24 Ιανουαρίου 2013

Απεργία στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τι πιστεύουμε.


Τί παιχνίδια παίζονται με τους εργαζομένους στο μετρό και γενικά στα μέσα μαζικής μεταφοράς; Πραγματικά έχουμε μπερδευτεί και εμείς, όπως και όλοι οι συμπολίτες μας που ζουν στην Αττική. Αυτό όμως που με βεβαιότητα πιστεύουμε είναι ότι κάτι δεν πάει καλά.

Μπορεί τα αιτήματα των εργαζομένων να είναι δίκαια... ποιός όμως τους εμπιστεύεται;
Μπορεί η απεργία τους να ήταν αναπόφευκτη... ποιός όμως τους κατανοεί;
Μπορεί η κινητοποιήσεις του να είναι σωστές... ποιός όμως τους ακολουθεί;

Σε ένα περιβάλλον συντεχνιακών παρανομιών (εδώ και δεκαετίες), με εργαζομένους δυνάστες των υπολοίπων εργαζομένων, με συνδικαλιστές που θα έπρεπε να έχουν προ πολλού τσουβαλιαστεί.
Αλλά ποιός να τους μαζέψει; Το κράτος που τους προώθησε, τους ανέδειξε, τους ανέχθηκε; Ή τα βρωμερά κόμματα, που τους διορίζουν και τους σιγοντάρουν, και μέσω αυτών προσπαθούν να τσιφλικοποιήσουν την δημόσια περιουσία;

Και έχουμε, τον κατά τα άλλα συμπαθή, πρόεδρο των εργαζομένων του ΜΕΤΡΟ Αντώνη  Σταματόπουλο, να είναι μπροστάρης αυτής της αναστάτωσης. Και ποιός είναι ο Σταματόπουλος; 
Κάποτε ήταν οικοδόμος, αλλά προφανώς την δουλειά του την έφαγαν οι λαρθοεισβολείς. Όμως επειδή κανείς δεν χάνεται από τους συνδικαλιστές, το ΠΑΣΟΚ, που ήταν το κόμμα που υπεστήριζε, τον διόρισε στο ΜΕΤΡΟ. Εκλέχθηκε λοιπόν γραμματέας της ΠΑΣΚΕ Μετρό και στην συνέχεια έγινε υποτακτικός των γκρουπούσκουλων του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ενός σχηματισμού αποτελούμενου από ηλίθιους φιλάνθρωπους ανοήτους και πρακτόρων αμερικανοτσολιάδων. Από το κακό στο χειρότερο, ήταν οι κομματικές του επιλογές. 


Και από κοντά (πως θα μπορούσε να γίνει άλλωστε διαφορετικά;) έσπευσαν να συμπαρασταθούν και οι δολοφόνοι και προδότες, της εργατικής τάξης, ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ.
Αυτοί που κατέστρεψαν την εργατική τάξη της Ελλάδος, επιδοτώντας, ενισχύοντας, βοηθώντας, υποθάλποντας εκατομμύρια λαθρομεταναστών, να εισβάλουν στην πατρίδα μας· αυτοί που επιδίωξαν να εξαντλήσουν – εξαθλιώσουν – αφανίσουν τον Έλληνα Εργάτη, αυτά τα καθάρματα, θα μιλήσουν πάλι για το δίκιο του εργάτη;


ΑΝ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ, ΟΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΟ ΠΛΗΣΙΑΖΕ, ΝΑ ΤΟ ΛΙΘΟΒΟΛΟΥΣΑΝ.
Έτη επί ετών απεργιών και συντεχνιακών πρακτικών, όλων των συνδικαλιστών των κομμάτων εξουσίας, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, έχουν καταφέρει να διαλύσουν την εργατιά.
Αυτοί οι προδότες της Ελλάδος, αυτοί οι σπουδαγμένοι και αναθρεμμένοι, με πρότυπα ξένα προς τον ελληνικό τρόπο, όλοι αυτοί ονειρεύονται μία Ελλάδα χωρίς Έλληνες.

Είμαστε λοιπόν υπέρ ή κατά των συγκεκριμένων απεργιακών κινητοποιήσεων;
Είναι απλό. Είμαστε απέναντι σε όλους. Και στα συνδικαλιστικά γουρούνια και στους εργάτες (που μπορεί να έχουν δίκιο) και στα κόμματα και στην κυβέρνηση.
Όλοι με τον τρόπο τους, είτε ηθελημένα είτε άθελά τους, στόχευαν και στοχεύουν στην διάλυση της κρατικής περιουσίας, της περιουσίας του Ελληνικού Λαού.
Δεν μας ικανοποιεί κανένας, γιατί κανένας και ποτέ, δεν έδρασε με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Μία συντεχνία είναι όλοι τους. Ένας αχταρμάς προβάτων - ηλιθίων - προδοτών - ξενόδουλων.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου