Διευκρινιστικό
σχόλιο:
Καταλαβαίνουμε ότι, στα πλαίσια οικοδομήσεως ενός κλίματος
ειρήνης και συνεννοήσεως με τα όμορα βαλκανικά κράτη, θα πρέπει, διαχρονικά, οι
κυβερνήσεις και οι πρωθυπουργοί της Ελλάδος, να έρχονται σε επαφή, συνεννόηση, συνεργασία,
μαζί τους (ακόμα και μία μέρα μετά την καταστροφή της Σμύρνης).
Όμως θα πρέπει
ένας ΕΛΛΗΝΑΣ ηγέτης, μέσω της παρουσίας του και των λόγων του, να κάνει εμφανές
ότι η ΕΛΛΑΣ είναι το κυρίαρχο κράτος στην χερσόνησο του Αίμου. Υπερβολικές αβρότητες
και καλοπιάσματα, δείχνουν μία τάση υποτέλειας και αδυναμίας.
Δεν γνωρίζουμε ποιό
ήταν το πρωτόκολλο επικοινωνίας και ανταλλαγής ανακοινώσεων, που
ακολουθούσαν την περίοδο εκείνη, αλλά διαβάζοντας το παρακάτω κείμενο, μπορούμε
να καταλάβουμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Κώστας Καραμανλής, οι νεότεροι,
και λίγα έκαναν (αν σκεφτούμε πόσο δουλοπρεπείς ραγιάδες είναι, ιδιαιτέρως ο
πρώτος).
Δυστυχώς είμαστε 100%
σίγουροι ότι αν ο Ιωάννης Μεταξάς επισκεπτόταν την Τουρκία, εκείνη την περίοδο,
μετά τον θάνατο του Κεμάλ, θα έκανε τις πιο βαθιές υποκλίσεις στον τάφο του
(μεγαλύτερες και από αυτές του ΓΑΠ). Μη
ξεχνάμε ότι επί πρωθυπουργίας του ονοματίστηκε οδός στην Θεσσαλονίκη Κεμάλ
Ατατούρκ, για να τιμήσουμε την μνήμη αυτού του σφαγέα.
"Κύριε Πρόεδρε,
Η Ελλάς απευθύνει διά του στόματός μου το θερμότερον και
εγκαρδιότερον ως ευ παρέστητε εις τον Έξοχον Αρχηγόν της Κυβερνήσεως της φίλης
και συμμάχου Τουρκίας, ένθερμον στυλοβάτην της Ελληνοτουρκικής φιλίας και εις
τον διακεκριμένον συνεργάτην του τον Υπουργόν των Εξωτερικών του οποίου το
όνομα ευρίσκεται εις πάσαν σελίδα της ιστορίας της συνεννοήσεώς μας. Παρακαλώ να ερμηενεύσητε τον χαιρετισμόν
τούτον ως αδελφικήν εκδήλωσιν ολοκλήρου του Ελληνικού Λαού προς τον ευγενή
τουρκικόν λαόν.
Φρονώ ότι ολίγαι ικανοποιήσεις είναι τόσον ισχυραί όσον η
ανασκόπησις οδού ευτυχώς διανοιχθείσης και πλήρους πλουσίων πραγματοποιήσεων. Δυνάμεθα, Έλληνες και Τούρκοι, ν’
ατενίζωμεν με υπερηφάνειαν προς το κοινόν μας έργο. Στερεά επί της διπλής
της βάσεως του συμφέροντος και του αισθήματος η φιλία μας διήνυσε κατά τα οκτώ
έτη της υπάρξεώς της διαδοχικά στάδια υπαγορευθέντα από την πάντοτε αύξουσαν
δύναμίν της και ωριμάσαντα εν σοφία. Το αρχικόν Σύμφωνον του 1930 ηυρύνθη διά
του Συμφώνου του 1933. Το επόμενον έτος η εγκαρδία Ελληνοτουρκική Συνεννόησις
υπήρξεν εις από τους σπουδαιτέρους παράγοντας εις την ίδρυσιν της Βαλκανικής
Συνεννοήσεως, το επιβλητικόν τούτο οικοδόμημα το οποίον σκέπει σήμερον διά της
ευεργετικής σκιάς του την Χερσόνησόν μας.
Ελλάς, Ρουμανία, Τουρκία και Γιουγκοσλαυΐα αποτελούν από της
εποχής ταύτης συνασπισμόν συμπαγή και ισχυρόν, εμψυχωμένον από την ιδίαν
θέλησιν ειρήνης και προόδου και εμφανίζοντα ενότητα τελείαν και
αποτελεσματικήν. Οφείλω επίσης να
μνημονεύσω ως νέον δείγμα του πνεύματος της ενώσεώς μας τας συγκινητικάς
εκδηλώσεις των οποίων υπήρξα αντικείμενον κατά τας επισκέψεις μου εις την
ωραίαν σας πρωτεύουσαν και των οποίων η ανάμνησις είναι πάντοτε ζωηρά εις την
καρδίαν μου.
Προ ολίγου, Κύριε Πρόεδρε, εθέσαμεν ακόμη ένα σπουδαίον
ορόσημον επί της οδού της Ελληνοτουρκικής Ενώσεως. Μία νέα συνθήκη προστιθέμενη
κατά τρόπον ευτυχή εις τας συνθήκας του 1930 και του 1933 συνήφθη μεταξύ των
δύο χωρών μας και θεωρώ εμαυτόν ιδιαιτέρως ευτυχή διότι έθεσα υπ’ αυτήν την
υπογραφήν μου πλησίον της ιδικής σας και της του κ. Αράς.
Η συνθήκη αύτη γεννηθείσα εν τη ειρηνική θελήσει η οποία
χαρακτηρίζει την ένωσίν μας και εν τω πνεύματι της Βαλκανικής Συνεννοήσεως,
είναι το μελετημένον προϊόν ανταλλαγής σκέψεων αι οποίαι έλαβον χώραν
τελευταίως μεταξύ των Συμμάχων Κρατών και αι οποίαι εκυρώθησαν υπό της
προσφάτου Συνόδου του Συμβουλίου της Συνεννοήσεώς μας κατά την διάρκειαν της
οποίας η συνθήκη αύτη εμονογραφήθη.
Επιθυμώ να υπογραμμίσω εντόνως και εν πάση νομιμοφροσύνη ότι
το κείμενον τούτο είναι απηλλαγμένον πάσης αιχμής, ότι δεν στρέφεται καθ’
οιουδήποτε και ότι δεν είναι παρά επί πλέον όργανον εις την σειράν των
ειρηνικών συμφωνιών, αι οποίαι διέπουν τα Βαλκάνια. Αλλά εκτός της
σπουδαιότητός της διά την προάσπισιν της ειρήνης η Συνθήκη αύτη έχει επίσης
υψηλήν ηθικήν σημασίαν. Δεικνύει άπαξ
έτι πόσον βαθείς και στενοί είναι οι δεσμοί μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας και
πόσον μεγάλη είναι η επιθυμία των δύο χωρών διά την ολοένα μεγαλυτέραν
σύσφιγξιν της ενώσεώς των. Εξ άλλου, εκ του ότι η συνθήκη αύτη
επραγματοποιήθη εν πλήρει συμφωνία με τους συμμάχους μας, την Ρουμανία και την
Γιουγκοσλαυΐαν, υπογραμμίζεται επίσης η ευρεία και ειλικρινής συνεργασία η
οποία υφίσταται εφ’ όλων των σημείων μεταξύ των τεσσάρων Κρατών της
Συνεννοήσεώς μας.
Η νέα μας Συνθήκη γεννάται υπό καλούς οιωνούς. Την ανήσυχον
ατμόσφαιραν η οποία εβάρυνε τελευταίως την Ευρώπην φαίνεται ήδη διαδεχομένη μία
ευτυχής ύφεσις. Δυνάμεις αποφασιστικώς ειρηνικαί, ως αι απαρτίζουσαι την
Βαλκανικήν Συνεννόησιν, δεν είναι δυνατόν παρά να χαίρουν ιδιαιτέρως δι’ αυτό. Ειδικώτερον
όσον αφορά την Ανατολική Μεσόγειον η Ελλάς και η Τουρκία θα χαιρετούν πάντοτε
με χαράν πάσαν πράξιν παγιώσεως της ειρήνης εις την περιοχήν ταύτην. Διότι εν
κλίματι ειρηνικώ οι καρποί της Ελληνοτουρκικής Ενώσεως θα εύρουν ανάπτυξιν
ταχυτέραν και τελειοτέραν.
Εκφράζων την
ενθεμοτέραν ευχήν όπως η ειρήνη βασιλεύση οριστικώς εις τον κόσμον, όπως θα
βασιλεύση αιωνίως μεταξύ των χωρών μας, υψώ το
κύπελλον εις υγείαν του Μεγάλου Αρχηγού του Τουρκικού Έθνους Κεμάλ Ατατούρκ,
εις το μεγαλείον και την ευημερίαν της φίλης και συμμάχου Τουρκίας, εις
την προσωπικήν σας ευτυχίαν, Κύριε Πρόεδρε, καθώς και της χαριτοβρύτου Κυρίας
σας, εις την ευτυχίαν του Κυρίου Υπουργού των Εξωτερικών της Τουρκίας, ως και
όλων των ξένων μας."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου