Δελτίο Ταυτότητος Εργαζομένου επί δικτατορίας Μεταξά και κάποια στοιχεία για το ΙΚΑ και το 8ωρο

Αυτό το βιβλιάριο ανήκε στον προπάππου μου.

Πρόκειται για ένα πολύ εμφανίσιμο δελτάριο μεγέθους 9 Χ 11,5 εκ. περίπου με σκληρό εξώφυλλο (κοτσωμένου).

Στις μέσα σελίδες διαβάζουμε: 

Και εσωτερικά του οπισθόφυλλου: 

Εντυπωσιακές, αν μη τι άλλο, δηλώσεις στο πίσω μέρος αυτού του βιβλιαρίου, από τον τότε Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά και από τον Υπουργό εργασίας Αριστείδη Δημητράτο.

Επειδή όμως πολλοί μπορεί να μη ξέρετε τον Αριστείδη Δημητράτο, σας παραθέτουμε παρακάτω κάποια στοιχεία από το ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ τα οποία διασταυρώσαμε και θεωρούμε αληθή (υπάρχουν και οι πηγές).

Εν συντομία απλώς να αναφέρουμε ότι στα πρώτα νεανικά του χρόνια ήταν ταγμένος στις τάξεις του ΚΚΕ (όπως και κάποιοι συγγενείς του), αλλά μετά, προφανώς βλέποντας εκ των έσω την σαπίλα αυτού του βδελυρού και προδοτικού κόμματος, που μόλυνε (και μολύνει) την εργατική τάξη της Ελλάδος και εν κατακλείδι όλη την Ελληνική κοινωνία, όχι μόνο αποχώρησε, αλλά έγινε και πολέμιος του.

Ως εκ τούτου (και για να είμαστε ιστορικά συνεπείς) ήδη από το 1926, δεν πρέπει να θεωρείται κομμουνιστής. Οπότε αποτελεί παρά-μυθο αυτό που ακούγεται· ότι δηλαδή ο Μεταξάς διόρισε υπουργό κομμουνιστή. Το 1936 μάλλον θα πρέπει να θεωρείται φίλος του καθεστώτος Μεταξά.

Ο Αριστείδης Δημητράτος(1902-1986) ήταν κοινωνιολόγος, Υπουργός Εργασίας, βουλευτής και ηγετικό στέλεχος της συντηρητικής παράταξης στην προπολεμική ΓΣΕΕ.

Τα πρώτα χρόνια δράσης

Ο Δημητράτος γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά. Ήταν αδερφός του Σοσιαλιστή ηγέτη Νίκου Δημητράτου και ξάδερφος του Παναγή Δημητράτου. Κατά τα γυμνασιακά του χρόνια εντάχθηκε στη Σοσιαλιστική Νεολαία Ελλάδας, που αργότερα θα συγχωνευτεί με το ΣΕΚΕ. Μετά την ολοκλήρωση των γυμνασιακών του σπουδών δραστηριοποιήθηκε στο Συνδικαλιστικό Κίνημα . Στις αρχές της δεκαετίας του '20 ανέλαβε σημαντικές καθοδηγητικές θέσεις στην ΟΚΝΕ, ενώ πρωταγωνίστησε και στους αγώνες των καπνεργατών της Καβάλας. Το 1925 εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Ταυτόχρονα, αποχώρησε από το ΚΚΕ, στράφηκε στον αντικομμουνισμό και εντάχθηκε στη συντηρητική παράταξη, στην οποία και παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του. Το 1926, μάλιστα, ως εκπρόσωπος της συντηρητικής παράταξης στο 3ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ κατήγγειλε τη Διοίκηση της Συνομοσπονδίας για "υποταγή στον Κομμουνισμό". Το 1928 εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας της ΓΣΕΕ και το 1929 μέλος του Ανωτάτου Οικονομικού Συμβουλίου.

Υπουργός Εργασίας

Το 1936 με το ξέσπασμα της μεταξικής δικτατορίας, ο Δημητράτος θα διοριστεί για πρώτη φορά Υπουργός Εργασίας. Παράλληλα το 1937 θα διορίστεί και στη θέση του Γενικού Γραμματέα της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, όπως είχε μετονομάσει ο Μεταξάς τη ΓΣΕΕ. Επί υπουργίας Δημητράτου καθιερώθηκε το Οχτάωρο στην Ελλάδα. Ο Δημητράτος παρέμεινε στη θέση του Υπουργού και στην κυβερνήση Κορυζή ενώ στην αυτοεξόριστη κυβέρνηση Τσουδερού ανέλαβε και το Υπουργείο Γεωργίας μέχρι το 1942. Στις εκλογές του 1946 εκλέχθηκε βουλευτής με την Ηνωμένη Παράταξη Εθνικοφρόνων. Στις εκλογές του 1950 και του 1951 δεν κατόρθωσε να εκλεγεί. Εκλέχθηκε ξανά το 1956 με το ψηφοδέλτιο της ΕΡΕ, ενώ την περίοδο 1958-1961 ανέλαβε εκ νέου Υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση του Καραμανλή. Το 1961 εκλέχθηκε για τελευταία φορά βουλετής.

Πηγές [Επεξεργασία]

• Πάπυρος Larousse Britannica: Λήμμα για τον Αριστείδη Δημητράτο
• Δημήτρης Λιβιεράτος:Τα Συνέδρια της ΓΣΕΕ, Εκδόσεις Προσκήνιο
• Δημήτρης Λιβιεράτος:90 χρόνια ΓΣΕΕ, Έκδοση του Αρχείου Ιστορίας Συνδικάτων (ΑΡ.ΙΣΤΟ.Σ.)

ΙΚΑ και 8ωρο

Στην ιστοσελίδα του ΙΚΑ διαβάζουμε:

ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ - ΠΡΟΕΔΡΟΙ Δ.Σ. ΙΚΑ

1. Κανελλόπουλος Παναγιώτης 1934 - 1935 2. Κορώνης Σπύρος 1936 - 1941 3. Πουρνάρας Κωνσταντίνος 1942

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο πρώτος διοικητικής του ΙΚΑ υπήρξε πριν την δικτατορία Μεταξά. Όμως στην πραγματικότητα δεν είχε τεθεί σε λειτουργία. Απόδειξις εστί μία ιστορική αναδρομή που γίνεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως τη 21 Ιουνίου 1951, Τεύχος Πρώτον, Αρ. Φύλλου 179. Εκεί διαβάζουμε:

Βλέπουμε λοιπόν ότι υπήρχαν από πολύ παλαιά ασφαλιστικά ταμεία και αν εξαιρέσουμε τα ταμία των Ενόπλων Δυνάμεων, το πρώτο ασφαλιστικό ταμείο εργαζομένων είναι το Ν.Α.Τ. (Ναυτικόν Απομαχικόν Ταμείον).
Επίσης αποδεικνύεται ότι το ΙΚΑ δεν είναι "έμπνευση" του Ιωάννου Μεταξά, όπως ακούγεται ευρέως. Άρχισε να αναπτύσσεται και να μελετάται επί Ελευθερίου Βενιζέλου, κυρίως, αλλά κωλυσιεργούσε και υπονομευόταν (και από βιομηχάνους-βιοτέχνες οι οποίοι καίτοι δεν ήτο αντίθετοι, δεν πίστευαν ότι υπήρχαν οι προϋποθέσεις...).
Όμως αυτό που πρέπει να πιστωθεί στην κυβέρνηση Μεταξά είναι η αποφασιστικότης να προχωρήσουν στην "ουσιαστική εφαρμογή" των αποφάσεων και των νόμων, που προηγούμενες κυβερνήσεις θέσπισαν αλλά δεν προχώραγαν στην εφαρμογή τους.

Όσο για το 8ωρο ουσιαστικά μπορούμε να πούμε ότι με το προεδρικό διάταγμα του 1932 ΦΕΚ: Α 212 4/7/1932 και με τίτλο "Περί κωδικοποιήσεως και συμπληρώσεως των περί 8ώρου εργασίας διατάξεων..." είχε γίνει η νομική κατοχύρωση.
Φυσικά όπως και στην περίπτωση με το ΙΚΑ έτσι και εδώ, προφανώς, η εφαρμογή αυτών των νόμων ήταν υπόθεση Ιωάννου Μεταξά...