Ένα ακόμη καταπληκτικό άρθρο του καθηγητή του πανεπιστημίου του Αιγαίου, Κωνσταντίνου Ρωμανού.
Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη φωνές στην πανεπιστημιακή κοινότητα που δεν φοβούνται να αντιπαρατεθούν στους εξουσιαστές και στην νέα τάξη πραγμάτων.
ΕΛΛΗΝΑ ΞΥΠΝΑ
1.Σχολική παιδεία και
πολυπολιτισμός
Οι Έλληνες είναι ψύχραιμοι απέναντι στο μεταναστευτικό κύμα,
γράφει η Frankfurter Allgemeine(19-3-2016) και αυτό την ώρα που οι
πολιτικοί των κοντινών βαλκανικών χωρών προσπαθούν να ξεπεράσουν ο ένας τον
άλλον με συνθήματα «έξω οι ξένοι!» και ένας υπουργός του Βελγίου απαίτησε να
βυθίζονται μεταναστευτικά πλοιάρια από την Τουρκία. «Κάτι τέτοιο δεν θα έκανε
ποτέ η Ελλάδα» είπε ο αναπληρωτής υπουργός μετανάστευσης Μουζάλας, αναφέρει η Allgemeine, και κανένας δεν του έκανε κριτική.
Ιδιαίτερα ψύχραιμος είναι ο Δημήτρης Μάρδας, αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών,
σε συνέντευξη με αυτήν την εφημερίδα. «Αν μείνουν μερικές χιλιάδες πρόσφυγες
στην Ελλάδα, αυτό δεν αποτελεί άλυτο πρόβλημα, εφ’ όσον υπάρχει εμπιστοσύνη
στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι θα αναλάβει τα έξοδα φιλοξενίας.» Αλλά και η
αντιπολίτευση, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας αποφεύγει κάθε εχθρικό προς τους
αλλοδαπούς σχόλιο και περιορίζεται στην κριτική του ερασιτεχνισμού της
κυβέρνησης, όταν π.χ η τελευταία αρχές του 2015 έκλεισε ένα στρατόπεδο
προσφύγων και τους έφερε με λεωφορεία στο κέντρο της Αθήνας, όπου τους άδειασε
χωρίς να τους παράσχει κατάλυμμα. Παρά ταύτα η Ελληνική ψυχραιμία μπορεί και να
οφείλεται σε μια παρεξήγηση, κλείνει η εφημερίδα, διότι ως τώρα όλοι πιστεύουν
ότι οι πρόσφυγες θα φύγουν και όταν τους πουν ότι θα μείνουν, μπορεί ν’
αρχίσουν οι διαμαρτυρίες…
Η εποχή μας είναι γρήγορη και μέσα σε δέκα μέρες… τους το
είπαν. 29-3-2016 η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη είπε ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη για
μακροχρόνια παραμονή προσφύγων. Το υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής άρχισε
να εξετάζει αιτήσεις ασύλου και θέματα εγκατάστασης προσφύγων. Ο υπουργός
παιδείας Φίλης με αλλεπάλληλες εγκυκλίους προς τα σχολεία κάλεσε τους μαθητές
«ν’ ανοίξουν την αγκαλιά τους και την γειτονιά τους στους πρόσφυγες».
Εκπαίδευση στην υπηρεσία νέων μεταναστών.
Όλοι στο Υπουργείο Παιδείας από τον Αντώνη Λιάκο ως την Σία
Αναγνωστοπούλου πυρετωδώς ετοιμάζουν την κλιμάκωση της πολυπολιτισμικής
ουδετεροεθνούς ουδετεροθρησκευτικής εκπαίδευσης. Για το μάθημα της ιστορίας
στόχος είναι η σύνολη υπέρβαση του Παπαρρηγόπουλου και της διδασκαλίας περί
διαχρονικής συνέχειας του Ελληνισμού. Η ιστορία ξαναγράφεται για να υπηρετεί
αυτό που κρίνεται ως ανάγκη του τώρα. Π.χ .η μικρασιατική καταστροφή, ως
δημιουργός προσφυγικού ρεύματος, είναι κατά την Σία Αναγνωστοπούλου σημαντική
όχι ως ιδιαίτερο Ελληνικό πεπρωμένο, αλλά επειδή το προσφυγικό είναι μεγάλο
ζήτημα για την… παγκόσμια ιστορία. –Το Ελληνικό ως μερικό απορροφάται από το
γενικό, προκειμένου να προχωρήσουμε αβίαστα στο επόμενο στάδιο, μια Ελλάδα η
οποία αποτελείται από «πρόσφυγες» ανεξαρτήτως προελεύσεως, μια προσφυγική
μητρόπολη «φύσει» προορισμένη να απορροφά εις το διηνεκές μεταναστευτικές «ροές»
Ο Αντώνης Λιάκος, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
και πάπας των εγχωρίων αποδομητών της Ιστορίας, έχει αναλάβει από την κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ την εποπτεία εκπόνησης αναλυτικών προγραμμάτων για το μάθημα ιστορίας
όλων των βαθμίδων. Εκ των ούκ άνευ θεωρεί ο Λιάκος την κατάργηση του
«αφηγήματος Παπαρρηγόπουλου» Οι μαθητές να μάθουν να σκέπτονται πληθυντικά, όχι
εθνικά. Το μάθημα της Ιστορίας δεν θα έχει κέντρο την Ελλάδα, Θα γίνει ευρεία
αναδόμηση του προγράμματος με αναφορά στην πολυπολιτισμική κοινωνία. Ζητούμενο
είναι όχι η Εθνική, αλλά η Ιστορική συνείδηση. Ζητούμενο είναι «ποια ιστορία θα
αφορά και τα μεταναστάκια!» Η ιστορική συνείδηση να λειτουργήσει ως
συγκολλητική ουσία. Ο μαθητής να μην βλέπει αυτόν τον κόσμο γαλανόλευκο και
ανάδελφο!. Ο Λιάκος δεν μασάει τα λόγια του. Ομιλεί ανοιχτά στο πανεπιστήμιο,
π.χ για τις σφαγές και εγκλήματα των Ελλήνων κατά των Τούρκων το 1922. Όποιος
έχει επισκεφτεί το πολεμικό μουσείο Κων/πόλεως και γνωρίζει την κρατική
Τουρκική γραμμή, αντιλαμβάνεται ότι οι γαλλικές ιστορικές πηγές του Λιάκου δεν
είναι άλλες από αυτές που χρησιμοποιεί αυτολεξί η προπαγάνδα του τουρκικού
υπουργείου εξωτερικών. Ο Λιάκος είναι αρχετυπικός εκπρόσωπος του Ελληνικού Ανθελληνισμού.
2.Ιθαγένεια με τον νόμο Ραγκούση (ΠΑΣΟΚ)
Σε κάποιο επόμενο άρθρο της η
Frankfurter Allgemeine ίσως διδαχθεί από την Ελλάδα πώς
είναι δυνατόν χωρίς διαμαρτυρίες, με συνεχιζόμενη ψυχραιμία κυβερνώντων και
κυβερνωμένων, να μεταλλαχτεί ολικά μια χώρα τόσο πληθυσμιακά όσο πολιτιστικά.
Μια πλήρης κατανόηση του φαινομένου προϋποθέτει εν τούτοις μια γνώση της προϊστορίας του μεταναστευτικού στην Ελλάδα : Π. χ
των αποφάσεων περί «εθνικής στρατηγικής για την κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων
χωρών 2011-15» η οποία εκτίθεται στο υπ΄αρ.318/11-4-2011 έγγραφο της «Γενικής
Γραμματείας Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής» του Υπουργείου Εσωτερικών. Εδώ
πληροφορούμεθα ότι το «εθνικό συμφέρον επιτάσσει να συνεχισθεί η νόμιμη
μετανάστευση» (και εδώ η ετικέττα «εθνικό»είναι προσχηματική)και ότι «η χώρα θα
χρειαστεί και νέους μετανάστες
προκειμένου να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο γήρανσης του πληθυσμού».
Ακόμα παλαιότερα, το 2010, η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου ως
πρώτο νομοθετικό μέλημα της φρόντισε να ψηφισθεί στην βουλή ο αποκαλούμενος
«νόμος Ραγκούση» για την ιθαγένεια, ο οποίος είχε προταθεί 26 Μαρτίου 2009 από
την «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» και το « Εθνικό
Παρατηρητήριο κατά του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας» »(αμφότερα
χρηματοδοτούμενα από τον Σόρος) Εδώ ο όρος ιθαγένεια
χρησιμοποιήθηκε καταχρηστικά αντί του ορθού υπηκοότητα, προκειμένου όχι απλώς να πολιτογραφηθούν «Έλληνες όλοι
όσοι γεννώνται στο ελληνικό έδαφος (δίκαιο εδάφους – jus soli), αλλά και να μην διακρίνονται
εννοιολογικά από αυτούς που ανήκουν στο ελληνικό γένος ως γόνοι Ελλήνων
(δίκαιον αίματος – jus sanguinis). Εναλλακτικά πρόβλεψε ο νόμος Ραγκούση, κτήση ιθαγενείας
για παιδιά μεταναστών που ναι μεν δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα, αλλά
παρακολούθησαν ελληνικό σχολείο. Να σημειωθεί εδώ το γενικώς αποσιωπούμενον,
ότι τα παιδιά αυτά είχαν ήδη ιθαγένεια,
αυτήν των γονέων τους στην χώρα προέλευσης τους. Προβλέπει ο ελληνικός νόμος και ο νόμος των χωρών προέλευσης διπλή
ιθαγένεια; Ο προπαγανδιστικός ορυμαγδός των Μ.Μ.Ε. έθαψε το ερώτημα. Να μην
πάρουν ιθαγένεια «παιδιά που δεν γνωρίζουν άλλη χώρα παρά την Ελλάδα»; ή τα
παιδιά αυτά που είναι de facto Έλληνες ως «της Ελληνικής παιδείας
μετέχοντα»;(παραποίηση της ρήσεως Ισοκράτους).Και εδώ όπως παντού η προπαγάνδα
απευθύνθηκε στο συναίσθημα της άλογης συμπάθειας και στην ετυμηγορία της
ημιμάθειας.
Προς τιμήν της ελληνικής αντίστασης ο νεαρός δικηγόρος Ιωάννης
Ανδριόπουλος με την προσφυγή του ανέτρεψε τον νόμο Ραγκούση (αν και μερικές
χιλιάδες πρόλαβαν ως τότε να πολιτογραφηθούν).Έπαινος ανήκει και στο Συμβούλιο
Επικρατείας, το οποίο απέρριψε τον λαθρονόμο Ραγκούση με ένα όχι τόσο σύνηθες
για νομικούς επιστήμονες ουσιώδες
σκεπτικό: Το έθνος αναφέρεται στις
παρελθούσες και μέλλουσες γενεές και ανήκουν σ’ αυτό οι Έλληνες της διασποράς…
Το δίκαιο ιθαγενείας εγκαθιδρύει άρρηκτο δεσμό του πολίτη με το κράτος… δεν
επιτρέπει την είσοδο στην λαϊκή κοινότητα (λαός) αλλοδαπών προσώπων χωρίς
ουσιαστικό δεσμό με αυτήν- ιδίως με την πρόβλεψη αθρόων πολιτογραφήσεων… ώστε
εν τέλει να αποσυντίθεται η έννοια του Έθνους. Ο νομοθέτης (του παλαιότερου
νόμου περί ιθαγενείας) μερίμνησε για την Εθνική ομοιογένεια του κράτους δια της
θεσπίσεως δικαίου ιθαγενείας επί τη βάσει του δικαίου του αίματος. Εκεί
προβλέπεται και η συμβολή της εκπαίδευσης στην ανάπτυξη Εθνικής συνειδήσεως.
Στον νόμο 3284/2004,α217(κώδικας ελληνικής ιθαγένειας προσετέθει νυν ο νόμος
3838/2010 με το νέο άρθρο 1/Α, από τον οποίο συνάγεται νέος τρόπος κτήσεως
Ελληνικής ιθαγενείας με την γέννηση του αλλοδαπού στην Ελλάδα ή την φοίτηση του
σε Ελληνικό σχολείο. Πρόκειται περί αθρόας
πολιτογραφήσεως άνευ εξατομικευμένης κρίσεως επί της προϋποθέσεως της υπάρξεως ή όχι
ουσιαστικού δεσμού προς το ελληνικόν έθνος του αιτούντος πολιτογράφησιν. Πέραν
αυτού η ιθαγένεια αποτελεί το τελικό
στάδιο της ενσωμάτωσης και όχι το μέσον για την ενσωμάτωση όπως αναφέρεται
στο σκεπτικό του νέου νόμου. Οι νέες προϋποθέσεις δύνανται να οδηγήσουν σε
αναίρεση του συνταγματικού Εθνικού χαρακτήρα του κράτους. Όσον δε αφορά το
εκλογικό δικαίωμα σε εκλογές τοπικής αυτοδιοικήσεως αυτό είναι λειτούργημα
απαραίτητο για την πραγμάτωση λαϊκής κυριαρχίας και επιφυλάσσεται μόνο στους
Έλληνες πολίτες. Με την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας ο αλλοδαπός καθίσταται πολίτης, όχι ιθαγενής. Δεν του αναγνωρίζεται η ελληνική Εθνική
ταυτότητα. Η προϋπόθεση υπάρξεως γνησίου δεσμού του αλλοδαπού προς το Ελληνικό
κράτος και κοινωνία δεν μπορεί να αγνοηθεί, διότι άλλως ο νομοθέτης θα μπορούσε
να προσδιορίσει αυθαιρέτως την σύνθεση του λαού… με συνέπειες για την
λειτουργία του πολιτεύματος και την ομαλή εξέλιξη της κοινωνικής ζωής…
δεδομένου ότι το status της ιθαγένειας είναι αμετάκλητο. Δεν υπάρχει ατομικό
δικαίωμα που γεννά αξίωση αποκτήσεως Ιθαγένειας. Η παροχή ιθαγένειας είναι κυριαρχικό δικαίωμα του Εθνικού κράτους.
(Από την απόφαση του συμβουλίου Επικρατείας 460/2013)
Είναι παρά ταύτα κρίμα ότι το Συμβούλιο Επικρατείας δεν
φρόντισε, στα πλαίσια της γενναίας του απόρριψης του κουρελουργήματος Ραγκούση,
να διασαφηνίσει τον ίδιο τον όρο ιθαγένεια
ετυμολογικώς, πράγμα που θα κατεδείκνυε ότι (λογικά) μόνο νόμος αποδόσεως υπηκοότητος
μπορεί να υπάρξει και ποτέ ιθαγενείας. Ιθαγενής είναι(λεξικό Δημητράκου) ο
καταγόμενος εκ της χώρας, εν ή κατοικεί, αυτόχθων, ντόπιος. Ιθύς το πρώτο
συνθετικό του Ιθαγενής, ως επίθετο σημαίνει ευθύς, κατ’ ευθείαν βαίνων.
Ιθύς-ύος -ως ουσιαστικό σημαίνει την κατ’ ευθείαν γραμμήν πορεία. Υπάρχει ως επίθετο
δε ο ιθαιγενής, ο κατ’ ευθείαν εκ νομίμου γάμου γεννηθείς, νόμιμος, γνήσιος.
Συμπεραίνομε εξ’ αυτών ότι (κατά Δημητράκον) ιθαγενής είναι ο αληθώς κατ’
ευθείαν γραμμήν έλκων την καταγωγήν εκ κοινού γενάρχου συνόλου ομογενών,
αποτελούντων γένος, εθνότητα, έθνος. –
Εν τούτοις παρά την έλλειψιν ετυμολογικής διασαφήνισης της λέξεως, το Συμβούλιο
Επικρατείας δεν ευρίσκεται σε σύγχιση ως προς το πραγματικό της νόημα.
3.Ιθαγένεια με τον νόμο
Χριστοδουλοπούλου (ΣΥΡΙΖΑ)
Η απόρριψη του νόμου Ραγκούση – Παπανδρέου καθυστέρησε, αν
όχι τον εποικισμό της Ελλάδος, όμως την «ελληνοποίηση»των εισελθόντων
μεταναστών έως το έτος 2015 και τον εκλογικό θρίαμβο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή, όπως ήταν προβλέψιμο, ανέλαβε πάραυτα την ολοκλήρωση του εθνομηδενιστικού
έργου της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ομιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «στο
κόκκινο» (δημοσίευση 2-6-2015) η υφυπουργός μετανάστευσης Τασία
Χριστοδουλοπούλου δήλωσε ότι «ετοιμάζει νέο νομοσχέδιο ιθαγένειας που να μην
μας το κηρύξουν πάλι από το Συμβούλιο Επικρατείας αντισυνταγματικό.
Προσπαθήσαμε να κάνουμε έναν τέτοιο συνδιασμό διατάξεων, με βάση την απόφαση
του Συμβουλίου Επικρατείας, ώστε πραγματικά να μην μπορεί να μας τον αγγίξει
κανείς στο μέλλον». Θα βγει άραγε αληθινή η Χριστοδουλοπούλου; Πληροφορούμεθα
ότι ένας πελάτης του Γιάννη Ανδριόπουλου έχει ήδη προσβάλει και το δικό της
κουρελούργημα και ότι επίκειται επ’ αυτού νέα κρίση του Συμβουλίου Επικρατείας
Η Χριστοδουλοπούλου ξεπέρασε με γνήσια βαρβαρική περιφρόνηση
της ελληνικής γλώσσας τον σκόπελο της λέξης ιθαγένεια. «ο Κώδικάς μας», είπε
στην βουλή 24-6-2015, «λέγεται κώδικας ελληνικής ιθαγένειας. Δεν είναι κώδικας
υπηκοότητας. Το ποια είναι η ετυμολογία
δεν μας ενδιαφέρει. Εμείς τώρα ρυθμίζουμε με νομικό τρόπο το πώς και με
ποιους όρους μπορεί κάποιος να γίνει Ελληνας». (να πως οι πολιτικοί ρυθμίζουν
αυθαίρετα την σύνθεση του Έθνους) Προηγουμένως είχε η μοιραία γυναίκα κανονίσει
στην επιτροπή της βουλής για τη συζήτηση του νομοσχεδίου (της) τροποποίησης του
κώδικα ιθαγένειας να παρευρίσκονται οι εξής εκπρόσωποι φορέων: Ο Συνήγορος του
πολίτη(συνήθως του επίδοξου πολίτη),η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου(δηλ.
επιτροπή δικαιωμάτων μεταναστών), το Συμβούλιο Ενταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων,
Η Ελληνική ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η Υπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε
για τους Πρόσφυγες, το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, και η Οργάνωση Νέων «Generation 2.Ο» Οι τελευταίοι ήσαν έγχρωμοι
μετανάστες με άποψη και απαιτήσεις.
Στην αγγλική γλώσσα υπάρχουν οι όροι «immigration policy» και «immigrant policy»δηλαδή «μεταναστευτική πολιτική» και
«πολιτική μεταναστών». Η πρώτη αφορά στο εθνικό συμφέρον που υπαγορεύει ποιοι
και πόσοι γίνονται αποδεκτοί στο κράτος υπό ποίους όρους. Η δεύτερη ασχολείται
με την επίλυση προβλημάτων νομίμων μεταναστών που ευρίσκονται στην επικράτεια(γλώσσα,
εργασία, υγεία, ένταξη, κτλ.)Η Ελλάδα δεν γνωρίζει την πρώτη έννοια, γνωρίζει
μόνο την δεύτερη. Γι’ αυτό και η Χριστοδουλοπούλου έφερε στην συζήτηση μόνον
φορείς μεταναστών, όχι φορείς της ελληνικής κοινωνίας. Στην συζήτηση της
προηγούμενης μέρας είχαν λάβει μέρος βουλευτές των υπαρχόντων κομμάτων, που
συμφώνησαν με το νομοσχέδιο με μοναδική εξαίρεση την Xρυσή Aυγή. Συμφώνησε και ο βουλευτής των
Ανεξάρτητων Ελλήνων Μαυραγάνης, ο οποίος εξήρε το νομοσχέδιο ως
«δικαιοπολιτικό» και παρά τις όποιες «νομοτεχνικές» ατέλειες, ως «αναγκαίο
ανθρωπιστικά». Το νομοσχέδιο αποτρέπει «δια της παιδείας» την «γκετοποίηση» (να το πει αυτό στους τζιχαδιστές τον
Βρυξελλών) και προάγει την «ελληνοποίηση»(προφανώς με τα ελληνοπρεπέστατα νέα
σχολικά βιβλία).
