20/7/2010
Σε διεθνές σεμινάριο, που κάθε χρόνο διοργανώνει, όπως και φέτος, το Ινστιτούτο Ορφ στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, είθισται να γίνεται με την λήξη των μαθημάτων διεθνής βραδιά. Οι συμμετέχοντες από κάθε χώρα παρουσιάζουν κάποιο τραγούδι ή χορό με τον τρόπο που διδάσκει ο Ορφ.
Για φέτος οι βραδιές ήταν δύο. Την 1η συμμετείχε η Ελλάδα μαζί με άλλους συμμετέχοντες. Την 2η βραδιά εμφανίστηκε η Β. Κύπρος με μία μόνο παραδοσιακή φορεσιά.
Το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε στις 9 Ιουλίου 2010.
Προφανώς θα πρέπει να παίρνουμε παράδειγμα προπαγάνδας από τους γείτονές μας. Ακόμη και σε μικρές, άγνωστες και φαινομενικά ακίνδυνες εκδηλώσεις, αλλά διεθνών προδιαγραφών, προωθούν με μαεστρία την πολιτική τους.
Ακολουθούν φωτογραφίες του προγράμματος και της «παραδοσιακής Βορειοκυπριακής» φορεσιάς, καθώς και η απαντητική επιστολή του διευθυντή της εκδήλωσης, στις διαμαρτυρίες των Ελλήνων. Ενδιαφέρον αποτελεί, στην απάντηση του διευθυντή, το σημείο στο οποίο μας λέει ότι από την στιγμή που κάποιος γεννήθηκε σε εκείνο το κομμάτι της Κύπρου είναι Βορειοκύπριος!!!! Ούτε Τούρκος, ούτε Κύπριος....
Σήμερα είναι ημέρα μνήμης και πένθους για την Ελλάδα. Σαν σήμερα 20 Ιουλίου 1974, εισβάλουν οι τούρκοι στην Κύπρο. Εμείς στους ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΥΣ θέλουμε να ξέρετε ότι Δεν Ξεχνάμε.
«Αγαπητοί Έλληνες και Κύπριοι συμμετέχοντες του Διεθνούς Καλοκαιρινού Διαγωνισμού 2010,
Αφού διάβασα όλες τις επισημάνσεις που μου γράψατε, θέλω να θέσω επί τάπητος ένα πολύ ευαίσθητο θέμα.
Πρώτα από όλα σας ευχαριστώ που μου γράψατε τόσο ανοικτά και ειλικρινά, αυτό σημαίνει πολλά για μένα.
Μερικοί από εσάς γράψατε ότι έκανα ένα πολύ μεγάλο σφάλμα και πολιτικώς λανθασμένη ενέργεια, ανακοινώνοντας την «χώρα» Βόρεια Κύπρο στην 2η Διεθνή Συνάθροιση. Η Βόρειος Κύπρος αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία, η οποία κατέχει την περιοχή. Επισήμως την αποκαλούν «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου» και όπως είπα και όπως γράψατε, δεν αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ.
Είμαι γνώστης αυτής της καταστάσεως και λυπάμαι αν αισθανθήκατε προσβεβλημένοι όταν ανήγγειλα την «Βόρεια Κύπρο». Τώρα θα ήθελα να εξηγήσω κάποια πράγματα.
Πρώτα από όλα, προσεκτικά και σκοπίμως, ΔΕΝ ανήγγειλα την «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου», ΔΕΝ ανήγγειλα μία χώρα, ΔΕΝ ανήγγειλα μία παγκοσμίως, μη αποδεκτή, πολιτική περιοχή.
Ανήγγειλα μία γεωγραφική περιοχή. Είχαμε 8 καλεσμένους από αυτή την περιοχή που ΔΕΝ είναι Τούρκοι και οι οποίοι ΔΕΝ είναι Κύπριοι, από την στιγμή που γεννήθηκαν στην κατεχόμενη περιοχή της Βορείου Κύπρου. Είμαι πολύ ευτυχής που μπόρεσαν και ήρθαν στον διαγωνισμό μας , όπως επίσης και για όλους εσάς που ήρθατε.
Όπως είπε ο Doug στο κλείσιμό μας το Σάββατο -συναντηθήκαμε όλοι στο Σάλτσμπουργκ, χωρίς πολιτικά σύνορα, χωρίς πολιτικές προθέσεις. Ήρθαμε μαζί με Μουσική – Τραγούδι και Χορό – το οποίο είναι το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή μας. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο μοιράζονται ένα ενδιαφέρον, χωρίς να έχουν να σκεφτούν από που έρχονται και που πάνε.
Εάν σκεφτούμε με πολιτιστικούς όρους – τότε δεν υπάρχει μέρος για πολιτική κατά την γνώμη μου. Για παράδειγμα, όταν ο Ari και ο Max έδειξαν το μικρό κομμάτι τους (Schuhplattler) μας είπαν ότι αυτός ο τρόπος χορού και μουσικής προέρχεται από την Βαυαρία (περιοχή της Γερμανίας) και το Σάλτσμπουργκ (περιοχή της Αυστρίας). Αυτό σημαίνει ότι μοιράστηκαν κάτι μαζί μας, το οποίο προέρχεται, στην πραγματικότητα, από μία γεωγραφική περιοχή (από την στιγμή που Βαυαρία και Σάλτσμπουργκ είναι γειτονικές περιοχές). Πολιτικώς επεκτείνεται σε δύο χώρες. Αλλά αυτό δεν ήταν σημαντικό εκείνη την στιγμή. Το τραγούδι και ο χορός ήταν σημαντικά. Και επίσης είναι σημαντικό να πω, από που προέρχεται αυτό το καλλιτεχνικό φαινόμενο.
Έτσι, όταν ανήγγειλα την Βόρειο Κύπρο, ανήγγειλα την γεωγραφική περιοχή όπου οι συμμετέχοντες και το τραγούδι τους προέρχονταν – χωρίς να σκεφτώ τα πολιτικά σύνορα. Μοιραστήκαμε πολιτισμό και όχι πολιτική.
Για άλλη μία φορά θα ήθελα να εκφράσω την συγγνώμη μου εάν προσωπικά αισθανθήκατε προσβεβλημένοι από τα λόγια μου. Δεν είχαν πολιτικό στόχο – είμαι γνώστης των πολιτικών προβλημάτων αυτής της περιοχής.
Για άλλη μία φορά ζητώ συγγνώμη, ελπίζω να με κατανοήσατε και να αποδεχτείτε την εξήγησή μου.
Εύχομαι τα καλλίτερα και ελπίζω να σας δω όλους ξανά κάποια μέρα,
Rainer Kotzian»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου