Απευθυνόμενος στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 11 Δεκεμβρίου 1964 ο Che είπε "Εκτελέσεις;; Εκτελέσεις κάναμε, κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
Ο Τσε, ο Φιντέλ και ο Ραούλ Κάστρο, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι θανατικές καταδίκες ομοφυλοφίλων στην Κούβα. "Ένας ομοφοβικός παροξυσμός κατείχε το καθεστώς" λέει ο σκηνοθέτης Νέστωρ Άλμεντρος.
(απόσπασμα)
Τον Απρίλιο του 1960 ο Ερνέστο Γκεβάρα αναλαμβάνει τη διεύθυνση του τομέα εκπαίδευσης των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Αμέσως παρουσιάζει στο Φιντέλ Κάστρο ένα “Γενικό Σχέδιο Φυλακών”, σχέδιο εγκλεισμού και εξόντωσης των πολιτικών του αντιπάλων. Ο Φιντέλ συμφωνεί. Λίγους μήνες αργότερα, ανοίγει στην Κούβα το πρώτο “στρατόπεδο αναμόρφωσης”, στη χερσόνησο του Guanaha. O Ρεϊνάλντο Αρένας αναφέρει σχετικά με τα πρώτα χρόνια της κουβανικής Επανάστασης: “Μία σεξουαλική επανάσταση άνθιζε ταυτόχρονα με την κοινωνική επανάσταση, τον πρώτο καιρό. Αλλά τα τύμπανα των μιλιταριστών προσπαθούσαν διαρκώς να τσακίσουν το ρυθμό της ποίησης, τη χαρά της ζωής”. Ώσπου τα κατάφεραν. “Το στρίμωγμα άρχισε στα σοβαρά. Η φρίκη και η ασχήμια μέρα με τη μέρα αυξανόταν. Αλλά η καταπίεση λειτούργησε σαν ερέθισμα και το σεξ έγινε τρόπος αντίστασης, όπλο ενάντια στο καθεστώς”, μαρτυρεί ο Αρένας.
Εν τω μεταξύ, ο “Τσε”, έχει ήδη στείλει τον αρχηγό της μυστικής αστυνομίας Ραμίρο Βαλντές να μάθει από τον δήμαρχο της Σανγκάης πώς τα κατάφερε να απαλλάξει την πόλη του από τους ομοφυλόφιλους. “Πολύ εύκολο. Χτυπάτε τους στο κεφάλι και πετάτε τους στο ποτάμι”, απαντά ο Κινέζος. Η λύση θεωρήθηκε λίγο παραπάνω…ριζοσπαστική απ’ όσο θα ’πρεπε (βλέπετε όλα μόλις τότε άρχιζαν, επιπλέον η Κούβα δεν διέθετε ποτάμι…).
“Σας ρωτώ. Μπορεί μια χώρα που έχει θυσιάσει τόσους ήρωες στον μακρύ δρόμο για τη λευτεριά, μια χώρα που για αυτήν έδωσαν τις ζωές τους τόσοι εκλεκτοί νέοι άνδρες και γυναίκες, μπορεί να ανεχθεί τόση ασέβεια;” -είναι ο Φιντέλ Κάστρο που ρωτά. “Αυτή η συμπεριφορά τους είναι καθαρά υποπροϊόν του καπιταλισμού και προέρχεται από μια μικρή ομάδα που μοναδικός της σκοπός είναι να συμπαρασύρει τους υπολοίπους. Αλλά εμείς δεν θα τους επιτρέψουμε να εξαπλώνονται και να διαδίδουν τις συνήθειές τους. Σας υπόσχομαι πως θα έρθει η μέρα που θα δούμε τους δρόμους καθαρούς, σας το υπόσχομαι!”.
Έτσι ο Ραούλ Κάστρο, αδελφός του Φιντέλ, αναλαμβάνει να ενημερωθεί από τους Βούλγαρους σχετικά με τις μεθόδους που αυτοί εφαρμόζουν ούτως ώστε “οι δρόμοι της Σόφιας να παραμένουν καθαροί”. “Εμείς έχουμε ανοίξει ένα ειδικό στρατόπεδο για τα αντικοινωνικά στοιχεία, σαν τους ομοφυλόφιλους, που η περίπτωσή τους μας ανησυχεί περισσότερο”, του απαντούν.
Ο Γκεβάρα υιοθετεί τη “βουλγάρικη λύση”. Συλλαμβάνει και φυλακίζει τους “acusados ser afeminados y vagos”, γνωστούς (καλλιτέχνες, συγγραφείς, κλπ) και μη –ακόμη και όσους αγωνίστηκαν στο πλευρό της Επανάστασης. “Περιττό να σας πω, ότι η Επανάσταση δεν έγινε για όλους…”, έγραφε ο Αρένας, πριν τον συλλάβουν.
Στις 23/2/1961 ο Γκεβάρα αναλαμβάνει καθήκοντα υπουργού Βιομηχανίας. Ο Φιντέλ συμφωνεί με την πρότασή του για το άνοιγμα τριών ακόμη στρατοπέδων. Σε ένα από αυτά, το “Nueva Vida”, στο Palos, θα συγκεντρώσουν 500 ανήλικους, έως και μωρά, παιδιά των αντιφρονούντων που είχαν ήδη εκτελεστεί. Επιζήσαντες μαρτυρούν για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα: για τα κελιά παραδειγματισμού στο Pinar del Rio, γνωστά ως “tostadoras”, την πτέρυγα “Kilo 7” στο Camaguey, τα “gavetas” στο Tres Racios de Oriente -κελιά φάρδους 1 μέτρου και ύψους 1,80- ή τα 5 επί 5 της Nueva Carceral, όπου σε 22 αιώρες στοιβάζονταν 44 κρατούμενοι (σημ.: στο φιλμ “Before Night Falls”, βιογραφικό του Ρ. Αρένας, γίνεται εκτενή αναφορά στα κρατητήρια).
Θα είναι ο Γκεβάρα αυτός που θα επεξεργαστεί, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, τον Κανονισμό των Φυλακών και θα καθορίσει επακριβώς τη “λίστα” βασανιστηρίων. Αυτός και μόνο αυτός που θα αποφασίζει για την τύχη κάθε συλληφθέντος. Αυτός θα υπογράφει τις, χωρίς δίκη, θανατικές ποινές…έως το 1962, οπότε οι ευθύνες περνούν σε χέρια άλλων, των οποίων ηγείται ο Ραούλ Κάστρο. Οι συνεχιστές του εμπνευσμένου Σχεδίου Φυλακών του Τσε συγκροτούν τις Umap, στρατιωτικές φάλαγγες για την προώθηση της παραγωγής.
“Οι Umap επινοήθηκαν επί τούτου για τους ομοφυλόφιλους”, λέει ο σκηνοθέτης Νέστωρ Άλμεντρος. “Ένας διαρκής ομοφοβικός παροξυσμός κατείχε το καθεστώς!..”. Στα κατά τόπους στρατόπεδα των Umap κατανέμονται οι έγκλειστοι ομοφυλόφιλοι της Nueva Carceral de la Havana del Est, της πρώτης φυλακής οργανωμένης αποκλειστικά για την “κατηγορία” από τον Ερνέστο Γκεβάρα, την περίοδο 1961-1962.
Όταν ο Άλεν Γκίνσμπεργκ επισκέπτεται την Κούβα το ’65, οι έγκλειστοι ομοφυλόφιλοι ανέρχονται σε 45 χιλιάδες.[...].
[περιοδικό HETERON 1/2, τεύχος 3ο, Μάρτιος - Μάιος 2007]
ΥΓ.
Η μεγαλύτερη όμως πλάκα είναι ότι στη παρέλαση που κάνανε οι ομοφυλόφιλοι στην Αθήνα πριν μερικούς μήνες, μερικοί από αυτούς φορούσαν τη φανέλα με τον Τσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου