ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΝΕΑΡΧΟΥ Πρέσβη ε.τ.

Καταλύτης η ανεξέλεγκτη μαζική λαθρομετανάστευση

«Ακόμη και λαοί με μεγάλη ιστορική πείρα χάνουν το γεωπολιτικό τους ένστικτο, τότε μάλιστα που το χρειάζονται περισσότερο». Τα λόγια αυτά του αείμνηστου Παναγιώτη Κονδύλη στο βιβλίο του «Περί Πολέμου» μοιάζουν να έχουν τέλεια εφαρμογή σ’ αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας. Περιέργως, η Ελλάδα, σύνορο της Ευρώπης στη ΝΑ Μεσόγειο, αγωνίζεται, π.χ., να εντάξει τη Μουσουλμανική Τουρκία στην Ευρώπη, όταν είναι ηλίου φαεινότερον ότι μια τέτοια εξέλιξη θα επέφερε γεωπολιτική ανατροπή εις βάρος της Ελλάδος, πέρα από τις επιπτώσεις που θα είχε στο σύνολο της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Ειδικότερα για την Ελλάδα, η επιστροφή της Τουρκίας στην Ευρώπη θα άλλαζε ριζικά τους συσχετισμούς στα Βαλκάνια και θα ενίσχυε καταλυτικά τη διπλωματική της ισχύ στην Ευρώπη.

Θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε ιστορικά στον Μαραθώνα και στο σύμβολό του, του οποίου εορτάζουμε φέτος τα 2.500 χρόνια. Γιατί το εορτάζουμε; Θα μπορούσαμε επίσης να αναφερθούμε στη Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη και στο σύμβολό της. Ας περιορισθούμε όμως στην πρόσφατη ιστορία που διεμόρφωσε τη σημερινή Ελλάδα. Μήπως ήταν λάθος οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, που οδήγησαν στην ουσιαστική έξωση της κατακτητικής Οθωμανικής Τουρκίας από την Ευρώπη; Μήπως πρέπει να κάνουμε νέες σκέψεις για τα αποτελέσματά τους; Γιατί η Ελλάδα να γίνει γέφυρα για την επιστροφή της Τουρκίας στην Ευρώπη, όταν μάλιστα η τελευταία έχει αναγάγει σε επίσημη διπλωματική θεωρία και πολιτική πρακτική τον νεοοθωμανισμό, που αφορά καίρια και τη χώρα μας;

Υποστηρίζεται ότι ακολουθείται η πολιτική αυτή γιατί υπάρχει η ελπίδα επιλύσεως των εθνικών θεμάτων και εξομαλύνσεως των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Υπήρξε όμως αρκετός χρόνος, μια ολόκληρη δεκαετία, για να δοκιμασθεί η πολιτική αυτή. Ποια είναι τα αποτελέσματα; Οι τουρκικές αξιώσεις και προκλήσεις συνεχίσθηκαν και κλιμακώθηκαν.

Αντί λοιπόν με την πείρα αυτή να γίνει μια ουσιαστική αξιολόγηση και επανεξέταση της πολιτικής μας, η ελληνική διπλωματία σπεύδει πάλι να πλειοδοτήσει προς την ίδια κατεύθυνση. Ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας, μιλώντας λίγες μέρες πριν στις Βρυξέλλες, έριξε την ιδέα ενός νέου Ελσίνκι (Ελσίνκι ΙΙ) για την Τουρκία, που θα είχε άξονα τον καθορισμό ενός «οδικού χάρτη» και ημερομηνίας για την ένταξη της Τουρκίας. Δεν έχει σημασία εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις ή όχι για την υλοποίηση της ιδέας αυτής, η οποία ανατρέπει την αρχή πάνω στην οποία βασίσθηκε το άνοιγμα των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Ότι δηλαδή θα αποφασισθεί στο τέλος η έκβασή τους (ένταξη ή άλλη σχέση). Το σημαντικό είναι ότι η Ελλάδα προβάλλεται πάλι ως πρωταγωνίστρια της τουρκικής εντάξεως και ταυτόχρονα της αμερικανικής πολιτικής, η οποία έχει αναγάγει σε κορυφαίο στρατηγικό στόχο την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Ελλάδα πρωταγωνίστρια και στη λαθρομετανάστευση

Τα παράδοξα, δυστυχώς, με τις ελληνικές πολιτικές ηγεσίες και κυβερνήσεις δεν σταματούν μόνο στην εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα, που βρίσκεται από γεωγραφική άποψη αλλά και από πολιτική, λόγω του ρόλου που παίζει η γειτονική Τουρκία, στην πιο δύσκολη θέση σε σχέση με τη λαθρομετανάστευση, πρωταγωνιστεί στο άνοιγμα των συνόρων και στην ανοχή της λαθρομεταναστεύσεως.

Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και τώρα, που η χώρα είναι βυθισμένη σε μια τόσο βαθιά οικονομική κρίση, το πρώτο μέτρο που θυμήθηκε να πάρει η νέα κυβέρνηση, σε απόλυτη προτεραιότητα, ήταν η ψήφιση ενός ακόμη νομοσχεδίου που διευκολύνει τη νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών και εισάγει το δίκαιο του εδάφους για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα.

Το μέτρο παρουσιάσθηκε και χαιρετίσθηκε από μεγάλη μερίδα του Τύπου ως «προοδευτική» πολιτική. Σημειωτέον, ο σημερινός πρωθυπουργός, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, είχε μιλήσει επανειλημμένα στην προεκλογική εκστρατεία για «μηδενική μετανάστευση». Τα κυκλώματα όμως των δουλεμπόρων πήραν γρήγορα το μήνυμα που έστειλε η κυβέρνηση με το νέο «προοδευτικό» νομοσχέδιο για τους λαθρομετανάστες. Η επέλαση ξανάρχισε και συνεχίζεται όπως πριν. Επίκεντρο του νέου κύματος λαθρομεταναστών έγινε τώρα ο Έβρος, από τον οποίο υπολογίζεται ότι διέρχονται συστηματικά κάθε μέρα 300 περίπου λαθρομετανάστες.

Η κυβέρνηση, όπως και οι προκάτοχοί της, αρχής γενομένης από την κυβέρνηση Σημίτη, απέσυρε τον Στρατό από τον έλεγχο των συνόρων και έδεσε ταυτόχρονα τα χέρια της Αστυνομίας. Η τελευταία δεν μπορεί να απωθήσει στα σύνορα ή να απελάσει απευθείας τους λαθρομετανάστες γιατί όλοι παρουσιάζονται συστηματικά ως πρόσφυγες και αιτητές πολιτικού ασύλου και επικαλούνται το ευρωπαϊκό ανθρωπιστικό δίκαιο.

Η Αστυνομία, με εντολές της κυβερνήσεως, καταφεύγει έτσι σ’ έναν ουσιαστικό αυτοεμπαιγμό του κράτους. Διανέμει σε όλους τους λαθρομετανάστες έγγραφο, το οποίο τους καλεί να εγκαταλείψουν μόνοι τους τη χώρα μέσα σε 30 ημέρες και τους επιτρέπει μετά να επιβιβασθούν ως τουρίστες στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ και να φτάσουν στη «χωματερή λαθρομεταναστών» της Αθήνας. Υπολογίζεται ότι μόνο κατά το τελευταίο τρίμηνο αφίχθησαν με τον τρόπο αυτό στην ελληνική πρωτεύουσα 30.000 περίπου, μουσουλμάνοι κατά το πλείστον, λαθρομετανάστες. Πολλοί απ' αυτούς προέρχονται τώρα και από τη Δυτική Βόρεια Αφρική (Αλγερία, Μαρόκο) και την Υποσαχάρια Αφρική. Έφτασε σε όλους το μήνυμα ότι, μετά το κλείσιμο της πόλης του Γιβραλτάρ από την Ισπανία και της πύλης της Λιβύης προς την Ιταλία (μετά τις συμφωνίες Μπερλουσκόνι - Καντάφι), η μόνη ανοικτή ακόμα οδός προς την Ευρώπη είναι η Ελλάδα και ο Έβρος.

Γιατί οι άλλοι μπορούν να κλείνουν τα σύνορά τους και η Ελλάδα δεν μπορεί;

Και μόνο το γεγονός ότι το ρεύμα των λαθρομεταναστών εμπλουτίσθηκε προσφάτως από Μαροκινούς και Αλγερινούς δείχνει το μέγεθος της ευθύνης που έχουν οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, που άφησαν να καταντήσει η χώρα ξέφραγο αμπέλι. Την ευθύνη δεν την έχουν άλλωστε μόνο οι κυβερνήσεις. Ευθύνονται επίσης, στον βαθμό που τους αναλογεί, οι πολιτικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ, που απέτυχαν να δουν από την αρχή τις γεωπολιτικές διαστάσεις που έχει για την Ελλάδα η μαζική λαθρομετανάστευση και εγκατάσταση ξένων πληθυσμών στη χώρα. Σε μια συγκυρία μάλιστα που επικρατεί γεωπολιτική ρευστότητα στα Βαλκάνια, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενώσεως, και που άρχισε να προωθείται η παγκοσμιοποίηση ως όχημα διεθνούς νεοφιλελευθερισμού και αμερικανικής πολιτικής ηγεμονίας.

Προβάλλεται ως άλλοθι σήμερα ο σεβασμός του ευρωπαϊκού ανθρωπιστικού δικαίου για το πολιτικό άσυλο. Πόσους όμως λαθρομετανάστες μπορεί να χωρέσει το ανθρωπιστικό δίκαιο για το άσυλο; Μήπως το πρόσχημα αυτό αναιρεί την εθνική κυριαρχία και την ευθύνη της κυβερνήσεως να προστατεύσει τη χώρα και τα σύνορά της; Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να γίνονται δεκτοί αδιακρίτως όλοι όσοι δηλώνουν πρόσφυγες, τότε θα πρέπει να επιμερισθεί αναλόγως το βάρος και η ευθύνη. Κάθε χώρα δηλαδή να αναλάβει τον αριθμό προσφύγων που της αντιστοιχεί, ανάλογα με το μέγεθος και τον πληθυσμό της. Δεν είναι δυνατόν να αφήνονται στην αποκλειστική μέριμνα της Ελλάδος, με την παροχή μόνο κάποιας οικονομικής βοήθειας για προσωρινή στέγαση και σίτιση. Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει χωματερή λαθρομεταναστών στο όνομα του ευρωπαϊκού ανθρωπιστικού δικαίου.

Η Ελλάδα όμηρος μιας παράδοξης πρωτοπορίας στη λαθρομετανάστευση

Οι σημερινές πολιτικές ηγεσίες της χώρας δύσκολα όμως μπορούν να επιρρίψουν ευθύνες στην Ευρώπη γιατί οι ίδιες πρωτοστάτησαν, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, στην υιοθέτηση φιλομεταναστευτικών ευρωπαϊκών οδηγιών και εθνικών νομοθεσιών. Υπενθυμίζονται σχετικά:

·                                 Η πρωτοβουλία της κυβερνήσεως Σημίτη να προωθήσει, επί ελληνικής Προεδρίας, τις πρώτες ευρωπαϊκές οδηγίες 108/2003 και 109/2003, με τις οποίες καθορίσθηκαν αντιστοίχως το καθεστώς τού επί μακρόν διαμένοντος μετανάστη και το δικαίωμα της οικογενειακής επανενώσεως μετά την απόκτηση του καθεστώτος τού επί μακρόν διαμένοντος.

·                                 Η επιφυλακτική στάση της ελληνικής πλευράς απέναντι στην πρωτοβουλία του γάλλου Προέδρου Σαρκοζί να προωθήσει το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση επί γαλλικής Προεδρίας. Το πρώτο άρθρο του Συμφώνου αυτού απαγορεύει τις μαζικές νομιμοποιήσεις παρανόμων μεταναστών. Τι έκανε όμως η Ελλάδα; Ήταν αυτή που το παρεβίασε, αμέσως μετά την υιοθέτησή του, με νέες μαζικές νομιμοποιήσεις παρανόμων μεταναστών. Αντί να το κάνει όπλο για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στο πρόβλημα που η ίδια αντιμετώπιζε, έσπευσε πρώτη να το υπονομεύσει και να το απαξιώσει.

·                                 Τα αλλεπάλληλα νομοσχέδια για τη νομιμοποίηση παρανόμων μεταναστών και η αφαίρεση από τον Στρατό και την Αστυνομία του ελέγχου της λαθρομεταναστεύσεως στα σύνορα.

Στο πνεύμα αυτό, με νέο νομοσχέδιο που εισήγαγε προς ψήφιση ο σημερινός υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής, συστήνεται Υπηρεσία Ασύλου και αφαιρείται επισήμως από τους ενστόλους κάθε σχετική αρμοδιότητα.

Προδιαγράφεται έτσι το στήσιμο μιας νέας βιομηχανίας παροχών δικαιώματος ασύλου, με τμήματα και εκατοντάδες υπαλλήλους ανά την επικράτεια. Αποκλείονται έτσι οι «κακοί» στρατιωτικοί και αστυνομικοί, που δεν ξέρουν να υποδέχονται ευρωπαϊκά τους «πρόσφυγες», και αντικαθίστανται, μεταξύ άλλων, από «εκπροσώπους κοινωνικών φορέων» (δηλαδή Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων), τον Συνήγορο του Πολίτη, το αξίωμα που κατείχε πριν ο σημερινός δήμαρχος Αθηναίων, και από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Αυτήν που διαμαρτύρεται συνεχώς και καταγγέλλει, κατ’ επάγγελμα, την Ελλάδα ότι δεν παίρνει αρκετούς πρόσφυγες και ότι πρέπει να παίρνει παραπάνω. Τώρα θα μπορεί να αποφασίζει η ίδια στο όνομα της Ελλάδος.

Αντιλαμβάνεται κανείς γιατί λοιπόν παραμένει ανεξέλεγκτη η λαθρομετανάστευση στην Ελλάδα και εξελίσσεται εκ των πραγμάτων στο μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, με γεωπολιτικές διαστάσεις, έστω και αν γίνεται συστηματική προσπάθεια να υποβαθμίζεται και να συγκαλύπτεται το μέγεθός του, η δυναμική του και οι συνέπειές του.

Νέα γεωπολιτική τάξη στα Βαλκάνια, παγκοσμιοποίηση και ο ρόλος της Τουρκίας

Όσοι, καλοπροαιρέτως, υποστηρίζουν αναφανδόν τη λαθρομετανάστευση, παρακινούμενοι από προσωπικά ανθρωπιστικά συναισθήματα ή ιδεολογικές πολιτικές θέσεις, θα έπρεπε να αναρωτηθούν γιατί δεν έρχονταν λαθρομετανάστες στην Ελλάδα πριν από τη δεκαετία του '90. Προφανώς, και τότε υπήρχε πολύ μεγάλη φτώχεια και δυστυχία στον Τρίτο Κόσμο. Ένας προφανής λόγος είναι το άνοιγμα των συνόρων μετά την πτώση του Ανατολικού Συνασπισμού. Ένας δεύτερος και κυριότερος είναι η παγκοσμιοποίηση, που άρχισε να προωθείται κατά την περίοδο αυτή ως πολιτική και ιδεολογία. Τότε άρχισε να προβάλλεται θορυβωδώς και στην Ελλάδα, ως «εκσυγχρονιστική» πολιτική, η ιδέα της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας, από το στόμα μάλιστα του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. «Η Ελλάδα», έλεγε τότε ο Κώστας Σημίτης, «πρέπει να γίνει πολυπολιτισμική». Πώς γίνεται όμως «πολυπολιτισμική» μια χώρα με εθνική συνοχή 97%; Προφανώς, με άνοιγμα των συνόρων, με αλλαγή της νομοθεσίας, με ανοχή της παράνομης μεταναστεύσεως και με επιβολή, μέσω των ΜΜΕ, της «πολυπολιτισμικότητας» ως κυρίαρχης ιδεολογίας στην κοινωνία και ειδικότερα στην Παιδεία. Τότε άρχισε και η προπαγάνδα για δήθεν «ρατσισμό» και «ξενοφοβία» των Ελλήνων και η προώθηση των νέων «εκσυγχρονιστικών» και «πολυπολιτισμικών» αντιλήψεων στην Παιδεία, με αποκορύφωμα το βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού της Μαρίας Ρεπούση.

Γιατί η παγκοσμιοποίηση προωθεί τη λαθρομετανάστευση; Προφανώς για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί η παγκοσμιοποίηση της αγοράς απαιτεί σταδιακή απελευθέρωση της κινήσεως κεφαλαίων, προϊόντων και εργατικού δυναμικού. Οι μεγάλες διαφορές στην ανάπτυξη και στο βιοτικό επίπεδο μεταξύ των διαφόρων περιοχών του κόσμου προκαλούν εκ των πραγμάτων μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα. Δεύτερον, γιατί η παγκοσμιοποίηση προτάσσει τις αγορές και την ελευθερία κινήσεων πάνω από εθνικά σύνορα. Θεωρεί επομένως εμπόδιο το εθνικό κράτος και επιδιώκει τη μείωση του ρόλου και της ισχύος του. Κατά προέκταση, θεωρεί ότι οι ισχυρές εθνικές ταυτότητες και οι συνεκτικές εθνικές κοινωνίες προβάλλουν μεγαλύτερη αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση γιατί έχουν πολύ ισχυρότερη την αίσθηση του συνόλου και της εθνικής κυριαρχίας.

Όλα αυτά ισχύουν και για την Ελλάδα. Ειδικότερα όμως γι' αυτήν προστίθενται και δύο άλλοι πολύ σημαντικοί παράγοντες, που έχουν σχέση με τη λαθρομετανάστευση. Ο πρώτος είναι η προώθηση από τις ΗΠΑ μιας νέας γεωπολιτικής τάξεως στα Βαλκάνια, με στόχο να μην επιτραπεί η επανάκαμψη της ρωσικής επιρροής στην περιοχή αυτή. Η επιδιωκόμενη νέα τάξη περιλαμβάνει την αναβάθμιση του μουσουλμανικού παράγοντα και την ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας. Η αμερικανική πολιτική, για ευρύτερους στρατηγικούς λόγους, υποστηρίζει ενθέρμως, ως γνωστόν, την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Τίθεται το ερώτημα πώς αντιμετωπίζουν, στο πλαίσιο αυτό, οι ΗΠΑ την Ελλάδα. Γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ θέλουν να αντιμετωπίζουν την Ελλάδα και την Τουρκία ως ενιαίο στρατηγικό χώρο. Τι σημαίνει όμως αυτό για την Ελλάδα; Αυτά είναι ερωτήματα τα οποία πρέπει να θέτει κανείς όταν εξετάζει το θέμα της μαζικής λαθρομεταναστεύσεως στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα μέσω Τουρκίας. Η τελευταία δεν θέλει, προφανώς, την Ελλάδα ως ευρωπαϊκό πολιτιστικό σύνορο, που την αποκόπτει από την Ευρώπη. Η δημογραφική μετάλλαξη της Ελλάδος, μέσω της μαζικής λαθρομεταναστεύσεως, θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά και για πάντα τα γεωπολιτικά δεδομένα, μέσα στον ίδιο τον εθνικό χώρο της Ελλάδος. Πολύ περισσότερο εάν οι λαθρομετανάστες είναι μουσουλμάνοι, προερχόμενοι από τις πιο φανατικές μουσουλμανικές χώρες (Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν, Σομαλία κ.ά.), τους οποίους η Άγκυρα θα μπορούσε κάποια στιγμή να ποδηγετήσει, με κοινό παρονομαστή το Ισλάμ.

Σημειώνεται σχετικά ότι η Ελλάδα έχει προβλήματα μόνο με την Τουρκία. Δεν έχει με τις άλλες μουσουλμανικές χώρες. Με τη μαζική όμως λαθρομετανάστευση και εγκατάσταση στην Ελλάδα μουσουλμανικών πληθυσμών, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα δημιουργηθούν προβλήματα με άλλες μουσουλμανικές χώρες και με ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο;

Με μια ισχυρή μουσουλμανική παρουσία στην Ελλάδα, μέσω της μαζικής λαθρομεταναστεύσεως, η Τουρκία θα επετύγχανε αμαχητί το μεγαλύτερο γεωπολιτικό πλήγμα κατά της χώρας γιατί θα υπονόμευε καταλυτικά την εθνική συνοχή της Ελλάδος μέσα στο ίδιο το μητροπολιτικό της κέντρο. Θα ανέτρεπε επίσης μονομερώς, σ’ όλη τη χώρα, την ισορροπία που εγκαθιδρύθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάννης και τη Συμφωνία Ανταλλαγής Πληθυσμών. Η ισορροπία ήδη ανετράπη μονομερώς στη Θράκη με την εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως.

Ανεξάρτητα επίσης από την Τουρκία, είναι προφανή τα προβλήματα κοινωνικής πολιτικής, πολιτικού ελέγχου, συνοχής της χώρας και δημογραφικής ισορροπίας που θα προκύψουν από την αδιάκριτη νομιμοποίηση και πολιτογράφηση εκατοντάδων χιλιάδων και εκατομμυρίων λαθρομεταναστών.

Είναι καιρός αυτοί που είναι υπεύθυνοι γι' αυτήν την κατάσταση να συνέλθουν και να πάρουν μέτρα. Η Ελλάδα δεν είναι για ξήλωμα. Ο ελληνικός λαός δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει ότι με την ακολουθούμενη ανερμάτιστη και μυωπική πολιτική τίθεται σε κίνδυνο η ίδια η εθνική του υπόσταση και το εθνικό του μέλλον. Όταν το συνειδητοποιήσει, η οργή του και η αντίδρασή του μπορεί να είναι εκτός μέτρου και ανεξέλεγκτη.

Πηγή: http://www.hellasontheweb.org/2009-05-25-15-24-30/greece-politics/940-2010-11-29-14-30-59

Περισσότερα

Η Ελλάδα που πέθανε...

«Ξέρεις πόσα χρήματα εξοικoνόμησα για το δημόσιο σπάζοντας τα τραστ των προμηθευτών; Πολλά! Τόσα πολλά ώστε να έχω την συνείδησή μου ήσυχη απέναντι στην πατρίδα και την οικογένειά μου υπερήφανη για μένα». Λόγια μιας άλλης εποχής που ακουγόντουσαν παράταιρα μέσα στη λάσπη και την αλλοτρίωση των πάντων τα τελευταία χρόνια. Ο Βασίλης Γκουριώτης, ένας Έλληνας μιας γενιάς που έχει σχεδόν εκλείψει,  δεν ήταν αυτό που λέμε σήμερα, «επώνυμος». 
Και πως θα μπορούσε να είναι επώνυμος με τα σημερινά «κριτήρια» των επωνύμων; Αυτός το μόνο που έκανε, ήταν το καθήκον του. Απέναντι στην οικογένειά του, απέναντι στην υπηρεσία του, απέναντι στην πατρίδα του. «Πατρίδα και οικογένεια, με αυτή την σειρά, είναι τα πιο σημαντικά πράγματα» συνήθιζε να λέει. «Γιατί αν δεν είναι καλά η Πατρίδα, δεν θα είναι καλά ούτε η οκογένεια». Οι άνθρωποι που λένε και πιστεύουν αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ποτέ επώνυμοι...

Ο Βασίλης ο Γκουριώτης έζησε μια ζωή ίδια με την ζωή της Ελλάδας και της κοινωνίας μας τα τελευταία 80 χρόνια: Ξεκίνησε με το όπλο στο χέρι και την τελείωσε με το να μην αναγνωρίζει τη χώρα που προστάτευε τόσα χρόνια. «Σα να ζω σε άλλη χώρα» έλεγε τα τελευταία χρόνια μη μπορώντας να πιστέψει το κατάντημα του τόπου.

Γέννημα του αργολικού κάμπου, από την γενιά που για να πάει στο σχολείο περπατούσε είκοσι χιλιόμετρα την ημέρα, δέκα για να πάει και δέκα για να επιστρέψει («Συχνά χωρίς παπούτσια, ειδικά όταν άνοιγε ο καιρός»). 