Η ψήφιση του νομοσχεδίου στην βουλή 8 Ιουλίου 2015 συνέπεσε,
όχι τυχαία, με την καταιγιστική μιντιακή κάλυψη των διαπραγματεύσεων Τσίπρα με
τους «Θεσμούς»(οι οποίες ως γνωστόν στέφθηκαν με σκανδαλώδη αποτυχία και
καταβαράθρωση του Εθνικού συμφέροντος) και πέρασε εντελώς απαρατήρητη. Κανένα
μεγάλο Μ.Μ.Ε. δεν ανέφερε ότι ναι, σήμερα ελληνοποιήθηκε εις το διηνεκές
τεράστιος αριθμός αλλοδαπών και άλλαξε εσαεί ο ορισμός του Έλληνα ιθαγενούς, με
την σφραγίδα της βουλής των Ελλήνων. Καλύτερη κάλυψη ενός ειδεχθούς εγχειρήματος
δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
Που στηρίζεται το νομοσχέδιο Χριστοδουλοπούλου ώστε να
επιβιώσει του Συμβουλίου Επικρατείας εκεί που το προηγούμενο απέτυχε; Απ’ ότι
μπορούμε να δούμε, στην πρόβλεψη ότι δεν αρκεί η γέννηση αλλοδαπού στην Ελλάδα,
αλλά απαιτείται η εγγραφή του στην πρώτη τάξη δημοτικού σχολείου και οι γονείς
του να έχουν μόνιμη διαμονή πέντε ετών στην Ελλάδα. Πέραν αυτών ελληνοποιούνται
παιδιά με τουλάχιστον 6 έτη φοίτησης σε ελληνικά σχολεία. Καλώς εχόντων των
πραγμάτων το Συμβούλιο Επικρατείας εύκολα θα απορρίψει και αυτό το νομοσχέδιο,
με το παλαιό επιχείρημα ότι πρώτον, η απόδοση ιθαγενείας δεν είναι προϋπόθεση
αλλά αποτέλεσμα της ένταξης, οπότε ένα παιδί στην πρώτη δημοτικού έχει πολύ
χρόνο να διανύσει προκειμένου να ενταχθεί-αν ενταχθεί-στην ελληνική κοινωνία.
Αλλά και το παιδί που έχει φοιτήσει έξη έτη δεν απαλλάσσεται της υποχρεώσεως να
αποδείξει ότι η ένταξη του είναι ουσιαστική, σύμφωνα με το προηγούμενο σκεπτικό
του Συμβουλίου Επικρατείας. Δεν υπάρχει
αυτόματη, αθρόα απόδοση ιθαγένειας κατά τον νόμο. Στις περισσότερες χώρες, ο επίδοξος πολίτης
εξετάζεται, μετά την ενηλικίωση από επιτροπή η οποία αποφασίζει εάν πληροί ή
όχι τις προϋποθέσεις για την απόδοση υπηκοότητος.
Εάν πάλι το νέο νομοσχέδιο δικαιωθεί από το Συμβούλιο Επικρατείας,
δεν υπάρχει καμιά ανάσχεση στην ελληνοποίηση. Τα ελληνικά σχολεία είναι μια
ανοιχτή αγκαλιά για το ξέπλυμα ιθαγένειας και το ζήτημα της «νόμιμης πενταετούς
παραμονής» των γονέων, λύνεται με εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις και ψεύτικα
χαρτιά. Ήδη καταγγέλθηκε από την
Ελληνική αστυνομία ότι αλλοδαποί που ελληνοποιήθηκαν στο παρελθόν, όταν
επρόκειτο να πάρουν ελληνικές ταυτότητες, κατέθεσαν έναν τεράστιο αριθμό ψευδών
στοιχείων στην αστυνομία. Και αυτό το προέβλεψε ο ΣΥΡΙΖΑ με… μείωση του
προστίμου για ψευδείς δηλώσεις στα πλαίσια του κώδικα ιθαγένειας από 1500-3000
ευρώ αρχικά, σε 150 ευρώ! Περαιτέρω «διευκολυντικές» διατάξεις περιλαμβάνουν
μείωση του προστίμου που καταβάλλει ο εργοδότης για απασχόληση παράνομων
αλλοδαπών από 150 σε 50 ευρώ, άδεια οικογενειακής επανένωσης για γονέα παιδιού
που γεννήθηκε στην Ελλάδα και (το καλύτερο όλων)δεν απαιτείται άδεια παραμονής
σε θύματα ρατσιστικής βίας!
4.Ανοιχτή μόνιμη νομιμοποίηση
Το τμήμα δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ χαιρέτησε το νέο νομοσχέδιο
εκτός άλλων διότι, «ο ελληνικός λαός δεν είναι μια κοινότητα που ενοποιείται με
βάση την καταγωγή και το ελληνικό αίμα, αλλά η πολιτική κοινότητα αυτών που
ζουν, εργάζονται και αγωνιούν (sic) για το κοινό παρόν και το κοινό
μέλλον τους στον τόπο μας» .- Μάλλον συγχέεται εδώ η απόδοση κάρτας εργασίας με
την απόδοση ιθαγένειας-.
Απίστευτες παγκοσμίως πρωτότυπες διατάξεις, περιέχει ο
«στόχος 10» του προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ: ανοιχτή και μόνιμη νομιμοποίηση, κατάργηση
των άτυπων επαναπροωθήσεων, αποποινικοποίηση της παράνομης εισόδου, απόδοση
ελληνικής ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά που συμπληρώνουν τρία χρόνια παραμονής,
δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές μετά από πενταετή
νόμιμη παραμονή, ισότιμη πρόσβαση μεταναστών στην υγεία, άδεια προς αναζήτησιν
εργασίας και θεσπίζεται η αρχή της κατοικίας για την κτήση ιθαγένειας! -Διαφαίνεται
ότι η μετάλλαξη της Ελλάδος σε μουσουλμανική χώρα είναι η μοναδική
προγραμματική δέσμευση που πραγματοποιεί με συνέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ. Όλος ο ΣΥΡΙΖΑ! Γιατί τα κείμενα αυτά έχουν υπογράψει και «πατριωτικά»
θεωρούμενα στελέχη, όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Μέσα στα μέτρα των ελληνικών κυβερνήσεων και προκειμένου η
Ελλάς να γίνει χώρα εγκατάστασης μεταναστών (εποικισμός), εκτός από τους νόμους
Ραγκούση-Χριστοδουλοπούλου, για την ιθαγένεια, συγκαταλέγονται και οι εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις. Έγιναν
δυο από το ΠΑΣΟΚ το 1997 και 2001 και άλλες δυο από την Νέα Δημοκρατία το 2005
και 2007. Οι εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις λαθρομεταναστών είναι αυτές καθ’
εαυτές παράνομες, εφ’ όσον το κράτος επιβραβεύει με αυτές την καταστρατήγηση
των ιδίων νόμων. Γενικότερα παρατηρείται σε όλα τα επίπεδα αναστολή και υπονόμευση του κράτους δικαίου προκειμένου να
προσελκύονται στην Ελλάδα και να εγκαθίστανται σε αυτήν μετανάστες.
Και η υπογραφή της συνθήκης Δουβλίνο II εντάσσεται
στην γενικότερη βούληση για εποικισμό της Ελλάδος. Μάλιστα το γεγονός ότι η
συνθήκη αυτή, ενώ υπεγράφη το 2003, γνωστοποιήθηκε στην δημόσια σφαίρα μόλις το
2010, αποδεικνύει την πρόβλεψη των κυβερνήσεων να εγκαθιστούν επί μια ολόκληρη
επταετία στην χώρα μετανάστες χωρίς να κινδυνεύουν από τυχόν αντίδραση των
Ελλήνων. Αυτό, διότι οι Έλληνες δεν εγνώριζαν ότι οι μετανάστες με την συνθήκη
αυτή εγκλωβίζονταν στην Ελλάδα. Όταν η κοινή γνώμη μετά το 2010 εμφανίστηκε
σκανδαλισμένη από την ύπαρξη του Δουβλίνου II, ολόκληρη η πολιτική ελίτ από τα δεξιά ως αριστερά,
έσπευσε να προτείνει, ως θεραπεία την κατάργηση της εν λόγω συνθήκης. Βεβαίως
εγνώριζαν πολύ καλά ότι η απαίτηση αυτή ήταν ανέξοδη εφ’ όσον η πραγματοποίηση
της δεν ήταν στο χέρι της Ελλάδος αλλά των Ευρωπαίων. Οι τελευταίοι εγνώριζαν
ότι η πολιτική ανοιχτών συνόρων της Ελλάδος σε συνδυασμό με την εσωτερική
ελεύθερη διακίνηση που προβλέπει το καθεστώς Σέγκεν, θα είχε ως αποτέλεσμα να
πλημμυρίσει η Ευρώπη με μετανάστες. Αυτό ακριβώς δηλαδή που συνέβει το 2015,
όταν η Μέρκελ ανέστειλε το Δουβλίνo
II. Βεβαίως κανείς από τους Έλληνες πολιτικούς δεν
τόλμησε ή θέλησε να διακηρύξει την μόνη προφανή λύση να κλείσουν τα σύνορα. Αντ’
αυτού όλοι έλεγαν: «Τα σύνορα μας είναι σύνορα της Ευρώπης, ας έλθει αυτή να τα
φυλάξει». Και εδώ, όπως ισχύει για το Δουβλίνο II, η προτεινόμενη λύση δεν ήταν στην διακριτική
ευχέρεια της Ελλάδος, αλλά της Ευρώπης. Ήταν λύση προσχηματική, στάχτη στα
μάτια της κοινής γνώμης. Θα ήταν βέβαια αρκετό να σκεφτεί κανείς λογικά: Τι παραπάνω
από το ελληνικό ναυτικό θα μπορούσε να κάνει το ευρωπαϊκό ναυτικό για την
φύλαξη των θαλασσίων μας συνόρων; Προφανώς τίποτα περισσότερο, αν πρόκειται για
την ικανότητα αποτροπής. Άλλη είναι η χρησιμότητα της ευρωπαϊκής φύλαξης: Η
ελληνική μεθόριος περιέρχεται στην αρμοδιότητα των Βρυξελλών, προκειμένου στα
πλαίσια ενός μελλοντικού ενιαίου
ευρωπαϊκού συμφώνου ασύλου να
ελέγχονται άνωθεν οι «ροές» μεταναστών κατά το δοκούν προς την Ευρώπη.
Όταν όλες οι χώρες της ΕΕ θα έχουν αποδεχθεί ένα
ενιαίο ευρωπαϊκό άσυλο, αλλά και μια ενιαία συνοριοφυλακή, οι μετανάστες θα
μοιράζονται στις χώρες αυτόματα,
χωρίς τυχόν αντιρρήσεις των χωρών αυτών να υπονομεύουν την «ευρωπαϊκή
αλληλεγγύη», όπως προς θλίψιν Μέρκελ και Βρυξελλών γίνεται σήμερα. Το σχέδιο
αυτό φέρει όχι μόνο την υπογραφή των Βρυξελλών, αλλά και του μεγάλου
φιλανθρώπου George Soros. Με την αποδοχή των ανωτέρω επιλύεται, με
κοσμοπολίτικη κομψότητα, η έριδα Ελλάδος Τουρκίας για το Αιγαίο. Δεν θα
χρειάζεται η Ελλάδα να ανησυχεί γι’ αυτό, θα το διαπραγματεύονται οι Βρυξέλλες
και η Τουρκία. Αυτό το προδοτικό για τα ελληνικά συμφέροντα σχέδιο κρύβεται,
από την εποχή του Σημίτη και δώθε, πίσω από την απροθυμία της ελληνικής
πολιτικής ελίτ να χρησιμοποιήσει τις εθνικές ένοπλες δυνάμεις για να φυλάξει τα
σύνορα.
5. Ο Σόρος
και το ενιαίο Ευρωπαϊκό άσυλο
Στο τελευταίο του άρθρο με θέμα «Πώς Ελέγχεται η Ευρωπαϊκή
Μεταναστευτική Κρίση -Bringing
Europe’s Migration Crisis Under Control»ο Σόρος προτείνει στην Ευρώπη τον στόχο να δέχεται
ετησίως 500.000 πρόσφυγες. (λόγω ευρωπαϊκών αντιδράσεων με κλείσιμο συνόρων και
άνοδο αντιμεταναστευτικών κομμάτων και κινημάτων, εγκατέλειψε προσωρινά τον
προηγούμενο στόχο ενός εκατομμυρίου ετησίως). Το σχέδιο, λέει, απαιτεί 30 δις
ετησίως. Το ποσό αυτό θα ξοδευτεί, α) για την Τουρκία και άλλες συνοριακές
χώρες προκειμένου να επιτρέπει σε πρόσφυγες να εργάζονται όσο διαμένουν εκεί
και να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, β)την δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συμφώνου ασύλου και
συνοριοφυλακής, γ)αντιμετώπιση του ανθρωπιστικού χάους στην Ελλάδα και δ)
δημιουργία κοινής πολιτικής σε όλη την Ε.Ε για την υποδοχή και ένταξη
προσφύγων. Ο Σόρος προσφέρει εκτεταμένη ανάλυση - χάριν της Ευρώπης- της
οικονομικής πλευράς του εγχειρήματος. Η Ε.Ε. λέει, έχει χωρίς δυσκολία την
δυνατότητα να βρει τα 30 δις ετησίως, αλλά μέχρι σήμερα λείπει η πολιτική
θέληση. Ο τρόπος είναι μεγάλα δάνεια, τα οποία θα επιτύχει η Ε.Ε
χρησιμοποιώντας την μεγάλη δανειοληπτική της πίστη. Τα δάνεια θα πληρώνονται
από νέους φόρους, όπως π.χ. αυτόν που πρότεινε ο Σόϊμπλε να βάλει στην βενζίνη(μήπως τέτοιος
είναι και ο φόρος «αλληλεγγύης» στην Ελλάδα;). Επειδή τα δάνεια θα ξοδεύονται
άμεσα για την εξυπηρέτηση των στόχων, θα μεγαλώνει (λόγω μετανάστευσης) η
οικονομία των ευρωπαϊκών χωρών, δημιουργώντας κίνητρα για την αποδοχή των
μεταναστών από τις κοινωνίες (money
talks- στην Ελλάδα ένα κίνητρο είναι τα ενοίκια
διαμερισμάτων από μετανάστες –επιδοτούμενα ή όχι).
Κατά την διάρκεια της ιστορίας, καταλήγει ο Σόρος, οι
κυβερνήσεις εξέδιδαν ομόλογα για να αντιμετωπίσουν καταστάσεις εκτάκτου
ανάγκης. Θα ήταν ανεύθυνο λοιπόν να επιτρέψουμε να διαλυθεί η Ε.Ε. για τον λόγο
της έλλειψης χρηματοδότησης προκειμένου να ελεγχθεί η προσφυγική κρίση.
Το άρθρο του Σόρος έχει σημασία όχι απλώς επειδή
εκθέτει απόψεις ενός τυχαίου ατόμου, αλλά λόγω της παρατηρούμενης σύμπτωσης της
ευρωπαϊκής και της ελληνικής πολιτικής με τις απόψεις αυτές. Ο Σόρος δίνει γραμμή και πέραν αυτού διαθέτει ένα μεγάλο μέρος της
υποδομής (think-tanks,μη κυβερνητικές οργανώσεις, νομικές υπηρεσίες,
λομπίστες, διασύνδεση με την ευρωπαϊκή ελίτ
και τους διακινητές ανθρώπων στον τρίτο κόσμο) για την πραγματοποίηση αυτής της
γραμμής. Αξιοσημείωτη δε, είναι η κοσμοθεώρηση του, ότι κάθε εθνική κρίση
οποθενδήποτε προερχόμενη, επιλύεται αν την δεις ως επένδυση. Τι κι αν το αποτέλεσμα
είναι άλλο από την λαϊκή θέληση; Τα λεφτά κάμπτουν την λαϊκή θέληση (εφ’ όσον
αυτή έχει προηγουμένως πριονιστεί στο εθνικό της φρόνημα από ανελέητο
ψυχολογικό πόλεμο) και η τροπή των πραγμάτων τελικά αντανακλά την θέληση του
κεφαλαίου. Και επί του προκειμένου θέληση του κεφαλαίου τελικά είναι η
μετάλλαξη της Ευρώπης και των λαών της.
6. «Το
Μεταναστευτικό Όπλο»
Ακόμα και σήμερα το 2016, όταν τα άλλα κράτη έκλεισαν
τα σύνορα τους, μόνο ένα πράγμα δεν αναδύεται στον ορίζοντα της ελληνικής
οξυδέρκειας: Να κλείσουμε κι εμείς τα
δικά μας σύνορα! Αντ’ αυτού αρκούμεθα στην αμφίσημη δήλωση των κυβερνώντων
«τα θαλάσσια σύνορα δεν φυλάσσονται!»
Τι σημαίνει άραγε αυτή η φράση; Ότι δεν είναι τεχνικά δυνατόν να φυλαχθούν; ή ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να τα φυλάξει; Ως προς το
πρώτο όλοι οι αρμόδιοι μας διαβεβαιούν ότι με λίγες ακταιωρούς όπως αυτές που
διαθέτει- ή διέθετε προ εικοσαετίας το ναυτικό μας, (ταχύτητα 80 μιλίων, ραντάρ
εμβέλειας 150 μιλίων, ελαφρύς και βαρύτερος οπλισμός) θα μπορούσε να ελεγχθεί
πλήρως ολόκληρο το ανατολικό Αιγαίο χωρίς κανένα τεχνικό πρόβλημα. Επομένως
ισχύει η δεύτερη εκδοχή, που λέει ότι η Ελλάς δεν επιθυμεί να φυλάσσονται τα
σύνορα της και γι’ αυτό έχει αποσύρει από στεριά και θάλασσα τις δυνάμεις
εκείνες οι οποίες παλαιόθεν ήσαν εντεταλμένες να υπηρετούν την φύλαξη των
συνόρων. Πονηρές δηλώσεις του τύπου «θαλάσσια σύνορα δεν υπάρχουν» (Τσίπρας) ή
το παιγνιώδες στους τοίχους των Εξαρχείων «το αιγαίο ανήκει στα ψάρια του» δεν
είναι άλλο από έκφραση ενός ουτοπισμού, ο οποίος όχι τυχαία, συμπίπτει με την
επιταγή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης διαμεσολαβούμενης από τις
Βρυξέλλες, να καταργηθούν σύνορα και έθνη. Αν δε, λάβουμε επί πλέον υπ’ όψιν
ότι η ανατολική μας γείτονας δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει με την διπλωματική
και στρατιωτική της παρουσία εμπράκτως τις απαιτήσεις της στο Αιγαίο,
αντιλαμβανόμεθα τους κινδύνους που απορρέουν από την ελληνική ενδοτικότητα. Στο
πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η δήλωση Τσίπρα κατά την επίσκεψη του στην Τουρκία
«το Αιγαίο είναι θάλασσα της αδερφοσύνης» η οποία υποκρίνεται φιλία εκεί που
προφανώς δεν υπάρχει άλλο παρά σχέση υποτέλειας.
Είναι διαπιστωμένο ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί ενσυνείδητα το
«μεταναστευτικό όπλο» όπως το περιγράφει η Kelly M. Greenhill του Harvard στο βιβλίο της «Weapons of Mass Migration»: Δικτατορικά καθεστώτα προσπαθούν
να αποκτήσουν μεγαλύτερο βάρος στις διαπραγματεύσεις τους με γειτονικές
δημοκρατίες με την απειλή μαζικής αποστολής προσφύγων: Έτσι ο νονός Ερντογάν
καυχήθηκε ότι ήταν υπερήφανος που με τολμηρότητα εκβίασε την Ευρώπη (κατά την
μαζική μετανάστευση2015) να τον πληρώσει για προστασία. Μπορούμε είπε να «ανοίξουμε όποτε θέλουμε τις πόρτες της
Ελλάδος και της Βουλγαρίας και να βάλουμε πρόσφυγες σε λεωφορεία… «Πώς θα το
αντιμετωπίσετε αν δεν κλείσετε μ’ εμένα συμφωνία» ρώτησε ο Ερντογάν με γνήσιο
μαφιόζικο στυλ τον Γιούνκερ στην Αντάλυα 16 Νοεμβρίου 2015. Αλλά γιατί αδικεί ο
Ερντογάν την Ελλάδα λέγοντας ότι αν θέλει ανοίγει τις πόρτες της; Σαν να μην
ήταν από εικοσαετίας ανοιχτές! Η Ελλάδα έχει αφ’ εαυτής πάρει το πεπρωμένο των
μεταναστών επάνω της, δεν χρειάζεται παροτρύνσεις και απειλές. Να που
δημιούργησε στην ΕΡΤ δελτίο ειδήσεων στην αραβική γλώσσα για μετανάστες, στο
οποίο ενημερώνει για τους αγώνες της ν’ ανοίξουν πάλι τα σύνορα των ευρωπαϊκών
χωρών γι’ αυτούς, να πηγαίνουν εις το διηνεκές και να εγκαθίστανται στις χώρες
της προτιμήσεως τους. Στους προμαχώνες του ανθρωπισμού πρώτος ο υπουργός
Μουζάλας, εδήλωσε τον Φεβρουάριο 2016, ότι το κλείσιμο των συνόρων είναι σκάνδαλο
για την ευρωπαϊκή ιδέα. (κάτι παραπάνω από εμάς θα γνωρίζει ο κος υπουργός για
την «ευρωπαϊκή ιδέα»). Τον Μουζάλα ακολούθησαν και οι λοιποί κυβερνητικοί
παράγοντες σε μια μεγάλη προσπάθεια να καθησυχάσουν τους εγκλωβισμένους
μετανάστες. Ο υπουργός εξωτερικών Κοτζιάς εδήλωσε ότι μέχρι 150.000 πρόσφυγες
να μείνουν στην Ελλάδα είναι κάτι διαχειρήσιμο. Ο αναπληρωτής υπουργός
εξωτερικών Ξυδάκης, θυμήθηκε απροσδόκητα και τον Ελληνικό παράγοντα με την
δήλωση του ότι οι μετανάστες θα λύσουν το δημογραφικό μας πρόβλημα. Ο Μουζάλας
επιβεβαίωσε το αληθές του λόγου προσθέτοντας ότι αυτό ήταν «επιστημονικά
αποδεδειγμένο» ενώ ο υπουργός παιδείας Φίλης ανασύροντας από την λήθη τα
διδάγματα της ιστορίας, τους ξεπέρασε όλους λέγοντας, «Αφού το 1923 δεχθήκαμε
1.500.000 πρόσφυγες (εννοώντας τους Έλληνες πρόσφυγες) γιατί να δυσκολευτούμε
τώρα; Τέλος ο αρχηγός όλων και πρωθυπουργός φρόντισε να υπαγάγει όλες τις ευγενικές
προσπάθειες της κυβέρνησής του στο
ιδεολογικό σχήμα «ανθρωπισμός ή ακροδεξιά» (κατά το παλαιότερον «σοσιαλισμός ή
βαρβαρότητα» ) βουλώνοντας ούτω πως αποφασιστικά το στόμα των ολίγων
«ξενοφοβικών – ευρωσκεπτικιστών» στην επικράτεια του, αλλά και πέραν αυτής στις
ευρωπαϊκές χώρες με τα κλειστά σύνορα. Η Ελλάδα δεν αστειεύεται σε θέματα
ανθρωπισμού. Το απέδειξε όταν απέσυρε τους πρεσβευτές της από την Τσεχία και
την Αυστρία που είχαν το θράσσος να της υποδείξουν να κλείσει και αυτή τα
σύνορα της.
7.Ελλάς χώρα προσφύγων
Όλα δείχνουν ότι η Ελλάς θα ήταν ευτυχής αν μέσα στο 2016 θα
διοχέτευε ακόμα 4-5 εκατομμύρια πρόσφυγες στην Ε.Ε. με αυξητική προοπτική για
τα επόμενα χρόνια. Ο ανθρωπισμός δεν έχει όρια! Παρά ταύτα το τελικό κλείσιμο
των ευρωπαϊκών εθνικών συνόρων δεν μπορεί να απετέλεσε τόσο μεγάλη έκπληξη για
τους Έλληνες ιθύνοντες όσο υποδήλωναν οι πυρετώδεις καταγγελίες της
καταστρατήγησης των ευρωπαϊκών αξιών και της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης (που τόσο
καλής υποδοχής έτυχαν από τα Μ.Μ.Ε της Μέρκελ στην Γερμανία). Αν δεν έδειχναν
έκπληξη και αγανάκτηση πως θα επείθετο ο Ελληνικός λαός ότι η παραμονή στην
Ελλάδα εγκλωβισμένων μεταναστών δεν ήταν προσχεδιασμένη, αλλά μοιραία; Το ότι η
κυβέρνηση είχε προνοήσει να ανακουφίσει εγκλωβισμένους πολύ πριν κλείσουν τα
ευρωπαϊκά σύνορα, φαίνεται από την απόφαση να τους παρέχεται η δυνατότητα
εργασίας στην Ελλάδα (στην εφημερίδα της κυβερνήσεως στις 7-12-2015 φύλλο 2.631
αριθ. 53619/735) «καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων για την πρόσβαση στην
αγορά εργασίας πολιτών τρίτων χωρών που παραμένουν στη χώρα υπό καθεστώς
αναβολής απομάκρυνσης» Ως γνωστόν στην ανθούσα λόγω μνημονίων ελληνική
οικονομία, χιλιάδες θέσεις εργασίας θα παραμείνουν δυστυχώς κενές αν δεν
καλυφθούν από μετανάστες και πρόσφυγες…
Με το προοδευτικό κλείσιμο των συνόρων από τα Σκόπια
πληθαίνουν τα νέα που αφορούν στην ελληνική
ετοιμότητα να απορροφήσει πρόσφυγες. Την ίδια ώρα που ο Orban της Ουγγαρίας δηλώνει ότι θα κάνει δημοψήφισμα για
τους πρόσφυγες, η Ευρώπη φημολογείται, προσφέρει 500 εκατομμύρια στην Ελλάδα να
κάνει… πόλεις για πρόσφυγες και η κυβέρνηση δέχεται. 27-2-2016 η κυβέρνηση
αποφασίζει να δημιουργήσει δυο πόλεις μουσουλμάνων σε Κιλκίς και Γιαννιτσά,
20.000 ανθρώπων συνολικά. Τα Γιαννιτσά όμως αντιστέκονται. 3-3-2016 η είδηση
ότι η ευρωπαϊκή επιτροπή θα δώσει 700 εκατομμύρια στην Ελλάδα για τους
πρόσφυγες σε βάθος τριετίας. Η Μέρκελ διαβεβαιώνει ότι η Ελλάς έχει θέσεις για
πρόσφυγες. Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση 28-2-2016 ανακοινώνει ότι εκπονεί σχέδιο
για ένταξη 100.000 μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Θέλει να δημιουργήσει
παιδικές τάξεις στα hot spot’s και αργότερα να στείλει τα παιδιά των μεταναστών στα δημόσια
σχολεία. 1 δις ευρώ θα χρειαστεί για παροχή βοήθειας. Μόνο το 40% του ποσού
αυτού θα πληρώσει η Ε.Ε. κατά τον αρμόδιο υπουργό (αν τελικά θα πληρώσει
τίποτα) 16-3- 2016 έχουμε την είδηση από έγγραφο του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού,
ότι προκηρύσσεται διαγωνισμός 10 εκατομμυρίων ευρώ για 1,7 εκατομμύρια
ημερήσιες ατομικές μερίδες φαγητού, από τον προϋπολογισμό του ναυτικού. 28-2-2016
ομάδες αναρχοαυτόνομων εκδιώκουν από το κτήριο Γκίνη του πολυτεχνείου την
ακαδημαϊκή κοινότητα και εγκαθιστούν σ’ αυτό μετανάστες από την πλατεία
Βικτωρίας, Αφγανούς κατά πλειοψηφίαν. Για χρήση των μεταναστών επιτάχθηκαν από
τους ίδιους η φοιτητική εστία του πανεπιστημίου - Αραχώβης 44-, το ενιαίο
επικουρικό ταμείο μισθωτών –Νοταρά 26- και άλλα κτήρια. Ζητούν πρόσβαση στο
σύστημα υγείας και νομιμοποιητικά χαρτιά για όλους. Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση
έστειλε έγγραφα σε δήμους και κοινότητες προκειμένου να παραχωρηθούν χώροι και
ακίνητα για εγκατάσταση μεταναστών. Με την βοήθεια του στρατού η κυβέρνηση
έχτισε για τους μετανάστες όχι λίγα hot spots. Οι είσοδοι και οι έξοδοι του νομού
Αττικής φυλάσσονται από hot spots!!! Η Αττική περικυκλώθηκε από hot spots.
Μέσα σε όλες τις ειδήσεις έχουμε και μια παλαιότερη από τον 15Ο
αιώνα: «Το έθνος ημών βλακίεται και
μαλακίεται» Βησσαρίων.
Να και μια καλή είδηση. 14-3-2016 από την Γερμανία: Το αντιισλαμικό
πατριωτικό κόμμα «Εναλλακτική για την Γερμανία» παίρνει 24% στις εκλογές
Σαξονίας. Η Μέρκελ χάνει τον ύπνο της. Παρηγοριά έρχεται από τον γενικό
γραμματέα Banki Mun των Ηνωμένων Εθνών ο οποίος αποφαίνεται ότι η Μέρκελ είναι
«η αληθινή φωνή της ηθικής». (τα Ηνωμένα
Έθνη «προβλέπουν» ότι μέχρι το έτος 2025 η Ευρώπη θα έχει 159 εκατομμύρια
μετανάστες!). Και η Angelina Jolie, ειδική απεσταλμένη της Ύπατης Αρμοστείας
του Ο.Η.Ε. έρχεται στην Ελλάδα, βλέπει τους κατασκηνωμένους στον Πειραιά
πρόσφυγες, συναντιέται με τον Τσίπρα και απαιτεί και αυτή από την Ευρώπη ν’
ανοίξει τα σύνορα της, και να τους καλοδεχθεί. «Μπράβο Angelina! Έχεις μέλλον στον Ο.Η.Ε.
Μπήκε ο μήνας Απρίλης και οι πρόσφυγες αγριεύουν. Οι
εθνότητες συγκρούονται στον Πειραιά και στην Χίο κατεδαφίζουν το hot spot. Ο
Οbserver γράφει: Στα όρια του χάους η Ελλάς διότι οι πρόσφυγες
αρνούνται να επιστρέψουν στην Τουρκία. Η
κυβέρνηση βγάζει φυλλάδιο να ηρεμήσει τους πρόσφυγες. Ο Πειραιάς, λέει,
είναι πόλη προσφύγων! Υπομονή, εργαζόμαστε για εσάς, πάμε σε καλύτερες
κατοικίες, σας αγαπάμε. Σας ευχαριστούμε, ευχόμαστε καλή τύχη.
Όντως η κυβέρνηση έρχεται σε συνεννόηση με τους δήμους να
δεχθούν μετανάστες, και να βρουν ιδιοκτήτες που θέλουν να νοικιάσουν τα
διαμερίσματα τους σε μετανάστες, προπληρωμένα. Τρέξτε φτωχοί Έλληνες, ευκαιρία
να σκάψετε τον λάκκο σας. Έχετε μάθει πως γίνεται αυτό, το κάνετε χρόνια τώρα.
Ο γράφων επικαλείται την επιείκεια του αναγνώστη για το ότι
χρησιμοποιεί τους όρους «μετανάστης» και «πρόσφυγας» χωρίς διάκριση. Αλλού
έχομε δείξει για ποιο λόγο από το 2015 και μετά ο όρος «πρόσφυγας»
αντικατέστησε εν πολλοίς τον όρο «μετανάστης» εις την κοινή χρήση Ευρωπαίων και
Ελλήνων, επειδή προκρίθηκε, λόγω των πλεονεκτημάτων που έχει έναντι του όρου
«μετανάστης» από think tank του Σόρος (Oxford Institute of Migration “europhilanthropics”comference), καλοκαίρι του 2014. Εδώ τα
πλεονεκτήματα είναι δύο. α) η δυνατότητα εκμετάλλευσης των διατάξεων περί ασύλου, για την νομική κάλυψη της παράνομης μετανάστευσης και β), η θετική,
συναισθηματική ανταπόκριση των ανθρώπων στην κατάσταση του πρόσφυγα. Όσο για
τον όρο «λαθρομετανάστης» ο οποίος ορθώς περιέγραφε την ελληνική εμπειρία στον
Έβρο και το Αιγαίο, παρατηρείται ότι έχασε το 2015 μεγάλο μέρος της ακριβείας
του, όχι τόσο γιατί οι μετανάστες μεταμορφώθησαν προσχηματικά σε πρόσφυγες αλλά
διότι με την πρόσκληση Μέρκελ να έλθουν στην Γερμανία, την αναστολή του
Δουβλίνου II και του Σέγκεν, οι μετανάστες ήλθαν τρόπον τινά «νόμιμα» στην Ευρώπη. Επειδή
δε, η πρόσκληση Μέρκελ δεν έπαψε να ισχύει-παρά το κλείσιμο των συνόρων πολλών
κρατών, η προσέλευση των μεταναστών διατηρεί τον χαρακτήρα της «νομιμότητας».
Βεβαίως η άρση ισχυόντων νόμων και συνθηκών από μια εκλεγμένη εκπρόσωπο του
Έθνους, η οποία ανήκει στην εκτελεστική εξουσία, αποτελεί πραξικόπημα και
μάλιστα η Μέρκελ για τον λόγο αυτόν έχει μηνυθεί πολλαπλώς στην Γερμανία επί
εσχάτη προδοσία. Αλλά τι να πούμε, εν όψει όλων αυτών, για την Ελλάδα, η οποία
διατηρεί τα σύνορα της σχεδόν ανοιχτά επί εικοσαετίαν και νομιμοποιεί αθρόα
λαθρομετανάστες; Είναι οι λαθρομετανάστες αληθινά λαθραίοι όταν εισέρχονται σε
μια χώρα έτοιμη να τους δεχτεί; Σε μια χώρα που ο αρμόδιος υπουργός
(Παυλόπουλος)απευθυνόμενος σε αυτούς είπε «ευχαριστούμε που επιλέξατε την
Ελλάδα»; Σε μια χώρα που τύπωσε αφίσες που πληροφορούν ότι εδώ τους περιμένει
«ένα χαμόγελο»; Σε μια χώρα η οποία ασκούσε την φιλανθρωπία όταν ακόμα η Ευρώπη
δεν επέτρεπε σε κανέναν την είσοδο χωρίς νόμιμα χαρτιά;
8.Ο «αντιρατσιστικός»
νόμος
Το ιστορικό της προετοιμασίας του εποικισμού της Ελλάδος θα
ήταν ατελές χωρίς αναφορά στον αντιρατσιστικό
νόμο. Ο Τσόμσκι είχε καταδικάσει τον αντιρατσιστικό νόμο της Γαλλίας ως
ανάξιο μιας ελεύθερης κοινωνίας, επειδή ποινικοποιούσε ευρύ φάσμα του δημόσιου
διαλόγου. Στην Ελλάδα πέρασε από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου το 2014 στα
μουλωχτά στο τρίτο θερινό τμήμα της βουλής με ευθύνη του υπουργού Χαράλαμπου
Αθανασίου (νόμος 4285/2014) ο ίδιος υπουργός που κόπτεται για τον ρατσισμό,
είχε περάσει το ίδιο καλοκαίρι τον νόμο 4274 που αποφυλάκιζε πρόωρα
μεγαλεμπόρους ναρκωτικών. Λέει λοιπόν ο αντιρατσιστικός νόμος άρθρο 1: Όποιος με πρόθεση υποκινεί,
προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορεί να προκαλέσουν
διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με
βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή
εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την
αναπηρία κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο την δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για
την ελευθερία ή την σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων τιμωρείται με
φυλάκιση τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή 5-20 χιλιάδες ευρώ. Για
ποινή φυλάκισης ενός έτους προβλέπεται η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων από ένα
έως πέντε έτη ! Άρθρο 2: Όποιος
ευτελίζει ή κακόβουλα αρνείται την ύπαρξη ή την σοβαρότητα εγκλημάτων
γενοκτονιών, πολέμου κατά της ανθρωπότητας, του Ολοκαυτώματος και των εγκλημάτων του ναζισμού, τιμωρείται με τις
ίδιες ποινές.
Ο νόμος αυτός είναι μια σούπα ετερόκλητων πραγμάτων. Τι κοινό
έχει, π.χ. το χρώμα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό; Η τα δυο προηγούμενα με
την ιστορία των γενοκτονιών, η οποία κορυφούται στο Ολοκαύτωμα με κεφαλαίο
όμικρον; Και γιατί δεν επαρκεί παρακαλώ το ήδη υπάρχον νομοθετικό καθεστώς περί
εξυβρίσεως, προσβολής, κλπ, αλλά επιλέγεται το συγκεκριμένο πακέτο εγκλημάτων με δρακόντιες ποινές; Προφανώς
προκειμένου να επιβληθούν στην κοινωνία δια φόβου και τρόμου ταυτοχρόνως, ακριβώς εκείνες οι καταστάσεις των οποίων ο παρών νόμος
απαγορεύει την κριτική. Δηλαδή αλλόφυλοι με άλλο χρώμα, εθνότητα και θρησκεία (μετανάστες)
και μια ομοφυλόφιλη, τρανσέξουαλ κτλ παιδαγωγική κουλτούρα (σαν αυτήν που
επρόκειτο να φέρουν με τον Βέλγο Fabre να αντικαταστήσει το αρχαίο δράμα στην
Επίδαυρο),η οποία θα υποσκάψει τον γάμο, την οικογένεια και τον φυσικό
προσδιορισμό των φύλων-δηλαδή τα βαθύτερα στρώματα της ανθρώπινης ταυτότητας.
Επί πλέον εγκαθίσταται μια πολιτικά ορθή κατασκευή της ιστορικής εμπειρίας, στην
οποία η γενοκτονία και το Ολοκαύτωμα κατέχουν την πλέον σημαντική θέση. Ιστορία
ως αφήγηση των ειδεχθών εγκλημάτων της λευκής φυλής. Ιστορία ως πηγή ενοχών για
τους θύτες. Ιστορία για χρέη που πρέπει να πληρωθούν σήμερα. Ιστορία που βοά
για εκδίκηση.
Το ενοχικό σύμπλεγμα είναι κεντρικό ιδεολογικό εργαλείο για
την αποδόμηση των ευρωπαϊκών εθνών, μαζί της Ελλάδος. Σε πολλά Ελληνικά σχολεία
η διδασκαλία του Ολοκαυτώματος αντικατέστησε τις παραδοσιακές ομιλίες για τον
εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου! Αλλά και η μαζική είσοδος και
εγκατάσταση μεταναστών στην Ευρώπη θεωρείται απόδοση δικαιοσύνης για την
αποικιοκρατική εκμετάλλευση εις βάρος των ανατολικών λαών. Και η Ελλάς ανήκει
στην Ευρώπη, άρα και αυτή θα πρέπει να τιμωρηθεί με τον ίδιο τρόπο. Μάλιστα
είναι η Ελλάς στο συμβολικό πλάνο η γενέτειρα της ειδεχθούς Ευρώπης, θα πρέπει
γι’ αυτό να τιμωρηθεί κατά πρωτεραιότητα και ποιο σκληρά. Δεν παίζει ρόλο ότι η
Ελλάς δεν υπήρξε αποικιοκρατική δύναμη, αλλά ήταν επί αιώνες δούλη της
ανατολίτικης δεσποτείας των Οσμανλήδων. Δεν ήταν δουλεία αυτό, λένε οι ντόπιοι
ιστρούχτορες του νεοοθωμανισμού, ήταν αντιθέτως μια εμπειρία στον πολυπολιτισμό
υπό την ευεργετική διοίκηση του Σουλτάνου. (υπάρχει Τουρκικό μισθολόγιο για
ακαδημαϊκούς και άλλους σημαίνοντες παράγοντες του Ελληνικού δημόσιου βίου).
Ναι, πρέπει να τιμωρηθεί η Ελλάς. Και τιμωρείται ως αποικία του Ισλάμ που
εγκαθίσταται στα εδάφη της, μεταλλάσσοντας την σταδιακά εις άλλον είδος.
9. Μ.Κ.Ο., διακινητές
και πολιτική εξουσία
Η Ελληνική Αριστερά ενδιαφέρεται να εγκαταστήσει μετανάστες
στην Ελλάδα, οι οποίοι θα έχουν καθ’ όλα ίσα δικαιώματα με τους Έλληνες. Τα
υπόλοιπα δεν την ενδιαφέρουν και στα υπόλοιπα συμπεριλαμβάνονται θέματα όπως:
Το θέλουν αυτό οι Έλληνες? Τι θα έλεγαν οι Έλληνες αν τους επετρέπετο να
εκφραστούν σχετικά με ένα δημοψήφισμα (που θα μπορούσε εύκολα να οργανώσει η
Αριστερά τώρα που είναι κυβέρνηση); Το δεύτερο που δεν τους ενδιαφέρει καθόλου
είναι η κάθε είδους νομιμότητα από το ποινικό ώς το συνταγματικό δίκαιο. Δεν
τους προβληματίζουν ούτε η ασυμβατότητα των ισλαμικών πολιτισμών με την Ελλάδα
και την Ευρώπη, ούτε τα εγκλήματα των μουσουλμάνων εναντίον των χριστιανών,
ούτε η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδος, ούτε το φάντασμα ενός εμφυλίου πολέμου
στην Ελλάδα, ούτε βεβαίως το μέλλον του Ελληνισμού. Ούτε που ενδιαφέρονται να
εξηγήσουν το παράλογο της σύμπτωσης «αριστερής» μεταναστευτικής πολιτικής τους
με αυτήν του Σόρος, της Μέρκελ και των Βρυξελλών. Ούτε το γεγονός ότι
θησαυρίζουν οι διακινητές(η διακίνηση μεταναστών είναι μια επιχείρηση που
μάλλον αποδίδει πολύ περισσότερο μαύρο χρήμα απ’ ότι τα ναρκωτικά, το εμπόριο
λευκής σαρκός και το εμπόριο όπλων)η Τουρκία και σίγουρα οι υπεύθυνοι στην
Ελλάδα, από το δουλεμπόριο. Πταίσματα όλα αυτά μπροστά στην πραγμάτωση της
ουτοπίας ενός κόσμου, μιγάδων χωρίς έθνη, σύνορα, θρησκείες, φυλή ή φύλο-ενός
κόσμου πλανητικής ισότητας και ειρήνης. Με μια πανάγαθη κεντρική διακυβέρνηση η
οποία θα διακατέχεται από μια και μοναδική σκέψη, πώς να προστατεύει τους
αδυνάτους. Μια διακυβέρνηση αποτελούμενη από ανθρώπους ανωτέρου ηθικού ποιού,
όπως τους αληθινούς επαναστάτες της αριστεράς της σήμερον.
Γιατί μετά από αυτά, να ενδιαφέρεται η αριστερά για την
διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, την ανάμιξη στα εσωτερικά της χώρας και την
διαπλοκή της μαφίας των δουλεμπόρων με τις Μ.Κ.Ο. (μη κυβερνητικές οργανώσεις)
που δρουν στην Ελλάδα; Πρόσφατο δημοσίευμα του Μ. Γαλάνη στο Πρώτο Θέμα
17-4-2016 δείχνει ότι και η αριστερά είναι μέρος της εν λόγω διαπλοκής: Το
Λιμενικό της Λέσβου συνέλαβε μετά από καταδίωξη στην θάλασσα πέντε διακινητές.
(Φαίνεται πως το Λιμενικό εκεί θέλησε προς στιγμήν να διασκεδάσει την ρουτίνα
της διάσωσης επιστρέφοντας στην γραμμή εκτέλεσης του καθήκοντος) από τους
οποίους οι δυο ήσαν Άραβες με Δανέζικα διαβατήρια και οι τρείς Ισπανοί. Οι
πρώτοι δυο ήσαν στην Μ.Κ.Ο. «Team Humanity» και οι τρεις στην Μ.Κ.Ο. «Proemaid» Σε όλους αυτούς απαγγέλθηκε
κατηγορία παροχής βοήθειας σε αλλοδαπούς για παράνομη είσοδο στην επικράτεια,
και σε τρεις από αυτούς επιπροσθέτως κατηγορία οπλοκατοχής. (τους βρήκαν
μαχαίρια) Αμέσως ακολούθησε κατά το Πρώτο Θέμα, «πρωτοφανής πολιτική παρέμβαση»
του Υπουργού Ναυτιλίας Θοδωρή Δρίτσα ο οποίος άδειασε το Λιμενικό για τις
συλλήψεις αυτές και ζήτησε κατανόηση από τους συλληφθέντες. Σύμφωνα με το
υπουργικό σχόλιο, η συνεργασία των
Μ.Κ.Ο. με το Λιμενικό σώμα και τις αρχές της πολιτείας, για την
ανθρωπιστική στήριξη των προσφύγων είναι αναγκαία
και επιθυμητή.
Η ζημιά που προκλήθηκε από την ανευθυνότητα που επέδειξαν το
Λιμενικό και Δικαστικό Σώμα να εφαρμόσουν το νόμο, θεωρήθηκε στους κύκλους του
ΣΥΡΙΖΑ αρκετά σοβαρή ώστε να χρήζει περαιτέρω παρεμβάσεων για περιορισμό της
ζημιάς. Ο Βουλευτής Λέσβου Γιώργος Πάλλης, το μέλλος της Πολιτικής Γραμματείας
του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Λάμπρού και η βουλευτής Β΄ Αθηνών Βασιλική Κατριβάνου, πήγαν
στα δικαστήρια της Λέσβου να συμπαρασταθούν στους πέντε συλληφθέντες. Δεν είναι δυνατόν, είπαν, η διάσωση και η
αλληλεγγύη να χαρακτηρίζονται trafficking και κακουργηματική πράξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ
στέκει στο πλευρό των κατηγορουμένων και των αλληλέγγυων. Είναι ντροπή! Η
Κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία, πρέπει να φροντίσουν να μην έχουμε άλλα τέτοια
περιστατικά. – Αυτά από το Πρώτο Θέμα.
Οι Μ.Κ.Ο. που διαπλέκονται στην Ελλάδα είναι πολλές
εκατοντάδες. Είναι συνυπεύθυνες για το χάος του εποικισμού. Προκειμένου δε, να
διεκπεραιωθεί η μαζική μετανάστευση του 2015 ήραν στην Ελλάδα πολύ μεγάλος
αριθμός Μ.Κ.Ο από το εξωτερικό.
10. Η Ελλάς και το
Χαλιφάτο
Υπό τας παρούσας συνθήκας στο ευρύτερο πλάνο της Μέσης
Ανατολής και Αφρικής το Ισλάμ δεν ικανοποιείται με τίποτα λιγότερο από την
εγκαθίδρυση Χαλιφάτου. Πρώτα στην
Ελλάδα, όπου συγκεντρώνει μεγαλύτερους αριθμούς και γειτνιάζει γεωγραφικά,
αργότερα στα κράτη εκείνα της Ευρώπης που
του έδωσαν στέγη. Όμως στην Δύση, το Ισλάμ αναπτύσσεται μέσα σε καθεστώς
πολυπολιτισμού. Ο πολυπολιτισμός έχει δυο σημασίες, η μια προφανής, η άλλη όχι.
Η πρώτη αναφέρεται στην προστασία των
μειονοτήτων προκειμένου να
αναπαραχθούν απρόσκοπτα μέσα στο εθνικό κράτος όπου εγκαταστάθηκαν έτσι προβλέπει
π.χ ο Σουηδικός νόμος «Η συντήρηση και ανάπτυξη της πολιτιστικής και κοινωνικής
ζωής εθνικών, γλωσσικών και θρησκευτικών μειονοτήτων προάγεται από το κράτος».
Σ’ αυτό το σχήμα εντάσσεται και ο ελληνικός μεταναστευτικός νόμος της εποχής
Σημίτη, ο οποίος μέσα σ’ ένα κλίμα μαξιμαλιστικού πολυπολιτισμού, απέρριπτε την
επιβολή της κυρίαρχης ελληνικής κουλτούρας ως αυταρχικό μέτρο που επιφέρει την
καταστροφή των μειονοτικών εθνοτικών ταυτοτήτων.
Η δεύτερη σημασία του όρου πολυπολιτισμός είναι αυτή που
σήμερα προκρίνεται στην Ευρώπη ως ενσωμάτωση- integration.
Η σημασία αυτή προκρίθηκε ως δήθεν υπέρβαση του πολυπολιτισμού , ο οποίος αν
και από το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας 2000-2010 θεωρήθηκε «αποτυχημένος» ακόμα
και δια στόματος Μέρκελ, τώρα έχει, παρ’ όλα αυτά, το πλεονέκτημα να εφησυχάζει
την κοινή γνώμη ενός έθνους και τους δικαιολογημένους φόβους του για την
προοπτική δημιουργίας παράλληλων κοινωνιών στο εθνικό έδαφος, με όλο το συγκρουσιακό δυναμικό που αυτή συνεπάγεται.
Ο στόχος της ενσωμάτωσης των αλλοδαπών στην κυρίαρχη κουλτούρα επιτρέπει στους
αυτόχθονες να ελπίζουν ότι η εγκατάσταση των ξένων δεν θα ανατρέψει την
ομαλότητα της ζωής τους και την ιστορική συνέχεια του πολιτισμού τους. Σαν να
μην έγινε τίποτα… Εκείνο που διαφεύγει στους αυτόχθονες πολίτες είναι ότι πίσω
από τον στόχο «ενσωμάτωση» κρύβεται η μη προφανής σημασία του πολυπολιτισμού.
Αυτή δεν είναι ούτε η συντήρηση των επί μέρους πολιτισμών, ούτε η συντήρηση της
παλαιάς κουλτούρας των αυτοχθόνων αλλά κάτι άλλο. Πρόκειται για ένα νέο
εκπαιδευτικό, κοινωνικό και πολιτικό σύστημα που σκοπεύει να ενσταλάξει μια ενιαία, κοινή πολυπολιτισμική ταυτότητα σε
ένα νέο μείγμα επιλεγμένων αξιών, σε κοινή συσκευασία, ενός αλά κάρτ
διαφωτισμού, η οποία είναι υπερεθνική, καταργεί όλα τα έθνη και είναι
προϋπόθεση της παγκοσμιοποίησης.
Ωστόσο η ταυτότητα μεταναστών- προσφύγων είναι σε μέγιστο
βαθμό μουσουλμανική, πράγμα που συνεπάγεται δυνητικά (και σε ότι αφορά την
Ελλάδα) υπαγωγή της Ελληνικής ταυτότητας στην Σαρία. Η Σαρία πάλι οδηγεί στο Χαλιφάτο και το Χαλιφάτο δεν είναι έξω
από τις προδιαγραφές του νεοοθωμανισμού (ο σουλτάνος ήταν και Χαλίφης των
πιστών). Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μια αποδομημένη από την παιδεία του
πολυπολιτισμού ελληνική ταυτότητα, (εάν και εφ’ όσον επιτευχθεί τελικά η
κονιορτοποίηση των εθνικών και θρησκευτικών αντισωμάτων) μπορεί να καταστήσει
την Ελλάδα βορά της Τουρκίας και γενικότερα της μουσουλμανικής ανατολής. Μια
τέτοια εξέλιξη, προϋπόθεση της οποίας είναι ότι θα παραμείνει ζωντανό και
κραταιό το χαλιφάτο, θα εσήμαινε έξοδο της Ελλάδος από την Δύση και την
παγκοσμιοποιημένη της παιδεία και εισαγωγή της στον μουσουλμανικό –
φουνταμενταλιστικό μεσαίωνα.
Τελικά το αν θα θελήσει το Ισλάμ να ξεχάσει τον εαυτό του και
να παραδοθεί στην κυρίαρχη Ευρωπαϊκή κουλτούρα, (πράγμα απίθανο) ή αν θα την αφομοιώσει
(ένας υπαρκτός φόβος που έχει αρχίσει να γίνεται ορατός στην Ευρώπη), η αν θα
αφομοιωθούμε όλοι μαζί σε μια κοινή πολυπολιτισμική ταυτότητα της
παγκοσμιοποίησης, παραμένει επί του παρόντος άγνωστο. Το Βέβαιο είναι ότι στην
Ελλάδα, (αντίθετα με άλλες χώρες στην Ε.Ε) δεν έχει αναδειχθεί ακόμη κάποιο αξιόπιστο
κίνημα ή κόμμα που να αντιστρατεύεται ταυτόχρονα στον μεταναστευτικό εποικισμό
και στην παγκοσμιοποιητική εξουσία των Βρυξελλών. Αν αυτό δεν συμβεί, η Ελλάς
θα παραμείνει πιόνι των εξελίξεων μέσα και γύρω από αυτήν.
11.Το δικαίωμα να έχεις
πατρίδα
Είναι απολύτως αναγκαίο να κατανοήσει τάχιστα η βάση της
Ελληνικής αριστεράς, αποστασιοποιούμενη από τις παγκοσμιοποιητικές ηγεσίες της,
ότι διεθνιστικό καθήκον δεν είναι να φέρεις τον τρίτο κόσμο στην Ελλάδα, αλλά
να πας στις χώρες τους να πολεμήσεις για την ανατροπή των συνθηκών εκεί.
Ταυτοχρόνως να συντρίψεις μέσα στις δυτικές χώρες, το χρηματοπιστωτικό σύστημα
χρέους και εκμετάλευσης, και να θέσεις φραγμούς στην πλανητική εξουσία των
πολυεθνικών εταιριών. Αυτό μπορεί και οφείλει να πράξει η αριστερά των δυτικών
μητροπόλεων: Να ελευθερώσει την Δύση και τον Τρίτο κόσμο μαζί με αυτήν. Επίσης
πρέπει η αριστερά να ενηλικιωθεί ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις του 19ου
αιώνα – όπως αυτήν του κομμουνιστικού μανιφέστου – ότι τάχα οι εργάτες δεν
έχουν πατρίδα και να συνειδητοποιήσει το προφανές, ότι το κεφάλαιο είναι αυτό
που δεν έχει πατρίδα- και αυτός είναι ο λόγος που θέλει να καταστρέψει τις
πατρίδες των άλλων. Η πατρίδα είναι το
πραγματικό σχολείο του Ανθρωπισμού, της Συμπάθειας η οποία ξεκινάει από
τους οικείους για να φτάσει στα όρια της Ανθρωπότητας. Αν δεν αγαπάς την
πατρίδα σου προκειμένου να αγαπήσεις τάχα την Ανθρωπότητα, θα διαπιστώσεις ότι
έχεις γίνει ανίκανος να αγαπήσεις οτιδήποτε. (Καζαντζάκης)
Το δικαίωμα να έχεις
πατρίδα είναι ανθρώπινο δικαίωμα! Προστατέψτε την πατρίδα σας, προστατέψτε τον Άνθρωπο!
Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς το συνανήκειν. Μην καταδεχθείτε να γίνετε θύματα του
ευρωπαϊκού μηδενισμού. Τα ανθρώπινα δικαιώματα ως δικαιώματα του εκριζωμένου ατόμου είναι απάτη. Έχεις ως άνθρωπος δικαιώματα αν προηγουμένως έχεις
απαρνηθεί την προϋπόθεση της ανθρωπινότητας, δηλαδή την πατρίδα σου; Δικαιώματα
του ανθρώπου χωρίς άνθρωπο; Τι δικαιώματα έχει ο άνθρωπος που δεν είναι πια
άνθρωπος; Ίσως δικαιώματα του ζώου. Αλλά από ποιόν θα προστατεύονται μέσα στο
ζωϊκό βασίλειο τα δικαιώματα του ανθρώπινου ζώου; Όχι πάντως από τα άλλα ζώα.
Αυτά αναγνωρίζουν μόνο το δίκαιο του ισχυροτέρου. Το ίδιο δίκαιο θα ισχύει και
για το ανθρώπινο ζώο. Όμως το δίκαιο του ισχυρότερου είναι επακριβώς εκείνη η
τάξη πραγμάτων που ο άνθρωπος όσο ήταν Άνθρωπος, πάσχισε να ανατρέψει με την πνευματική σύλληψη των δικαιωμάτων του
ανθρώπου.
Πατρίδα μας είναι η Ελλάς, πνευματική πατρίδα της ιδέας του Ανθρώπου
που ασπάσθηκαν οι λαοί της Ευρώπης. Όμως σήμερα η Ευρώπη διοικείται από μια
πολιτική ηγεσία σοφιστών εκπαιδευμένων
στην μετατόπιση των εννοιών , στην
προπαγάνδα και στις μεθόδους του ψυχολογικού πολέμου. Με εκτελεστικά όργανα
πολλές(όχι όλες) προδοτικές κυβερνήσεις και μίσθαρνες «μη κυβερνητικές
οργανώσεις», με συμμάχους τους βαρόνους του κεφαλαίου που ελέγχουν την παραγωγή
και την ροή του χρήματος, οι στρατευμένοι σοφιστές των Βρυξελλών μεθοδεύουν, με
αμείλικτη συνέπεια, την δημογραφική, πολιτική, και πολιτισμική μετάλλαξη της
Ευρώπης εις άλλον είδος. Οι πλέον προδοτικές απ’ όλες τις κυβερνήσεις της
Ευρώπης είναι οι ελληνικές από την εποχή του Σημίτη και μετά. Προδοτική είναι η κυβέρνηση που με πρόθεση
υπηρετεί την παγκοσμιοποίηση ενώ η εντολή που έχει λάβει από τους πολίτες είναι
να υπηρετεί το έθνος και τον λαό.
12. Η Ουγγαρία προσκαλεί
σε αντίσταση
Η Ελλάς μπορεί να έχει πάψει να λάμπει, αλλά το φως της
μεταλαμπαδεύτηκε σε άλλους λαούς. Ας το πάρει πίσω από εκεί να φωτίσει το
σκοτάδι του παρόντος χρόνου, όπως έκανε μέσα στο έρεβος της Τουρκοκρατίας
προκειμένου να οπλισθεί πνευματικά για τον ξεσηκωμό του 1821. Το φως της
Ελλάδος βρίσκεται σήμερα στα αντιστασιακά κινήματα και έθνη της Ευρώπης που
αντιστέκονται στην συγκαλυμμένη δικτατορία των Βρυξελλών. Ένας γενναίος αρχηγός
κράτους αναδεικνύεται σήμερα με τη σκέψη και τα έργα του σε πολιτικό αρχηγό της
αντίστασης. Ο Victor Orban της Ουγγαρίας. Δίπλα του έχει δυνατούς διανοούμενους, όπως
τον Zsolt Bayer, συγγραφέα και συνιδρυτή του κυβερνώντος κόμματος. Ας του
δώσουμε το βήμα: «ένας εμφύλιος πόλεμος που θα διαρκέσει πολλά χρόνια» είπε 10-1-2016
στην ουγγρική τηλεόραση ο Βayer «είναι ο στόχος της βρώμικης πλανητικής δύναμης για
την Ευρώπη. Οι μεσανατολικές χώρες αποσταθεροποιήθηκαν με πρόθεση για να
δημιουργηθεί μαζική ποσότητα προσφύγων – όμως μόνο με την βοήθεια διακινητών
ανθρώπων, μιας καλοστημένης προπαγανδιστικής εκστρατείας, και προδοτικούς
πολιτικούς, έφτασαν ευρωπαϊκές χώρες να πεισθούν να αυτοκτονήσουν. Άρχισαν με
την Γερμανία, για να αποδείξουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα. Χρειάσθηκαν 10
δις δολάρια, χιλιάδες μυστικοί πράκτορες, διακινητές και συνεργασία με την
ευρωπαϊκή ελίτ, Juncker, Sarkozy, Merkel…Μόνοι μας εμείς οι Ούγγροι δεν έχουμε την δύναμη να
αντιμετωπίσουμε το πλανητικό κτήνος. Όλα τα έθνη της Ευρώπης θα πρέπει να
συνεργαστούν γι’ αυτό».
Στο ίδιο πνεύμα έγινε 15-3-2016 και η διακήρυξη του Orban: « Η Ευρώπη απειλείται από την
μετανάστευση που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή και τον Χριστιανικό πολιτισμό της.
Έγινε ενορχηστρωμένη επιχείρηση για να μεταφερθούν οι μετανάστες στην Ευρώπη,
(σε προηγούμενη καταγγελία του ο Orban είχε δείξει επί του προκειμένου τον
Σόρος, τους διακινητές, την ευρωπαϊκή ελίτ) Φταίει η κοσμοπολίτικη
μεταναστευτική πολιτική των Βρυξελλών. Η Ευρώπη δεν είναι ελεύθερη, φοράει
φίμωτρο σε όσους λένε ότι δεν είναι πρόσφυγες, και ότι δεκάδες εκατομμύρια είναι
έτοιμοι να έλθουν εδώ, ότι η μετανάστευση δεν είναι τυχαία αλλά προσχεδιασμένη
και ενορχηστρωμένη. Απαγορεύεται να μιλάς για επαναδημιουργία των εθνοτικών
θεμελίων της Ευρώπης. Οι Βρυξέλλες καταβροχθίζουν την εθνική μας κυριαρχία. Οι
σημερινοί εχθροί της ελευθερίας είναι διαφορετικής πάστας από τους
αυτοκρατορικούς κυβερνήτες των παλαιών εποχών ή τους τυραννικούς ηγέτες του
σοβιετικού συστήματος. Δεν μας φυλακίζουν, δεν στέλνουν τάνκς… Σήμερα αρκούν οι
βομβαρδισμοί των Μ.Μ.Ε, οι καταγγελίες,
οι απειλές, και οι εκβιασμοί.
Όμως οι λαοί της
Ευρώπης αφυπνίζονται και θα ανακαταλάβουν σύντομα το έδαφος. Η Ευρώπη είναι
μια κοινότητα των χριστιανικών, ελεύθερων και ανεξάρτητων εθνών, της ισότητας
ανδρών και γυναικών, της υπερηφάνειας και της ταπεινοφροσύνης, της δικαιοσύνης
και του ελέους… Η μαζική μετανάστευση είναι μια διαρκής ροή νερού που επίμονα
διαβρώνει τις ακτές. Είναι μεταμφιεσμένη ως ένας ανθρωπιστικός σκοπός, αλλά η
αληθινή φύση της είναι η κατάληψη των εδαφών μας… Όμως εκείνοι που έχουν έλθει
εδώ, με πρόθεση να αλλάξουν την χώρα μας με τη βία και χωρίς την θέληση μας, θα
βρίσκουν πάντα αντίσταση. Ο κύριος κίνδυνος προέρχεται από τον φανατικό
διεθνισμό των Βρυξελλών. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στις Βρυξέλλες να θέσουν τον
εαυτό τους υπεράνω του νόμου και να μας επιβάλλουν τον πικρό καρπό της
κοσμοπολίτικης μεταναστευτικής πολιτικής τους. Δεν πρέπει να εισάγουμε στην
Ουγγαρία το έγκλημα, την τρομοκρατία, την ομοφοβία και τον αντισημιτισμό. Δεν θα
επιτρέψουμε αστικά γκέτο, εστίες μαζικών ταραχών, που δεν θα τα αγγίζει ο νόμος. Γνωρίζουμε που
πάει το πράγμα. Πρώτα θα τους επιτρέψουμε να πούνε ποιον πρέπει να δεχτούμε,
μετά θα μας αναγκάσουν να υπηρετήσουμε τους ξένους. Στο τέλος θα βρεθούμε να
μας λένε να τα μαζέψουμε και να φύγουμε από τη χώρα μας.
Έχει έλθει η ώρα για
αντίσταση. Έχει
έλθει η ώρα να συναχθούν οι σύμμαχοί μας. Για να σηκώσουμε την σημαία των
περήφανων Εθνών. Καλούμε κάθε πολίτη της Ουγγαρίας να ενωθεί και κάθε ευρωπαϊκό
έθνος να ενωθεί. Εμείς οι λαοί της Ευρώπης δεν μπορεί να είμαστε ελεύθεροι
ατομικά αν δεν είμαστε ελεύθεροι μαζί. Σήμερα είναι γραμμένο στο βιβλίο της
μοίρας, ότι κρυφές, απρόσωπες παγκόσμιες δυνάμεις, θα εξαλείψουν κάθε τι που είναι μοναδικό,
αυτόνομο, πανάρχαιο και εθνικό. Θέλουν να αναμείξουν πολιτισμούς, θρησκείες,
και πληθυσμούς, μέχρι που η πολύπλευρη και περήφανη Ευρώπη μας, να γίνει αναιμική
και υπάκουη. Να νικήσουμε, να ξαναγράψουμε και να αλλάξουμε την τύχη που
προορίζεται για μας. Πρέπει να ανασύρουμε την αρχαία αρετή του θάρρους. Να
βάλουμε χάλυβα στην σπονδυλική στήλη μας.
Το ερώτημα από το οποίο εξαρτάται το μέλλον της Ευρώπης: Θα είμαστε σκλάβοι ή ελεύθεροι; Αυτό
είναι το ερώτημα. Δώστε εσείς την
απάντηση.
