9 Οκτωβρίου 2016

Απεβίωσε ο Στυλιανός Παττακός

Ο τελευταίος εκ των ηγετικών στελεχών της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, Στυλιανός Παττακός, απεβίωσε εχθές στα 104 χρόνια του (8 Νοεμβρίου 1912 - 8 Οκτωβρίου 2016), γεννηθείς στο χωριό Αγία Παρασκευή στο Ρέθυμνο.
Τα τελευταία χρόνια ήταν σχεδόν κατάκοιτος, με σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ως αξιωματικός του ελληνικού στρατού, του ιππικού και των τεθωρακισμένων, έλαβε μέρος στον Ελληνοιταλικό πόλεμο του 1940. Μετέπειτα μετείχε στην εθνική αντίσταση και στον εμφύλιο με τον εθνικό στρατό.
Όταν επεβλήθη η δικτατορία, ήταν ταξίαρχος τεθωρακισμένων, στο Γουδί.

Με την πτώση της δικτατορίας, καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία, ποινή η οποία μετατράπηκε σε ισόβια. Αποφυλακίστηκε δε το 1990 για λόγους υγείας.

Την περίοδο του στρατιωτικού καθεστώτος των συνταγματαρχών, είχε αναλάβει το υπουργείο εσωτερικών και έγινε γνωστός ως "το μυστρί" σε έναν οργασμό ανοικοδόμησης και διάνοιξης δρόμων (με την ΜΟΜΑ) σε όλην την επαρχία της Ελλάδος.


Ως υπουργός εσωτερικών δεν επωφελήθηκε από την θέση του και για αυτό και δεν είχε στην κατοχή του κανένα περιουσιακό στοιχείο. Μέχρι και τον θάνατο της γυναίκας του ζούσε με την σύνταξη που έπαιρνε αυτή ως χήρα αξιωματικού (προφανώς το ελληνικό κράτος τον θεωρούσε νεκρό...).
Η οικία που διέμενε μέχρι και το τέλος της ζωής του, ήταν της γυναίκας του, ένα διώροφο προπολεμικό στα Άνω Πατήσια όπου τον συντηρούσαν οι δύο κόρες του.

Η κηδεία θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη στο χωριό του.

Κάποιες σκέψεις
Αυτό που έλεγε συνέχεια, μέχρι και τα τελευταία χρόνια που είχε καταπέσει, ήταν "εμείς ό,τι κάναμε το κάναμε για την Ελλάδα".
Δεν μας ενδιαφέρει να αποθεώσουμε την χούντα ούτε θα την καταδικάσουμε· στο παρόν άρθρο δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Κάνουμε απλώς μία μικρή αναφορά σε έναν στρατιωτικό-πολιτικό που κυβέρνησε δικτατορικά την Ελλάδα για 7 χρόνια, που ήταν ένας αγωνιστής αξιωματικός του ελληνικού στρατού και εκ των πρωταγωνιστών μέρους της νεοτέρας ιστορίας μας.

Θα κάνουμε όμως μία απλή διαπίστωση. Χωρίς να εξετάζουμε το ορθόν ή το λάθος της πράξεώς του ή ό,τι άλλο, φαίνεται ότι λειτούργησε με γνώμονα το καλλίτερο για την Ελλάδα (σύμφωνα βέβαια με τα δικά του πιστεύω) και δεν μετείχε στην δικτατορία, για ίδιον συμφέρον και για να καταληστέψει το κράτος.
Ως εκ τούτου τον θεωρούμε ότι ήταν ένα ιδεολόγος αγωνιστής (αντικειμενικά και ξέχωρα με το αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την διακυβέρνησή του) και όχι ένας συμφεροντολόγος πολιτικάντης, όπως τα όρνεα της μεταπολίτευσης που καταλήστεψαν και διέλυσαν την Ελλάδα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου