Ιστορίες από την πλατεία…3 Σεπτεμβρίου

Τη ενάρξη της χειμερινής επαναστατικής περιόδου (το καλοκαιράκι είχαμε πάει διακοπές) άρχισαν και τα βίαια, τα ευτράπελα, τα παράδοξα.
Η πρώτη λοιπόν συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τα κυβερνητικά μέτρα έγινε στις 3 το Σεπτέμβρη, σε Σύνταγμα και Θεσσαλονίκη (όπου αγνοούμε τον όγκο των συγκεντρωθέντων). Ας δούμε όμως πως εξελίχθηκαν τα πράγματα στην πλατεία της πρωτευούσης και τα γεγονότα που σημάδεψαν την συγκέντρωση.

Το πλήθος είχε καταλάβει και τον χώρο της πλατείας αλλά και τον επάνω από αυτήν δρόμο, μέχρι και τα σκαλιά του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη.
Κάποια στιγμή λοιπόν κάποια καλόπαιδα από την κάτω μεριά της πλατείας, ανέβηκαν και έκαναν κάποιες υποδείξεις στους εκεί συγκεντρωμένους. Θα λέγαμε ότι ήταν μάλλον εκνευρισμένοι και «αγανακτισμένοι». Όχι με τους κρατούντες αλλά με τους παρισταμένους που είχαν το «θράσος» να κρατάνε ψηλά την Ελληνική σημαία.
Μέσα από κραυγές επηρεασμένες από αλκοόλ και ναρκωτικές ουσίες, απαιτούσαν την απομάκρυνση του «φασιστικού» αυτού συμβόλου.
Φυσικά δεν εισακούστηκαν και τους έδωσαν να καταλάβουν οι παριστάμενοι Έλληνες, ότι διεθνιστικοί -καπιταλιστικοί παροξυσμοί και φωνασκίες απάτριδων χαζοβιόληδων δεν περνάνε.

Και αφού περνούσε η ώρα με τα ανάλογα συνθήματα να πλανώνται στον αέρα, κάποιοι άρχισαν να πετούν διάφορα αντικείμενα. Μάλιστα ένα μπουκάλι νερό πέτυχε έναν από τους Τσολιάδες της φρουράς μας (να δώσουμε συγχαρητήρια στον κρετίνο που το κατάφερε). Κάπου εκεί άρχισε μία αναστάτωση. Με τα ΜΑΤ να αρχίζουν να απωθούν τον κόσμο, τη επικουρία και χημικών.
Όταν τα πράγματα πια ξαναηρέμησαν, η αστυνομία δεν άφηνε τον κόσμο να ανέβη πάνω από τα σκαλιά της πλατείας.

Αυτά εν ολίγοις. Το μέλλον θα μας δείξει τι μπορεί να γίνει …
Παραθέτουμε κι ένα μικρό βιντεάκι με τον παριστάμενο κόσμο.