποιά ήταν η εξέλιξη του ηλιακών κυψελών; Ουσιαστικά ελάχιστη.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τα ηλιακά πάνελ για παραγωγή ρεύματος, τα περισσότερα, είναι εισαγωγής...!

Παρότι είμαστε από τις κύριες κατασκευάστριες χώρες ηλιακών θερμοσίφωνων, στον τομέα φωτοβολταϊκά για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, είμαστε πίσω.

Γιατί; Δεν θα έπρεπε αυτήν την στιγμή να μπορεί το κάθε αστικό οίκημα να έχει, αν όχι αυτόνομη, τουλάχιστον μεγάλη αυτάρκεια ηλεκτρικής ενέργειας;

Δεν θα έπρεπε με την κατασκευή κάθε νέας πολυκατοικίας να επιβάλλεται και η τοποθέτηση φωτοβολταϊκών; Αυτήν την στιγμή θα χρειαζόμασταν να εισάγουμε ρεύμα από την Τουρκία και την Βουλγαρία; Δεν θα ήμασταν ενεργειακά αυτάρκεις;

Πότε το κομματικό κράτος της ξεφτίλας και της ρεμούλας, επιδότησε ευρεσιτεχνίες – έρευνα – τεχνολογία ελλήνων επιστημόνων και εταιρειών; Όχι μόνο δεν επιδότησε, όχι έστω δεν διευκόλυνε, αλλά του εναντίον δυσχέρανε, υπονόμευσε και κυνήγησε τις όποιες προσπάθειες.

Να που θα μπορούσε να αναπτυχθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία και επιχειρηματικότητα. Αντ’ αυτού το πρόβλημά μας είναι οι ήδη υπάρχουσες δημόσιες επιχειρήσεις;

Πόσο αλητήριοι και προδότες είναι όλα τα κομματόσκυλα και οι πολιτικάντηδες του αντισυνταγματικού συνονθυλεύματος ΠΑΣΟΚΟΙ, ΝεοΔημοκράτες, Κουκουέδες και Συριζέοι.

Ο Έλληνας ευρεσιτέχνης - επιστήμων – επιχειρηματίας έχει κυνηγηθεί ανελέητα από όλα αυτά τα ανδρείκελα, που διαχρονικά «ενδιαφερόντουσαν» για το μέλλον της πατρίδος, το μέλλον μας...

2. Τα ύδατα

Εδώ τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Μιλάμε και για ξεπούλημα και για προδοσία. Δεν υπάρχει κανένας λόγος αλλαγής του παρόντος καθεστώτος.

Καθαρή αλητεία και προδοσία των ελλαδιτών πολιτικών.

3. Ορυκτός Πλούτος

Χρυσός, πετρέλαιο, βωξίτης, φυσικό αέριο, ουράνιο, κόκκινος υδράργυρος και πολλά, πολλά άλλα. Είναι γνωστό τοις πάσι, τώρα πια, ότι ο ορυκτός πλούτος της πατρίδος μας είναι τεράστιος. Μη ξεχνάμε τους αλήτες – προδότες – πολιτικούς, που χλέβαζαν όποιους μίλαγαν για πετρέλαιο στο Αιγαίο και σε μερικά χρόνια, ανακάλυψαν την ύπαρξή του.

Καταλήξαμε λοιπόν ότι υπάρχει πετρέλαιο, θα πρέπει όμως να υπάρχει συνεργασία, με εταιρείες; Ναι, στην περίπτωση που δεν κατέχουμε την τεχνογνωσία και τα κατάλληλα μηχανήματα.

Για την εξόρυξη όμως τους πετρελαίου και του φυσικού αερίου, παίζει σημαντικό ρόλο, εκτός των άλλων και η γεωπολιτική θέση της χώρας και οι πιέσεις από γείτονες και «συμμάχους». Σίγουρα μόνοι μας δεν θα μας άφηναν να κάνουμε κάτι, όμως θα έπρεπε, αν είχαμε ηγέτες και όχι αρλεκίνους, να διεκδικούσαμε τις καλλίτερες δυνατές συνθήκες εξορύξεως, για το συμφέρον της πατρίδος μας.

Είναι ανήκουστο να εκμεταλλεύονται τον φυσικό πλούτο της Ελλάδος ξένοι κολοσσοί και να κερδοφορούν ασύστολα σε βάρος του ελληνικού λαού. Κάπως έτσι, συγκεντρώνονται αμύθητες περιουσίες σε λίγα χέρια, που ξεπερνούν ακόμη και προϋπολογισμούς ολόκληρων κρατών.

Εν κατακλείδι, δεν είμαστε κατά του κέρδους. Δεν είμαστε σαν τα λαμόγια της ψευτοαριστεράς, που ακούνε κέρδος και βγάζουν υποτίθεται καντήλες, αλλά τρώνε με δεκαπέντε μασέλες. Είναι άλλωστε γνωστοί οι ζάμπλουτοι προνομιούχοι συνδικαληστές, μαζί με τους βουλευτές τους.

Είναι λογικό να υπάρχει διαβάθμιση στο πλούτο. Δεν είμαστε ούτε όλοι ίσοι ούτε ίδιοι και ο καθένας θα πρέπει να έχει απολαβές, σύμφωνα με τις δυνατότητές του, τις ώρες εργασίας του, την επιχειρηματική του ιδέα, κλπ.

Όμως δεν είναι λογικό να υπάρχουν μεγιστάνες και πάμπτωχοι. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος, όσο αξιόλογος, έξυπνος και εργατικός και να είναι να συγκεντρώνει αμύθητα πλούτοι. Η ισορροπία της φυσικής οικονομίας θα πρέπει να δημιουργήσει και τον αντίστοιχο εξαθλιωμένο άπορο.