"Έλληνα είσαι σκουλήκι η Ακρόπολη δεν σου ανήκει" σου αξίζουν μνημόνια και εθνοκτόνοι λαθρονόμοι

Από το μακρινό 1985 (30 χρόνια πριν), οι Panx Romana (πριν γίνουν δεκανίκι των εξουσιαστών) σε ένα διαχρονικό τραγούδι που ήταν σίγουρα μπροστά για την εποχή του. Μία εποχή που ακόμη δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους οι λαθρομετανάστες, οι κινούμενες εργατομάζες του κεφαλαίου, και δεν φοβόταν το συγκρότημα να πει αλήθειες με πατριωτικό περιεχόμενο για τους συμπατριώτες τους. Λαθρομετανάστες, που τα κόμματα που ασικτιρούν, τους καλοδέχονται και τους κρατάνε μέσα στην χώρα.

Είμαστε λοιπόν "Ζώα με παρωπίδες για το κόμμα" ακόμα και σήμερα, μετά από 40 χρόνια συνεχούς κοροϊδίας, ψευτιάς και εγκλημάτων από την κομματική λαίλαπα.
Σήμερα, η ανθελληνική παρέα της Κουμουνδούρου, με τα υπόλοιπα τσιράκια, ψήφισαν τον νόμο που δίνει ιθαγένεια σε όποιον εισέβαλε και θα εισβάλει στην πατρίδα μας. Φυσικά ψηφίζουν και μνημόνια, αλλά τί να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις Μία; Και αυτή η Μία είναι η πατρίδα.

ΝΑΙ ή ΟΧΙ ότι και να ψηφίσεις (αν ποτέ γίνει δημοψήφισμα) το ίδιο αγγούρι θα φας. Θα φας το ίδιο αγγούρι γιατί αυτό σου αξίζει. Και βγαίνουν και πολλοί που αδιαφορούν για την έννοια Έλληνας και Ελληνισμός, και μιλάνε για γενοκτόνα μνημόνια, αλλά υπερψηφίζουν τον ρατσιστικό και γενοκτόνο νόμο της ιθαγένειας. Σύμφωνα λοιπόν με αυτόν τον νόμο όλοι είμαστε Έλληνες. Όποιος πατάει τα ελληνικά χώματα, βαπτίζεται αμέσως έλλην.
Και γιατί θα πρέπει δηλαδή να έρθουν από εδώ; Γιατί τόσος "ρατσισμός"; Όσοι δηλαδή δεν έχουν την δυνατότητα να έρθουν δεν θα είναι έλληνες; Όλος ο κόσμος λοιπόν, Έλληνες είναι, απλώς ακόμη δεν τους πληροφόρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ και τον ελληναρά Ζουράρι για την απόφαση που έλαβε το "ελληνικό" κυνοβούλιο. 

"Ξένα συμφέροντα πάνω από μας, ντρέπομαι που είμαι Έλληνας".
Ξένα συμφέροντα που επιβάλουν μνημόνια. Η παγκόσμια νέα τάξη που επιβάλει ιθαγένειες. Από την μία σφαλιάρα και από την άλλη κλωτσιά, για να εξαφανιστεί μία και καλή η φάρα των Ελλήνων.
Ο παγκοσμιοποιημένος Έλλην, μία αμυδρά σκιά του παρελθόντος, ένα σκουλήκι του παρόντος, μία ανάμνηση στο μέλλον.


Στο σχολείο κουρδισμένα παιδιά
στο στρατό σου αλλάζουν τα μυαλά
σε κάνουν πολίτη με το δικό τους τρόπο
ένα ρομπότ με το δικό τους νόμο.

Ένα εργάτη μηχανή δίχως καριέρα και ζωή
που δέχεται διαταγές χωρίς αρνήσεις και φωνές.

Ολοι χωρισμένοι σε παρατάξεις
κόμματα και κοινωνικές τάξεις
εμφύλιος πόλεμος για κορόϊδα
ζώα με παρωπίδες για το κόμμα.

Κι έχουμε όνειρα απατηλά
πως είμαστ' ελεύθεροι κι όλα καλά
ευχόμαστε να βγουν αληθινά
μα εγώ φωνάζω στον Έλληνα.

Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τί λες για όλα αυτά;
Σε δουλεύουν κανονικά.

Όλοι φοράνε παρωπίδες
ζούνε με πλαστικές ελπίδες
υποσχέσεις στην αράδα
για μια κάποτε μεγάλη Ελλάδα

Συμφωνίες κι αποφάσεις
για να διώξουμε τις βάσεις
ξένα συμφέροντα πάνω από μας
ντρέπομαι που είμαι Έλληνας.

Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τί λες για όλα αυτά;
Σε δουλεύουν κανονικά.

Και λέν' πως είναι Έλληνες
πως είναι Δημοκράτες
απόγονοι του Περικλή
ζήτω οι αυταπάτες.

Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τί λες για όλα αυτά;
Σε δουλεύουν κανονικά.

Ε! Ε! Έλληνα
Ε! Ε! Έλληνα
Ε! Ε! Έλληνα
Ε! Ε! Έλληνα