ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΕΣ ΕΠΕΤΕΘΗΣΑΝ ΣΕ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΔΙΟΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΑΤΑΝΕ ΑΝΑΡΧΟΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΑΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ .

a

Η Αριστερά και οι παρακρατικοί μηχανισμοί της (δολοφόνοι κουκουλοφόροι, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α.) σε συντεταγμένη υπηρεσία. Το κάτωθι σχόλιο από την χθεσινή πορεία αναρτήθηκε σε πολλά blogs.

«Τα επεισόδια ξεκίνησαν όταν νεαροί, οι οποίοι παρεισέφρησαν στην πορεία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, επιτέθηκαν και κατά διαδηλωτών που κρατούσαν ελληνικές σημαίες. Μάλιστα, δεν έλειψαν και οι συμπλοκές σώμα με σώμα. Οι διαδηλωτές που δέχθηκαν την επίθεση οπισθοχώρησαν προς το Μετρό, ενώ δυνάμεις της αστυνομίας επενέβησαν απομακρύνοντας τους νεαρούς, οι οποίοι τράπηκαν σε φυγή.»

Eμείς θα προχωρήσουμε λίγο παραπέρα σχολιάζοντας τα γεγονότα της χθεσινής πορείας. Ανέκαθεν η Αριστερά επένδυε στην διχόνοια και στον κατακερματισμό της κοινωνίας, έτσι ώστε να αποτραπεί μια παλλαϊκή συγκέντρωση που θα κατακρημνίσει το πολιτικό σύστημα στα άδυτα της ιστορίας. Το αριστερό παρακράτος συντηρεί και στηρίζει το σάπιο πολιτικό κατεστημένο και αποτρέπει την εθνική σύμπνοια σε ένα κοινό αγώνα για ρήξη και ανατροπή ενάντια στις νόρμες του ΔΝΤ. Η φασίζουσα Αριστερά όχι απλά μόνη της στον «αγώνα», αλλά και ενάντια στην υπόλοιπη κοινωνία, σπείρει διχόνοια για να θερίσει νέους εμφύλιους, αγκυλωμένη στην νοσηρή ταξική νοοτροπία της, προσπαθεί να σφετερισθεί την αγανάκτηση του ελληνικού λαού για τα σκληρά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης και να επιβάλλει αυτή τις λύσεις, ως εκπρόσωπος τίνος ; Του κοινοβουλευτικού κατεστημένου ή του ελληνικού λαού ; Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Από την μία στηρίζει το κατεστημένο, υποθάλποντας τους κουκουλοφόρους αντί να τους λιντζάρει ανηλεώς και να τους ξεκουκουλώσει και από την άλλη, αγωνίζεται να το ανατρέψει ξυλοκοπώντας διαδηλωτές που κινούνται πέρα από τα στενά κομματικά πλαίσια χωρίς κουκούλες με πρόσωπα καθαρά.

Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου. Το ’44 ενάντια στον φασισμό στα λόγια αλλά υπέγραψε συμφωνίες με τους Ναζί και τους Βουλγάρους. Την δεκαετία του ’30 ξεκινά αγώνα υπέρ του μακεδονικού έθνους ύστερα τον αναπροσαρμόζει σε υπεράσπιση των μειονοτήτων και το ’49 επανέρχεται υπέρ του μακεδονικού έθνους σε στρατιωτική συμμαχία με τους Βουλγάρους τους Σλάβους και τους Αλβανούς. Από την μία είναι κατά των Άγγλων και ξεκινά εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα κι από την άλλη προδίδει τον Διγενή Ακρίτα κάτω στην Κύπρο στους Άγγλους.

Ενενήντα (90) χρόνια υποκρισία και καιροσκοπική πολιτική με την ανοχή του πολιτικού συστήματος. Η διαφορά είναι ότι τότε το παρακράτος ήταν δεξιό ενώ τώρα είναι αριστερό. Όταν όμως ο λαός ξεσηκωθεί πέρα από τις κομματικές αγκυλώσεις, τότε θα σιγάσουν και τα ρυπαρά βδελύγματα της πολιτικής αγυρτείας που αιματοκυλούν τον τόπο όντας σε διατεταγμένη υπηρεσία.