Ποια επιχείρηση μπορεί να φέρει τον τίτλο «ελληνική»; Μικρή ανάλυση στο σύγχρονο γίγνεσθαι.

Τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Οι «φθηνές» φορολογικά και σε εργατικές απολαβές χώρες της βαλκανικής (που μας νοιάζει περισσότερο) και η παγκοσμιοποίηση, έχουν αλλάξει δραματικά το τι μπορεί να χαρακτηρίζει μία επιχείρηση «ελληνική». Πάντως ακόμη και σήμερα στην συνείδηση του κόσμου, ελληνική, μπορεί να χαρακτηρίζεται μία εταιρεία όταν ο ιδιοκτήτης ή οι μέτοχοί της είναι Έλληνες, ακόμη και αν δεν δραστηριοποιούνται πια στην Ελλάδα…

Ας δούμε όμως πότε μία επιχείρηση χαρακτηρίζεται ελληνική:

Στον χώρο του εμπορίου:

-          - Όταν οι μέτοχοί της ή οι ιδιοκτήτες είναι Έλληνες, αλλά ότι εμπορεύεται είναι εισαγωγές, και μπορεί να εργάζονται και αλλοδαποί – λαθρομετανάστες (το απεχθές σενάριο).

-        -  Όταν οι μέτοχοί της είναι Έλληνες και εμπορεύεται ελληνικά προϊόντα και απασχολεί Έλληνες εργάτες (το ιδανικό σενάριο).

Στον χώρο της βιοτεχνίας:

-       -   Όταν οι μέτοχοί της ή οι ιδιοκτήτες είναι Έλληνες, και οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιεί είναι εισαγόμενες ή κυρίως τέτοιες , και μπορεί να εργάζονται και αλλοδαποί – λαθρομετανάστες (το απεχθές σενάριο).

-       -   Όταν οι μέτοχοί της είναι Έλληνες και οι πρώτες ύλες έχουν παραχθεί στην χώρα μας και απασχολεί Έλληνες εργάτες (το ιδανικό σενάριο).

Οι πολυεθνικές δεν χαρακτηρίζονται ελληνικές επιχειρήσεις. Όμως:

-         - Το ιδανικό σενάριο είναι: Να απασχολεί Έλληνες εργάτες και να πωλεί (αν είναι εμπορική επιχείρηση) ή να χρησιμοποιεί ως πρώτες ύλες (αν είναι βιομηχανική) ελληνικά προϊόντα ή ελληνικές πρώτες ύλες.

-        -  Το απεχθές σενάριο είναι: Να απασχολεί λαθρομετανάστες και τα προϊόντα και οι πρώτες ύλες να είναι εισαγόμενες.

Βλέπουμε λοιπόν ότι με τον όρο «ελληνική εταιρεία» χαρακτηρίζονται κατά κύριο λόγο οι επιχειρήσεις όπου οι μέτοχοι ή οι ιδιοκτήτες της είναι ελληνικής καταγωγής και φυσικά δραστηριοποιούνται εν Ελλάδι. Ή τουλάχιστον αυτό έχει κυριαρχήσει στην συνείδηση των περισσοτέρων μας. Δεν έχει σημασία αν μπορεί να μη πουλάνε καθόλου ελληνικά προϊόντα ή αν δεν χρησιμοποιούν καθόλου ελληνικές πρώτες ύλες, το ιδιοκτησιακό καθεστώς ρυθμίζει την εθνικότητα.

Στο σύγχρονο όμως γίγνεσθαι τα ερωτήματα έρχονται αμείλικτα. Ποια εταιρεία θεωρείται «ελληνικότερη» από μία άλλη; Όταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι Έλληνες, αλλά δεν απασχολεί  Έλληνες εργάτες και δεν πωλεί ελληνικά προϊόντα; Ή όταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι κάποια αλλοδαπή εταιρεία που όμως απασχολεί Έλληνες εργάτες και προωθεί ελληνικά προϊόντα; Ποια εταιρεία είναι «ελληνικότερη» αυτή που κερδίζει μόνο ο Έλληνας επιχειρηματίας; Ή αυτή που κερδίζουν 30 Έλληνες εργάτες σε αυτήν και άλλοι 200 Έλληνες συνεργάτες της (αγρότες, βιοτέχνες, κλπ);

Πολλοί αναφέρουν ότι όταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι ελληνικό, τα χρήματα μένουν στην Ελλάδα και φορολογούνται ανάλογα στην χώρα μας· ενώ όταν είναι μία πολυεθνική τα χρήματα πηγαίνουν στην έδρα της επιχείρησης στο εξωτερικό. Όμως, ως γνωστόν, λίγοι είναι οι Έλληνες επιχειρηματίες που αφήνουν τα χρήματά τους στις «τράπεζές» μας. Ιδρύουν «Υπεράκτιες εταιρείες» τις γνωστές μας offshore και τα έσοδά τους τα μεταφέρουν στους λεγόμενους «φορολογικούς παραδείσους».

Μέσα λοιπόν στο σύγχρονο επιχειρείν τι τελικά χαρακτηρίζει μία επιχείρηση «ελληνική»;

Κάποτε ο Μαρξ είχε πει ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Κι αν αυτό μπορεί να ίσχυε πολύ περιορισμένα και πάλι, στις βιομηχανοποιημένες κοινωνίες της δυτικής Ευρώπης, στην Ελλάδα ήταν ακόμη μακριά. Σήμερα όμως; Τι γίνεται στην σημερινή εποχή;

Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, οι δύο ιδεολογίες που απορρίπτουν την Πατρίδα και το Έθνος, ο νεοφιλελεύθερος-καπιταλισμός και ο νεοφιλελεύθερος-αριστερισμός, οι άλλοτε υποτιθέμενοι αντιμαχόμενοι εχθροί υπό την μάσκα του «Κεφαλαίου» και του «Κομμουνισμού», σήμερα προχωρούν στην τελική επικράτησή τους. Αφού διαπέρασαν την κοινωνία κάθετα, της αφαίρεσαν από πάνω μέχρι κάτω τον εθνικό της μανδύα.

Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα; Δυστυχώς, επαναλαμβάνουμε, δυστυχώς, οι μεγάλες επιχειρήσεις που μπορούν να φέρουν τον επίθετο «ελληνική» και να ισχύει πραγματικά είναι ελάχιστες.

Η ελληνική επιχείρηση υφίσταται όταν υπάρχει Ελληνική Παραγωγή, Ελληνικό Προϊόν, Ελληνικές Πρώτες Ύλες, Έλληνας Εργάτης, Έλληνας Ιδιοκτήτης. Στην παγκοσμιοποίηση του σήμερα, στο σύγχρονο επιχειρείν, ελάχιστες εταιρείες πια πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις και αυτές είναι οι πολύ μικρές, ατομικές κυρίως, επιχειρήσεις, που με την κρίση ψάχτηκαν περισσότερο και επιμένουν ελληνικά….