Έχασε μια χρονιά στο Γυμνάσιο στον πόλεμο και ακόμα δεν το συγχωρούσε στον εαυτό του («Δεν διάβαζα εκείνη τη χρονιά, με είχε συνεπάρει το αντιστασιακό κίνημα» προσπαθούσε να δικαιολογηθεί κάπως αδέξια). Μέλος της ΕΠΟΝ στον Β’Π.Π. στην περιοχή της Αργολίδας, όπου γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1928 (Πουλακίδα Άργους), αλλά με συγκεκριμένη πολιτική άποψη μετά την απελευθέρωση του 1944: «Πολεμήσαμε τους Γερμανούς, όχι για να αλλάξουν χρώμα στολής τα κατοχικά στρατεύματα» συνήθιζε να λέει αιτιολογώντας πολιτικά την απόφασή του να δώσει εξετάσεις και να πετύχει στην Σχολή Χωροφυλακής η οποία ήταν στην πρώτη γραμμή των εθνικών αγώνων ειδικά στην αρχή του Εμφυλίου.

Δεν πρόλαβε τον Εμφύλιο («Ευτυχώς, γιατί πως να σηκώσεις τ’όπλο σε Έλληνα; Με πονούσε η σκέψη» έλεγε και χαμήλωνε η φωνή και το βλέμμα), αλλά ήταν από αυτούς που με το «Tόμσον» στο ένα χέρι και τις «Μιλς» στο άλλο, έστηναν ενέδρες και φύλαγαν τα περάσματα από την Βουλγαρία στα Πομακοχώρια της Θράκης τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ‘50: «Μόνο κομιτατζήδες τα περνούσαν τότε, δεν υπήρχαν Έλληνες ανάμεσά τους» έλεγε και διηγείτο ώρες ατέλειωτες αρχικά στο γιο του και μετά στα εγγόνια του, τεχνικές ενέδρας και ανταρτοπολέμου που εφάρμοζαν.

Εκεί στα βουνά της Ξάνθης και της Ροδόπης με ανιχνευτές τους Πομάκους συντρόφους του για τους οποίους έλεγε πάντα τα καλύτερα: «Φοβεροί σκοπευτές και μαχητές, εμείς γαϊδούρια παλιοελλαδίτες τους κάναμε πλάκα και τους λέγαμε ότι δεν είναι Έλληνες και στεναχωριόντουσαν. "Είμαστε Έλληνες γιατί θέλουμε να είμαστε Έλληνες" μας αντιγύριζαν. Σε πληροφορώ ότι ήταν και είναι πιο Έλληνες από τους Αθηναίους».  

Έχοντας «αλωνίσει» σε διάφορες μάχιμες θέσεις επί δεκαπέντε χρόνια ολόκληρη την Θράκη από το Νέστο μέχρι την Ορεστιάδα έκανε οικογένεια με μια ορφανή από μάνα και πατέρα Μικρασιάτισσα που μόλις λίγα χρόνια πριν είχε βγει από το ορφανοτροφείο της Κομοτηνής. Βαθιά στρατιωτικοποιημένος (άλλωστε η Χωροφυλακή ήταν το μόνο Σώμα Ασφαλείας σε όλο το κόσμο που είχε Πολεμική Σημαία) το 1962-64 υπηρετούσε συνέχεια στον Έβρο. Ανησυχούσε για την αμυντική «γύμνια» και έναντι της Βουλγαρίας και έναντι της Τουρκίας: «Το 1962 δεν υπήρχε ούτε τζιπ στη μεθόριο στο τριεθνές του Έβρου. Πρώτη γραμμή άμυνας για τον Στρατό ήταν ο Στρυμώνας. Εμείς θα μέναμε πίσω και θα ογανώναμε μονάδες ανταρτοπολέμου. Ευτυχώς τα σχέδια άλλαξαν και το 1964 πίσω από κάθε δένδρο είχαμε και ένα άρμα». 

Μετά από 15 χρόνια υπηρεσίας σχεδόν αποκλειστικά στους τρεις νομούς της Θράκης (Ξάνθη, Ροδόπη, Έβρο), το 1965 μετατέθηκε στο Λουτράκι (κοντά στον «τόπο συμφερόντων του» όπως έλεγαν τότε), όπου ανέλαβε διοικητής Τουρισμού. Σε μία Ελλάδα που έπρεπε να αφήσει το «Τόμσον» και να πάρει το στυλό και την γραφομηχανή, αυτός προσαρμόστηκε πολύ εύκολα: Έχοντας σπάνια παιδεία και βαθιά μόρφωση - διάβαζε μέχρι τις τελευταίες του ώρες - εύκολα οργάνωσε έναν άρτιο ελεγκτικό μηχανισμό τουρισμού στο Λουτράκι που τον έχει κάνει να τον θυμούνται μέχρι σήμερα.

Η δικτατορία του 1967, απλώς «δεν του πήγαινε» και μετά από μία στημένη ΕΔΕ, όπου κατηγορήθηκε (ψευδώς) ότι διάβαζε «Αυγή» προδικτατορικά, μετατίθεται δυσμενώς τον Φεβρουάριο του 1968 σε ένα ανήλιαγο γραφείο κάπου στην Κεντρική Μακεδονία, ενώ η σύζυγός του (μαία), εξαναγκάζεται από την δικτατορία σε παραίτηση από το αγροτικό ιατρείο όπου υπηρετούσε. Ακολουθούν δύσκολα χρόνια. Τόσο δύσκολα που σημαδεύεται όλη η οικογένεια.

Κι όμως: Μετά το 1974 δεν θέλησε να εκμεταλλευθεί ούτε στο ελάχιστο τις ευεργετικές διατάξεις για όσους είχαν διωχθεί επί χούντας. «Αυτά είναι για τους άλλους, όχι για εμένα» έλεγε περήφανα. Τα δύσκολα χρόνια όμως έχουν αφήσει τα σημάδια τους. Τα πρώτα προβλήματα υγείας του 1979, τον οδήγησαν τελικά εκτός της Χωροφυλακής το 1983: «Μαζί με μένα τελειώνει και η Χωροφυλακή» αστειευόταν πικρά (η Χωροφυλακή συγχωνεύθηκε το 1984 με την Αστυνομία Πόλεων και αποτέλεσαν την ΕΛ.ΑΣ.).

Η τελευταία του υπηρεσία ήταν στην διαχείριση υλικού των μηχανοκινήτων της Χωροφυλακής στους Θρακομακεδόνες. «Χρυσοφόρα θέση» που λένε τα λαμόγια σήμερα. Αλλά ο ίδιος έλεγε άλλα, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία της γενιάς του: «Τσάκισα το τραστ των προμηθευτών. Άνοιξα τους διαγωνισμούς και έγιναν πραγματικά μειοδοτικοί» έλεγε γεμάτος περηφάνια, έστω και αν από την σύνταξη μόλις και μετά βίας έβγαινε να πληρωθεί ο λογαρισμός της ΔΕΗ και τα προς το ζειν της οικογένειας.

Ο Βασίλης Γκουριώτης, έσβησε τελικά σε ηλικία σχεδόν 83 ετών στο νοσοκομείο της Κορίνθου το βράδυ του Σαββάτου 27 Νοεμβρίου 2010, μόνος, όπως μόνοι τους πεθαίνουν οι ανώνυμοι. Χωρίς να συγκινηθούν οι «θεράποντες» ιατροί από τρία διαδοχικά εμφράγματα του μυοκαρδίου που είχε μέσα σε λίγες ώρες και να τον πάνε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Είπαμε: Ανώνυμος. 

Άφησε δύο παιδιά και πέντε εγγόνια. Αυτοί ήταν όλη του η ζωή μετά το 1983. Και τρεις βιβλιοθήκες με σπάνια βιβλία που μέχρι το τέλος ήταν η μεγάλη του αγάπη. Το τελευταίο βράδυ της ζωής του διάβαζε για άλλη μια φορά το αγαπημένο του βιβλίο «Ο Γέρος του Μωριά» του Σπύρου Μελά. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν και έμεινε μέχρι τέλους ο ήρωάς του... 

Ο Βασίλης Γκουριώτης δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ επώνυμος. Και γιατί άλλωστε; Ήταν έντιμος άνθρωπος, αξιωματικός που «περπατούσε και ράγιζαν οι πλάκες» λένε οι εν ζωή συνάδελφοί του, συντηρητικός, μεν, αλλά και στις απόψεις του απόλυτα δημοκρατικός (με την καλή έννοια...), άριστος σύντροφος της γυναίκας του, υπόδειγμα πατέρα και παππού. Γιατί να είναι «επώνυμος»; Προηγούνται τόσα σκουπίδια στην κοινωνία μας...

Κηδεύεται αύριο στο Λουτράκι. Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί στις 15.00 η ώρα στον Ιερό Ναό της Παναγίας. Ας είναι ελαφρύ το ελληνικό χώμα που θα τον σκεπάσει...
Α.Β.Γ.
ΠΗΓΗ: http://www.defencenet.gr/

Περισσότερα

Επαναπροσδιορισμός της πολιτικής ορολογίας

Καμμιά φορά παρατηρούμε συζητήσεις μεταξύ, των αυτοαποκαλουμένων, αριστερών και δεξιών πολιτικών. Και θα μπορούσε βεβαίως να ήταν διασκεδαστικό να τους παρακολουθείς, αν αυτοί οι «τύποι» δεν κράταγαν στα χέρια τους τις τύχες της Ελλάδος.

Κατ’ αρχάς διαφωνούμε με τους όρους αριστερός – δεξιός. Στην σημερινή πραγματικότητα οι έννοιες αυτές δεν ταυτίζονται με το τι σήμαιναν κάποιες άλλες εποχές. Συμφώνως λοιπόν προς την νέα πραγματικότητα, στην πολιτική , οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου μας, θα έπρεπε να υιοθετηθούν οι κάτωθι όροι, για τα κόμματα εντός της βουλής τουλάχιστον:

αριστερό = εθνομηδενιστικό νεοταξικό

κεντροαριστερό + κεντροδεξιό = εθνομηδενιστικό νεοφιλελεύθερο

δεξιό = εθνοφιλελεύθερο

- Οι ψευτοαριστεροί εργάζονται υπογείως και πονηρώς υπέρ του παγκοσμίου κεφαλαίου.

- Οι νεοφιλελεύθεροι εθνομηδενιστές (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ) κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να ξεπουλήσουν εδάφη, πλουτοπαραγωγικές πηγές και ότι άλλο υπάρχει, στο παγκόσμιο κεφαλαιοκρατισμό, στο χαμηλότερο κόστος.

- Οι εθνοφιλελεύθεροι το παλεύουν και με το εγχώριο και με το ξένο κεφάλαιο και η θέλησή τους να πάρουν ξένοι ιδιώτες, στρατηγικής σημασίας δημόσιες ιδιοκτησίες, τους κατατάσσει στα όρια του νεοφιλελεύθερου εθνομηδενισμού.

Ας δούμε όμως τα βασικά πιστεύω των σημερινών κομματικών παρατάξεων και ποιες είναι οι επιδιώξεις τους

Από την μία λοιπόν έχουμε τον ψευτοαριστερισμό (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και όλο το σινάφι)

α) Είναι υπέρ της λαθρομετανάστευσης και της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης εισροής λαθρομεταναστών.

-  Όμως· αν είχαν διαβάσει λίγο Μαρξ, θα ήξεραν ότι θα έπρεπε να είναι ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ κατά της λαθρομετανάστευσης. Θα έπρεπε να τρέχουν στα λιμάνια, στα αεροδρόμια και να είναι στα σύνορα και να εμποδίζουν την διέλευση των λαθροεργατών.

Θα έπρεπε να ξέρουν ότι στην άλλοτε μεγάλη τους αγάπη, την Ε.Σ.Σ.Δ., η μετακίνηση πληθυσμών, ακόμα και μέσα στην ίδια την χώρα ήταν ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ. Δηλαδή αν ένας εργάτης ήθελε να πάει από την Αγία Πετρούπολη στην Μόσχα, θα πήγαινε μόνο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ως επισκέπτης και ΟΥΔΕΠΟΤΕ ως εργάτης· εκτός βεβαίως κι αν το κράτος του το επέτρεπε. Επιπλέον, για να ταξιδέψεις εκτός Σοβιετικών «Δημοκρατιών» θα έπρεπε ή να πάρεις ειδική άδεια ή να αυτομολήσεις.

Εκτός λοιπόν από βρωμεροί προδότες του έθνους και της πατρίδος, είναι και προδότες του εργατικού κινήματος και της παλιάς ιδεολογίας τους.

β) Είναι υπέρ της κατάργησης των συνόρων

- Οι θαυμαστές λοιπόν των πιο κλειστών και αυστηρών συνόρων στην παγκόσμια ιστορία, σήμερα, είναι υπέρ των ανύπαρκτων συνόρων. Πραγματικά αδυνατούμε να ακολουθήσουμε τον συλλογισμό τους. Μόνη εξήγησις; Οι ιδεολογίες, τούς είναι αδιάφορες· όταν πρόκειται για την διάλυση της Ελλάδος, ιδεολογήματα και πιστεύω περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

γ) Μιλάνε για τα δικαιώματα του εργάτη

- Μα αυτομάτως με την εισροή ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ  λαθρομεταναστών (αλλά ακόμη και νομίμων μεταναστών), τα δίκαια του εργάτη καταργούνται και καταστρατηγούνται βάναυσα. Και αυτό βεβαίως δεν χρειάζεται εξήγηση, όλοι ζούμε τις απολύσεις, την απαξίωση του μισθού του εργαζομένου, την απόγνωση. Αυτοί λοιπόν οι «κύριοι» του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα πρόβατα που τους ακολουθούν, βοηθούν στην γιγάντωση και εδραίωση του κεφαλαίου, που και καλά εναντιώνονται. Επιβάλλουν, εν γνώσει τους, την εξαθλίωση, την καταστρατήγηση των εργατικών κατακτήσεων, τους μισθούς πείνας.

δ) Είναι υπέρ της γιγάντωσης του δημοσίου.

- Και βέβαια κερασάκι στην τούρτα η απαίτηση για περισσότερες προσλήψεις και γιγάντωση του δημοσίου. Πραγματικά δεν καταλαβαίνουν ότι ανύπαρκτα σύνορα και δημόσιο είναι δύο έννοιες που δεν μπορούν να συνυπάρχουν; Και αυτό, για τον απλούστατο λόγο ότι τα σύνορα είναι αυτά που καθορίζουν μία κρατική οντότητα και κατ’ επέκταση το δημόσιο. Χωρίς σύνορα δημόσιο γιοκ.

Οι νεοφιλελεύθεροι (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ)

Εφαρμόζουν ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ, ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ, ΣΜΙΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (ΓΙΓΑΝΤΩΝΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ), ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ.

Δεν χρειάζονται περαιτέρω διευκρινήσεις επί του θέματος. Όποιος, δε, συνεχίζει και τους ψηφίζει, πρέπει να είναι φρενοβλαβής.

Εθνοφιλελεύθεροι (ΛΑΟΣ)

α)Είναι  κατά της λαθρομετανάστευσης, β) υπέρ των ισχυρών συνόρων, δ) υπέρ της σμικρύνσεως, έως εξαφανίσεως, του δημοσίου.

Κατά βάση λοιπόν είναι νεοφιλελεύθεροι (άλλωστε δεν το πολυκρύβουν), αλλά έχουν και μία τζούρα εθνικισμού και πατριωτισμού και γι’ αυτό ενώ θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον αδιάφοροι για το θέμα των λαθρομεταναστών (όπως οι υπόλοιποι εντός βουλής) είναι οι μόνοι που αντιδρούν, τουλάχιστον στα λόγια.

Είναι ενάντια στην κατάργηση των συνόρων και ζητούν πιο δυνατά σύνορα αλλά θέλουν θεάνοιχτα σύνορα για τα κεφάλαια και τις πολυεθνικές. Παραλλήλως είναι υπέρ της μείωσης έως εξαφανίσεως του δημοσίου. Κάτι όμως που είναι τελείως ανόητο· γιατί, αν ένα κράτος δεν μπορεί να ελέγχει τις συγκοινωνίες, τις τηλεπικοινωνίες, την ύδρευση και την ενέργειά του παύει να είναι εθνικό.

Πιστεύουμε ότι, δυστυχώς, το ΛΑΟΣ βρίσκεται εκεί που βρίσκεται για να «κοιμίζει» τους  Έλληνες που ακόμη αντιστέκονται. Παρ’ όλες τις ελπίδες, που είχε δημιουργήσει, με την είσοδό του στην αρένα της πολιτικής, απεδείχθη, ότι ο πρόεδρός του, δρα με γνώμονα το μικροκομματικό συμφέρον, τις προσωπικές του επιδιώξεις και ίσως και τις επιδιώξεις κάποιων άλλων. Γι’ αυτό και ο κόσμος του γυρίζει την πλάτη.

Ένα λοιπόν, πραγματικά, εθνικό-πατριωτικό κόμμα, με γνώμονα τις συγκυρίες των καιρών μας, και με έναν άξιο ηγέτη, θα μπορούσε άνετα να αγγίξει το 10% των Ελλήνων.

Δυστυχώς ζούμε εποχές σφοδρών εξελίξεων και αν υπάρχει η ελπίδα να αλλάξουν κάποια πράγματα, αυτό θα γίνει έξω από την βουλή.

Όποιος μπαίνει μέσα σε αυτό το κτίσμα μεταλλάσετε ή του ζητάνε να μεταλλαχθεί για να τον «βάλουν».

Τι να κάνουμε;

Ας μείνουμε οι Έλληνες ενωμένοι και ενεργοί. Ένας χώρος που μπορούμε να ενωθούμε είναι και το διαδίκτυο. Εδώ  μπορεί να δημιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον και οι κατάλληλες προϋποθέσεις για αντίσταση. Και όταν ωριμάσει η κοινότητα και δυναμώσουμε, ίσως, τότε βγούμε από το Matrix και πολεμήσουμε την πραγματικότητα…

  

Περισσότερα

Η εξαθλίωση στις γειτονιές μας και οι αφίσες των γραικύλων-πρακτόρων

     
1. Όλη η δυστυχία του κόσμου… περιθάλπεται από τους Έλληνες

Η εκμετάλλευση των υπηρεσιών και παροχών του ΙΚΑ από τους μετανάστες και λαθρομετανάστες έχει ξεπεράσει κάθε όριο.

Με ελάχιστα μεροκάματα (μόλις συμπληρώσουν 2-3) απαιτούν και παίρνουν την προβλεπόμενη μηνιαία σύνταξη των 380€, για ανάπηρα μέλη της οικογένειάς τους που φέρνουν μαζί τους, κυρίως από όμορες χώρες.

Πολλά λοιπόν παραπληγικά παιδιά και ανάπηροι συγγενείς λαθρομεταναστών, σύμφωνα με μαρτυρίες μέσα από το ΙΚΑ, λαμβάνουν αυτήν την σύνταξη, είτε διαβιούν εντός Ελλάδος είτε όχι. Σύμφωνα με την ίδια πηγή καθημερινά στα γραφεία που είναι υπεύθυνα για την έκδοση αυτών των συντάξεων παρατηρείται συνωστισμός.

  2. Βεβήλωση και κατάληψη δημοσίων χώρων από λαθρομετανάστες 

Σε ποια χώρα του κόσμου και πρωτεύουσα – ιδιαιτέρως όταν αυτή λέγεται ΑΘΗΝΑ – επιτρέπεται να κατασκηνώνουν στην καρδιά της όλοι όσοι έρχονται γυρεύοντας «άσυλο» και να καταλαμβάνουν τις πλατείες της με πρόσχημα την προσευχή; Να την απαξιώνουν, δημιουργώντας της πάσης φύσεως προβλήματα;
Πόσο μεγαλόκαρδοι ή τρομαγμένοι είναι οι ντόπιοι, οι αυτόχθονες, που αιφνιδιασμένοι και αβοήθητοι από κάθε «αρμόδιο» βλέπουν την πρωτεύουσα αλλά και όλη την χώρα τους να μετατρέπεται σε ένα γύφτικο παζάρι μη μπορώντας να αντιδράσουν;

  3. Ο γραικυλισμός και το πρακτοριλίκι σε όλο του το μεγαλείο, αποτυπωμένος σε μία αφίσα

Μάθαμε τα τελευταία χρόνια γιατί οι «φασίστες» Έλληνες, από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους, πληρώνουν φόρους. Πλήρωναν λοιπόν και πληρώνουν φόρους:

Α. Για να πηγαίνουν δωρεάν στα σχολεία τους, οι νεοαφιχθέντες λαθρομετανάστες.

Β. Για να έχουν δωρεάν περίθαλψη οι λαθρομετανάστες.

Γ. Για να κάνουν στάβλους, τα σπίτια που νοικιάζουν, οι λαθρομετανάστες.

Δ. Για να αφοδεύουν μπροστά στα σπίτια των γειτόνων τους, οι λαθρομετανάστες.

Οι «φασίστες» Έλληνες πληρώνουν φόρους για να κατακλέβονται μέσα στα σπίτια τους και στους δρόμους από τους «μετανάστες» και να φοβούνται να περπατούν, όχι μόνο νύχτα αλλά και μέρα.
Οι «φασίστες» Έλληνες ζουν πίσω από κάγκελα που έβαλαν στα παράθυρα και στις πόρτες τους, από τότε που κατέκλεισαν την χώρα τους όλοι οι «διωγμένοι» από την πατρίδα τους, διαθέτοντας, 6 χιλιάδες δολάρια για την μεταφορά τους εδώ!!!

Όποιος γραικύλος λοιπόν θέλει να έχει τέτοιους συμμαθητές – συναδέλφους – γείτονες και να τρώει και κλωτσιές, μπορεί ευχαρίστως να πάει να ζήσει στην Αλβανία – στο Αφγανιστάν – στο Πακιστάν. Τα εισιτήρια δικά μας! 

Ευχαριστούμε θερμά την φίλη μας Ιωάννα για τις φωτογραφίες.

Περισσότερα

ΤΟΥΣ ΞΕΦΥΓΕ ΚΑΙ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΤA ΜΠΑΛΩΣΟΥΝ: O ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕ ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ Δ.Ν.Τ.

Περισσότερα

Ο νέος (λαθρο)δημοτικός σύμβουλος Π. Κωνσταντίνου πιάνει δουλειά

Γνωρίστε ποιος είναι, ο ρατσιστής Π. Κωνσταντίνου, εκλεγής δημοτικός σύμβουλος, στον δήμο Αθηναίων (και λαθρομεταναστών) με το φασιστικό κόμμα ΑΝΤΑΡΣΙΑ.
Τέτοιου μεγέθους ψέματα και προπαγάνδα ούτε ο Γκέμπελς δεν είχε τολμήσει, όχι να πει, αλλά ούτε καν να σκεφτεί.

Περισσότερα

Μετά το μπαϊράμι σήκωσαν μπαϊράκι οι λαθρομουσουλμάνοι

Χθες οι λαθρομετανάστες χτύπησαν στο κέντρο της Αθήνας, για μία ακόμη φορά.

Ακούσαμε ότι έγιναν συμπλοκές μεταξύ Νιγηριανών και Πακιστανών ή Αφγανών, πήγε η δημοτική αστυνομία, μετά ήρθε και η κανονική αστυνομία. Οι λαθρομετανάστες ήταν εξαγριωμένοι και προκλητικοί.

Κάπου αλλού διαβάσαμε ότι τα επεισόδια ξέσπασαν μετά από ελέγχους που επιχείρησαν δημοτικοί αστυνομικοί.

Κερασάκι στην τούρτα; Στους επήλυδες διαδόθηκε, ότι αστυνομικός, έσκισε το κοράνι. Νάσου φούντωσαν τα «παλικάρια μας».

Ανεξέλεγκτες φαίνονται να είναι οι εξελίξεις. Τα ΜΜΕ μπροστάρηδες στην απίστευτη λαθροπροπαγάνδα λες και οι ρουφιάνοι δημοσιογραφίσκοι ζουν σε άλλη χώρα. Απίστευτες οι εξελίξεις και ακόμα δεν έχουμε ζήσει ΤΙΠΟΤΑ…

Που πάμε λοιπόν; Ακόμα και τώρα έλληνες συνεχίζουν να προσλαμβάνουν λαθρομετανάστες στις δουλειές τους. Δηλαδή τι περιμένουν να τους ανασκολοπίσουν, να βιάσουν τα παιδιά τους και την γυναίκα τους, να καταλάβουν τα σπίτια τους;

Τότε θα είναι αργά φίλοι μου· πολύ αργά…

   

Περισσότερα