8 Δεκεμβρίου 2014

Νίκος Ρωμανός, ένα ακόμα θύμα του κράτους και των συνιστοσών του...

Πολύς ντόρος έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες με την απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού. Το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων είναι από αδιάφοροι (το μέγιστο ποσοστό) μέχρι συμπαραστεκόμενοι στην πράξη του παιδιού αυτού.
Η ιστορία του Ρωμανού ξεκινάει με την δολοφονία του φίλου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ενός πιτσιρικά που έκανε βόλτα στα Εξάρχεια με την παρέα του και έπεσε θύμα προβοκάτσιας.
Αυτό το συγκλονιστικό γεγονός (φανταστείτε να ξεψυχάει στα χέρια σου ο κολλητός σου) ήταν αρκετό (μαζί προφανώς με τις ενδοοικογενειακές ανωμαλίες) να οδηγήσουν τον μικρό Νίκο στο βόθρο του αριστερισμού. Μπορεί ως πιτσιρικάς να τον προσέλκυσε ο ψευτεπαναστατισμός του αριστερισμού και του ψευτοαναρχισμού, όπως και πολλά άλλα παιδάκια, όμως πιστεύουμε ότι δεν θα το τράβαγε μέχρι την ένοπλη... ""πάλη"".
Ο Νίκος Ρωμανός είναι καθαρά, ένα θύμα του ανθελληνικού κράτους και των υαινών - νεκρόφιλων αριστερίστικων συνιστωσών, του κρατιδίου μας και των ξένων μυστικών υπηρεσιών. Το κράτος τον απωθεί, για να τον στείλει κατευθείαν στην αγκαλιά του παρακράτους.

Παρόλα αυτά πιστεύουμε ότι ο Νίκος Ρωμανός, δεν έπραξε συνειδητά προς όφελος του παρακράτους. Είναι και αυτός ένα θύμα. Ένα θύμα της πλάνης, ότι όποιος ασπάζεται τον αριστερισμό, τα βάζει με το κράτος. Ο αριστερισμός στις μέρες μας όμως είναι το πιο χρήσιμο εργαλείο της νέας τάξης πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης. Είναι το δεκανίκι του νεοφιλελευθερισμού, που προσπαθεί να διαλύσει τα εθνικά κράτη, να καταργήσει τα σύνορα και να δημιουργήσει αενάως μετακινούμενο φθηνό εργατικό δυναμικό.

Όσο για την επαναστατικότητα του Ρωμανού, φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν υφίσταται καμμία. Κάνει απεργία πείνας γιατί δεν του δίνεται η δυνατότητα να σπουδάσει στην κρατική παιδεία!!! Δηλαδή πολεμάει το κράτος που συχαίνεται αλλά παραλλήλως απαιτεί από αυτό να τον σπουδάσει. Η απόλυτη παράνοια· ή μήπως δεν είναι έτσι;
Πάλι θα καταλήξουμε στο ίδιο συμπέρασμα. Ο Νίκος Ρωμανός είναι καθαρά ένα ψυχικά διαταραγμένο άτομο, καμμία επαναστατικότητα, καμμία ιδεολογική πολιτική βάση δεν έχουν οι πράξεις του και οι κινήσεις του. Κινείται καθαρά με τον θυμό του. Και αυτό το ψυχικά διαταραγμένο παιδί, τα σκυλιά του παρακράτους τον δασκάλεψαν, τον εξόπλισαν και τον ξαμόλησαν, ενώ τα σκουλήκια του κράτους φροντίζουν να μη ξεφύγει ποτέ από εκεί.


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου