Δέκτες αποδοκιμασιών έγιναν το βράδυ της Παρασκευής ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς και ο αρχιεπίσκοπος, Ιερώνυμος, οι οποίοι βρισκόντουσαν στην Ακαδημία Αθηνών στην εκδήλωση για το σήμερα και το αύριο της ελληνικής γλώσσας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τρεις κοπέλες (ΠΈΝΤΕ ήταν τελικά) που παρακολουθούσαν την εκδήλωση στο κοινό πλησίασαν τους επισήμους φωνάζοντας “προδότες, προδότες. Με ποιο δικαίωμα το κάνατε αυτό;” υπονοώντας το μνημόνιο και το οικονομικό πρόγραμμα της κυβέρνησης.
via olympia.gr
ΝΕΟ:
διόρθωση
Σύμφωνα με τα κατώτερα αλλά και με δικές μας πληροφορίες που για την ώρα δεν επιθυμούμε να δημοσιεύσουμε, οι προσαγωγές αφορούσαν 4 γυναίκες και ένα παιδί 14 χρονών ( χωρίς παρουσία εισαγγελέως ανηλίκων υποψιάζομαι … ). Το όνομα του παιδιού είναι Μαριέλλα και μεταξύ άλλων είπε στους αστυνομικούς : Αυτοί καταστρέφουν το μέλλον μου, πουλάνε την πατρίδα μου, και εγώ δεν θα αγωνιστώ;)
Κατάφερα, μετὰ ἀπὸ μεγάλο ἔλεγχο, νὰ μπῶ στὴν Ἀκαδημία ἐχθὲς τὸ βράδυ.
Πολὺ μεγάλο ἔλεγχο. Μόνον ποὺ δὲν μᾶς ξεβράκωσαν ἐκεῖ στὴν εἴσοδο.
Εἶχαν στήσῃ καὶ τὰ διάφορα παραπετάσματα γιὰ νὰ κρύβουν τὶς πομπές τους καὶ νὰ μὴν εἶναι ὀρατὲς ἀπὸ τὸν πολὺ κόσμο.
Στὴν αἴθουσα γινόταν τὸ ἀδιαχώρητο. Πολὺς κόσμος.
Παπποῦδες, γιαγιάδες, κουστουμᾶτοι… Ἑορτὴ τῆς γλῶσσας ἦταν αὐτή…
Μόνον ποὺ ἀρκετοὶ ἐκ τῶν παρευρισκομένων ἦταν ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ δολοφόνησαν τὴν γλῶσσα.
Καὶ ναί, ἦταν ἐκεῖ… Καμαρωτοὶ καμαρωτοί, ὡς γύφτικα σκεπάρνια, ποὺ ἦλθαν στὴν πλατεία νὰ παρουσιάσουν τὰ στολίδια τους, παραμένοντας ὅμως σκεπάρνια!!!
Πάντως μέσα στὴν μεγάλη αἴθουσα τῆς Ἀκαδημίας δὲν ἦταν μόνον τὰ ξεπουλημένα κορμιά. Ἦταν κι ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι καμμίαν σχέσι δὲν εἶχαν μὲ τοὺς κουστουμάτους, μὲ τὴν σιρμαγιά τῶν προσκεκλημένων καὶ μὲ τὸ εἶδος τῶν παρισταμένων ποὺ χειροκροτοῦσαν χαζοχαρούμενα.
Ἦταν βλέπετε ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς Ἕλληνες ποὺ σιγὰ σιγὰ ξυπνοῦν, ποὺ ἀντιλαμβάνονται πὼς μᾶς ἔχουν ἐξαθλιώσῃ κυρίως πνευματικῶς καὶ ἀπεφάσισαν νὰ εἶναι ἐκεῖ γιὰ νὰ φτύσουν κατάμουτρα τὰ σιχαμερὰ ὑπανθρωπάρια ποὺ ἐνδύθηκαν τὴν προβιὰ τοῦ προβάτου, ἄν καὶ κατὰ βάθος παραμένουν πάντα ὕαινες.
Μέσα λοιπὸν στοὺς πολλοὺς διαφωνοῦντες μὲ τὸ καθεστῶς καὶ τέσσερις γυναῖκες, παρέα μὲ ἕνα δεκατετράχρονο παιδάκι. Δίπλα μου κάθονταν. (Θὰ ἀναφέρω τὰ ὀνόματά τους μόνον ἐὰν λάβω τὴν ἔγκρισί τους.)
Μὲ τὸ ποὺ ὁλοκλήρωσαν τὴν εἴσοδό τους τὰ ὑπανθρωπάρια (ὅπου ὑπανθρωπάρια βλέπετε Παπούλιας, ἀρχιεπίσκοπος, Ἀντωνάκης, Ἀρβανιτόπουλος, Ἀσκούνης, Σγουρός.. κλπ κλπ κλπ…) οἱ τέσσερις γυναῖκες, μαζὺ μὲ τὸ παιδί, σηκώθηκαν καὶ κατευθύνθηκαν πρὸς τὴν παρέα τῶν ἐπισήμων. Πιάνω τὸ παιδὶ ἀπὸ τὸ χεράκι καὶ τοῦ προτείνω νὰ μείνῃ μαζύ μου… Ἀρνήθηκε χαμογελῶντας.
Πλησίασαν τοὺς «ἐπισήμους» καὶ κυριολεκτικῶς δίχως νὰ τοὺς πάρουν εἴδησι οἱ παρατρεχάμενοι, ἄρχισαν νὰ φωνάζουν «Προδότες, προδότες, προδότες.. Ποιόν ῥωτήσατε γιά νά ξεπουλήσετε τήν χώρα; Προδότες, προδότες… »
Ἐννοείτε φυσικὰ πὼς σὲ δευτερόλεπτα μέσα τὶς εἶχαν ἁρπάξῃ καὶ τὶς εἶχαν βγάλῃ ἀπὸ τὴν αἴθουσα. Ἔπεσαν κάτι ψιλές, κάτι χοντρές, κάτι σκουντιές… ΓΑΔΑ παρακαλῶ… Ἑορτὴ τῆς Ἀκαδημίας ἦταν αὐτή! Ὅλος ὁ σάπιος πολιτικός μας κόσμος, δῆλα δὴ ὅλες οἱ ὕαινες ποὺ φόρεσαν τὸ χαμόγελο τοῦ προβάτου, ἦταν ἐκεῖ. Γίνεται τώρα μέσα σέ μίαν τέτοιαν ἐκδήλωσι, στήν ὁποία οἱ περισσότεροι ἐπίσημοι προσκεκλημένοι ἦλθαν γιά νά δηλώσουν τόν βαθμό τῆς συνενοχῆς τους στά ἐγκλήματα κατά τῆς χώρας, νά ἐμφανίζονται κάποιες γραφικές, τρελλές, πού οὐρλιάζουν; Καί μάλλιστα ἐμπρός σέ Ἑλληνιστές παγκοσμίου φήμης; Δὲν γίνεται..
Αὐτὴ ἡ φωτογραφία μαρτυρᾷ πολλά…
Ὁ Ἀντωνάκης κι ὁ ἀρχιεπίσκοπος ἀνήσυχοι… Ὁ Παπούλιας στὴν κοσμάρα του… Ἴσως καὶ νὰ μὴν κατάλαβε…
Τὸ κερασάκι εἶναι ὁ Ἀρβανιτόπουλος!!! Πάντα ἠλίθιος!
Ὁ Ἀντωνάκης κι ὁ ἀρχιεπίσκοπος ἀνήσυχοι… Ὁ Παπούλιας στὴν κοσμάρα του… Ἴσως καὶ νὰ μὴν κατάλαβε…
Τὸ κερασάκι εἶναι ὁ Ἀρβανιτόπουλος!!! Πάντα ἠλίθιος!
Τί λέγαμε γιά τόν Ἀρβανιτόπουλο; Περισσότερο γίνεται;
Λὲς καὶ οἱ Ἑλληνιστὲς παγκοσμίου φήμης παρίσταντο ἐκεῖ γιὰ νὰ χαζέψουν τὰ μοῦτρα αὐτῶν ποὺ κατακρεουργοῦν τὸν μεγάλο ἔρωτα τῆς ζωῆς τους: τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα. (Γιὰ νὰ μὴν σᾶς πῶ πὼς οἱ πρῶτοι ποὺ χάρηκαν καὶ ἔτριβαν ἱκανοποιημένοι τὰ χέρια τους ἦταν οἱ Ἑλληνιστές!!! Σᾶς διαβεβαιῶ!!! Ἴσως μάλλιστα κατὰ βάθος νὰ ἤθελαν νὰ φωνάξουν μαζὺ μὲ τὶς γυναῖκες, ἀλλὰ δὲν τοὺς τὸ ἐπέτρεπε ἡ θέσις τους καὶ ὁ χῶρος.. Προσκεκλημένοι γάρ…!!!)
Τὴ στιγμὴ ποὺ ἔβγαζαν τὶς γυναῖκες ἔξω, πάντα σηκωτές, τὸ παιδὶ οὔρλιαζε δυνατότερα ἀπὸ ὅλες τους. Ἡ φωνή του σοῦ διαπερνοῦσε τὰ αὐτιὰ καὶ τὴν καρδιά….
Τὸ θαύμασα!!! Αὐτὸ τὸ παιδί… Αὐτὸ τὸ παιδί…
Ἀπὸ ἐκείνην τὴν στιγμὴ καὶ μετὰ οἱ πόρτες τῆς Ἀκαδημίας ἔκλεισαν γιὰ ὅλους. Οὔτε μέσα οὔτε ἔξω κίνησις. Ἀπαγόρευσις διακινήσεως. Σκέτο!!!
Ὅσοι ἦταν μέσα ἔπρεπε νὰ παραμείνουν ἐκεῖ. Ὅσοι ἦταν ἔξω νὰ πᾶνε στὸν ἀγύριστο. (Ἡ παρέα μου ἐγκλωβίστηκε ἔξω, ἐγὼ μέσα, ἕνας φίλος μέσα στὴν αἴθουσα, ἄλλοι φίλοι ἔξω ἀπὸ τὴν αἴθουσα, ἀλλὰ μέσα στὸ κτίριο… Στρατιωτικὸ καθεστῶς!!! Ἐπισήμως!!! Μόνον κάγκελα δὲν σήκωσαν… Ἀλλὰ ξέρω… Τὴν ἐπομένη φορά…)
Κάποιαν στιγμὴ σηκώθηκα, ὅταν μιλοῦσε ὁ ἀρχιεπίσκοπος, πλησίασα στοὺς ἐπισήμους, γιὰ νὰ ἐπικοινωνήσω μὲ κάποιον. Αὐτομάτως τέσσερις ἄντρες μὲ ἀκινητοποίησαν, δίχως νὰ μὲ κρατοῦν, ἀλλὰ καὶ δίχως νὰ μοῦ ἐπιτρέπουν νὰ κινηθῶ. Μὲ φυλάκισαν. Ἀνάκρισις κανονικὴ ἀκολούθησε… «Ποῦ πᾶτε; Τί θέλετε; Γιατί ἤλθατε ἐδῶ;» Ἀλλά τί σημασία ἔχει;
Ἀπεφάσισα νὰ ἀποχωρήσω. Σιγὰ μὴν ἀκούσω τὸν ἀρχιεπίσκοπο καὶ τοὺς λοιποὺς ὑποκριτές. Ὁ μόνος ποὺ πράγματι μίλησε μὲ Ἔρωτα καὶ θαυμασμὸ γιὰ τὴν γλῶσσα, ἐκεῖ μέσα, ἦταν ὁ ἐπίτημος πρόεδρος τῆς Ἀκαδημίας, Ἀντώνης Κουνάδης. Ὅλοι οἱ ἄλλοι «χάιδευαν αὐτιά»… (Θὰ συγχαρῶ καὶ τὴν Κανέλλη, ἄν καὶ γενικῶς δὲν τὴν συμπαθῶ ἰδιαιτέρως. Μοῦ ἄρεσε ὁ λόγος της, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἔως σήμερα στάσι της ὑπὲρ τῆς γλώσσης!!!)
Τὰ ἴδια ὅμως σὲ κάθε μου βῆμα. Μόνον μόλις ἀπεχώρησαν οἱ «ἐπίσημοι» ἐλευθερώθηκε ὁ χῶρος καὶ καταφέραμε νὰ βρεθοῦμε μὲ τοὺς δικούς μας.
Μία βραδιὰ ἐξαίσια… Καταπληκτική! Μία βραδιὰ ποὺ μοῦ ἀπέδειξε αὐτὸ ποὺ γνώριζα. Μὲ ἱκανοποίησε ἀπόλυτα! Μία βραδιὰ ποὺ ἐπιβεβαίωσε αὐτὸ ποὺ γνώριζα πρὸ πολλοῦ βαθιὰ μέσα μου … ΤΡΕΜΟΥΝ!!!!!!!!!!
Τρέμουν καὶ τὴν σκιά τους. Τρέμουν ἀκόμη καὶ τὴν ἴδιαν τὴν ἀνάσα τους!!!
Κι αὐτὸ ἐμέναν, γιὰ τὴν ὤρα, μὲ καλύπτῃ!!!
Ὅλα τὰ ἄλλα θὰ ἀποκαλυφθοῦν ἐν καιρῷ…
Γνωρίζουν τὰ ἐγκλήματά τους. Γνωρίζουν τὴ ἐνοχή τους. Γνωρίζουν πὼς θὰ πληρώσουν. Πρὸς τοῦτο τόσα μέτρα, τόσες προφυλάξεις, τόσοι πραιτωριανοὶ καὶ μυστικοί.
Κάτι ἀκόμη πρὶν σᾶς ἀφήσω.
Ὅταν οἱ κοπέλες εἶχαν φθάσῃ στοὺς ἐπισήμους ἀποκαλῶντας τους «Προδότες, προδότες…», μία «κυρία», καθόταν ἀκριβῶς ἐμπρός μου, ἀναστατωμένη σηκώθηκε, σταυροκοπήθηκε δύο ἤ τρεῖς φορές, καὶ ἀνεφώνησε ἀπορημένη: «ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία… ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία… Προδότης ὁ Σαμαρᾶς;»
Εἰλικρινῶς, ἐὰν δὲν ἤμουν ἐκεῖ γιὰ ἄλλον λόγο, θὰ τῆς ἀπαντοῦσα… Χαμογέλασα μόνον…
Ἄλλως τε, μόνη της τὰ εἶπε, μόνη της τὰ ἄκουσε… Οἱ ὑπόλοιποι, αὐτοὶ ποὺ κάθονταν γύρω γύρω, πίσω μου, ἐμπρός μου, τὴν κύτταξαν μὲ αὐστηρότητα καὶ μὲ νόημα, σὰν νὰ τῆς ἔλεγαν: «ναί, προδότης»…
Φιλονόη. (η.τ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου