Η χώρα δεν έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού μόνο γιατί κάποιοι πολιτικοί έκλεβαν. Βάλαμε όλοι το λιθαράκι μας για να καταφέρουμε να καταστρέψουμε έναν πλούσιο τόπο, να πυρπολήσουμε την ελπίδα των παιδιών μας.
Δεν είναι αρκετό να έχουμε μία λιγότερο ή περισσότερο «φωτισμένη» πολιτική ηγεσία για να αντιμετωπίσουμε τα αδιέξοδά μας. Αν συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε ο καθένας τον εαυτό του και να συμπεριφερόμαστε σαν να βρισκόμαστε σε ζούγκλα, οι πιθανότητες να βρούμε τον δρόμο μας μειώνονται δραματικά.
Όλοι μας δηλώνουμε θυμωμένοι όταν δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε, δεν μπορούμε να βρούμε βενζίνη, δεν έχουμε ρεύμα. Θυμώνουμε με τους «ανάλγητους», αλλά όταν έρθει η σειρά μας να «διεκδικήσουμε» αυτά που θεωρούμε ως δικά μας κεκτημένα, συχνά συμπεριφερόμαστε με χειρότερο τρόπο από τους άλλους.
Στις ημέρες των καταλήψεων των σχολείων εξέφρασα την δυσφορία μου σε έναν φίλο για την κατάσταση. Κι εκείνος μου απάντησε: «Άσε τα παιδιά να διαμαρτυρηθούν. Δεν έχουν άλλο τρόπο να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους». Έτσι μάθαμε και έτσι μεγαλώνουμε και τα παιδιά μας. Ξεχνάμε ότι η ελευθερία είναι η «έλευση των ορίων» και θεωρούμε δικαίωμά μας να καταστρατηγούμε τα δικαιώματα των άλλων. Δεν φταίνε οι άλλοι για την ζούγκλα των Αθηνών. Εμείς το καταφέραμε και τούτο…
Θανάσης Μαυρίδης
ΠΗΓΗ:
http://thenetwar.com/2010/07/imaste-mia-orea-atmosfera/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου