ΠΑΣΟΚ.. και νυν και αεί και εις τους αιώνας τους αιώνων...!

1. Το Πασοκ και οι κατσαρίδες

Οι Κινέζοι που είναι σοφοί άνθρωποι, λέγουν ότι: "αν ποτέ γίνει πυρηνικό ολοκαύτωμα, τα μόνα όντα που θα επιζήσουν θα είναι το Πασοκ και οι κατσαρίδες"

Κι έχουν δίκιο!

Το Πασοκ επέζησε μέσα από αλλεπάλληλα πολιτικά ολοκαυτώματα. Κι όχι μονάχα επέζησε αλλά μεταλλάχτηκε σε νέες βιοπολιτικές ποικιλίες, που δεν τις πιάνουν ούτε τα αντιβιοτικά τρίτης γενιάς.

Χάρις στο Πασοκ, η Γκρέτσια έγινε η μοναδική πολυπολιτισμική χώρα στον κόσμο, που...
το ίδιο κόμμα βρίσκεται και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση!

Στην ουσία, αυτό που ονομάζουμε "κοινοβουλευτισμό" στο προτεκτοράτο της διεθνούς γραβατοπειρατείας, είναι ένα τηλεοπτικό παιχνίδι, στο οποίο ο καθένας ψηφίζει ότι νομίζει ότι θέλει και στο τέλος κυβερνάει το Πασοκ... 

Και βάλτε κάτου τα πράγματα να το δείτε.

Αν ποτέ γίνουν "εκλογές", είναι βέβαιο πως είτε οι φούξια συμμορίτες θα ρθουν πρώτοι, είτε οι γαλάζιοι ομότεχνοι τους.

Και στις δύο περιπτώσεις το Πασοκ θα βρίσκεται πρώτο-πρώτο στην κυβέρνηση...

Δηλαδή, αν το Πασοκ δεν ήταν η απόλυτη πολιτική συμμορία, θα ήταν πρωκτικός πολύποδας.

Οι απολήξεις των τερατοειδών του αποφύσεων, εκτείνονται σε όλο τον χώρο της δημόσιας διοίκησης, αναπτύσσονται στα σκοτεινά και δυσώδη μέρη της μίζας και τρέφονται από τα περιττώματα του ελληνόφωνου υπερκαταναλωτισμού.

Το Πασοκ έχει πλοκάμια παντού.

Δεν είναι μοναχά η γνωστή μετάλλαξη του Συριζα, που έχει εξαπλωθεί στον εντερικό βλεννογόνο της ελληνόφωνης κοινωνίας.

Παντού όπου υπάρχει σκατό, υπάρχει και Πασοκ.

Θέλετε στους οικολόγους? Όλοι Πασοκ!

Θέλετε στον Ανταρσυα? Απ' άκρη σ' άκρη Πασοκ...

Θέλετε στους σαμαροκαραμανλικούς? Όσοι από δαύτους δεν ήσαν στα φανερά Πασοκ [σαν τον κ. Στουρνάρα] ήσαν και παραμένουν Πασοκ στα μυστικά τους κλαμπ [σαν τον κ. Παπαθανασίου]

Για να μην μιλήσουμε για κάτι πολύποδες της πρωκτικής πολιτικής ενδοχώρας σαν τη Δημαρ ή τις διάφορες "κεντροαριστερές" παραφυάδες της κρατικοδίαιτης αρπαχτής.

Συλλογιστείτε μόνον με ποιανών ΜΚΟ τα έφαγε συνεργατικά, ο γνωστός "καραμανλικός φίλος" της επονομαζόμενης "κομπίνας του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου" 

Το Πασοκ δεν είναι κόμμα.

Είναι μαζική ασθένεια...

Αφίσες της μεγάλης εποχής του ανδρεοπαπανδρεϊσμού
Ποτέ το ψέμα δεν διοχετεύθηκε με μαζικές προδιαγραφές πρέζας,
κατευθείαν στα εγκεφαλικά κύτταρα ενός λαού...
Μετά το Πασοκ, οι ελληνόφωνες μάζες, αν δεχτούν έστω και μια μικρή δόση αλήθειας,
 θα εμφανίσουν συμπτώματα overdose...

2. Ήπιαμε τ' αθάνατο πασοκ

Δεν υπήρξε περίοδος από το 81 και μετά, που να μην βρίσκονταν στην [ουσιαστική] εξουσία το Πασοκ, ασχέτως του ποιοι αχυράνθρωποι της μιας ή της άλλης καθεστωτικής συμμορίας, το έπαιζαν πρωθυπουργοί.

Στην πραγματικότητα, η ιστορία της ελληνόφωνης γκρέτσιας, τα 33 τελευταία; χρόνια [μια ολόκληρη γενιά] είναι η ιστορία του Πασοκ και των μεταλλάξεων του...

Τα διαλείμματα των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Καραμανλή [του μπούρδα] ήσαν απλές φωτεινές επιγραφές, που άλλαξαν χρώμα για να μην κουράζονται οι ψηφοφόροι, βλέποντας διαρκώς τα ίδια και τα ίδια.Οι μικρές αυτές διακοπές στην παν-κυριαρχία του Πασοκ, λειτούργησαν σαν τις αλαφρές συζυγικές απιστίες. Ξανάνιωσαν τον βαθύ έρωτα του ελληνόφωνου πόπολου με τον νόμιμο σύζυγο και ανανέωσαν την αύρα της συζυγικής κρεβατοκάμαρας.

Οι ευκαιριακοί εραστές σαν τον κ. Καραμανλή [τον μπούρδα] δεν μπόρεσαν ποτέ να κλονίσουν τη μετα-φυσική έλξη της ελληνόφωνης μάζας, προς το αληθινό αντικείμενο του πόθου της, που εκφράστηκε σε απόλυτο βαθμό από τον Ανδρέα Παπανδρέου και κατα προσέγγισιν από τους επιγόνους του, όπως ο κ. Τσιπρανδρέου και η κ. Κατερίνα Στανίση.

Φυσικά η κ. Στανίση δεν είναι [και δεν θα γίνει ποτέ] Ρίτα Σακελαρίου, όπως και ο κ.Λαφαζάνης δεν θα γίνει ποτέ ένας Μένιος Κουτσόγιωργας, ωστόσο όπως πολύ σωστά το λένε οι Κογκολέζοι: "από το ολότελα,καλή κι η Παναγιώταινα...]

Διότι η εξουσία δεν είναι μοναχά το ποιος ελέγχει τους μηχανισμούς της ελληνόφωνης βουλής, μέσω της λεγόμενης κοινοβουλευτικής πλειοωηφίας.

Η πραγματική εξουσία είναι το ποιος ελέγχει τους μηχανισμούς ελέγχου του νου, που εφαρμόζονται σε μαζικό επίπεδο.

Δηλαδή την τηλεόραση και όσα απορρέουν από την τηλεόραση, όπως η μουσική [βλ. νταλάρες] όπως τα σχολειά [βλ. ρεπούσηδες] όπως το μαζικό κιτσαριό και η μαζική αποχαύνωση [βλ. πρεζοβίζιον]

Από αυτούς ακριβώς τους μηχανισμούς της πραγματικής εξουσίας, το Πασοκ δεν έλειψε ούτε μία ώρα. Κι επιπλέον, δεν έλειψε ούτε μία ώρα, από εκείνους τους άλλους μηχανισμούς, τους κρυφούς, μέσω των οποίων ελέγχονται ο δημόσιος κορβανάς και οι διεθνείς μίζες.

Το Πασοκ, είτε έλεγχε στα φανερά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είτε όχι, έλεγχε ουσιαστικά όλους τους αρμούς της εξουσίας απάνω στις μάζες.Τους καλλιτέχνες και τις καλλιτέχνιδες, τους τηλεοπτικούς αστέρες της πλύσης εγκεφάλου, την κρατική και την ιδιωτική τηλεόραση, τον συνδικαλισμό, τους δήμους, τις ΜΚΟ, τη δημόσια διοίκηση, τις ΔΕΚΟ και τα πάσης φύσεως μπουρδέλα,μέσα από τα οποία διοχετεύονται οι αρπαχτές και οι εντολές, για το που θα πάει το πόπολο. Χωρίς να του ξεφύγει ο έλεγχος,ούτε για ένα λεπτό.Το ελληνόφωνο πόπολο κατάπιε μια και καλή τ' αθάνατο Πασοκ και έκτοτε πορεύεται σαν τα πρεζόνια. Κάποια μικρά διαλείμματα αποτοξίνωσης, τύπου "κεντροδεξιές κυβερνήσεις", δεν πρόκειται να παίξουν άλλο ρόλο, πέραν από το να επιστρέψει στην πρέζα του, ξανανιωμένο...

3. Το διάλειμμα σαμαρά

Ο κ. Καραμανλής [ο μπούρδας] αντελήφθη [αργά μεν αλλά πάντως σταθερά], το γεγονός ότι ο ίδιος δεν έπαιζε παρά τον ρόλο του τυχαίου εραστή, σε μια προσπάθεια της συζύγου να αναθερμάνει την ερωτική σχέση της με τον σύζυγο.

Προς τιμήν του απεχώρησε, αφήνοντας τον ΓΑΠ να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματα του στη συζυγική κλίνη της ελληνόφωνης γραικικής μάζας.

Άλλωστε, οι Καμερουνέζοι [που επίσης είναι σοφοί άνθρωποι] λέγουν ότι: "στους δύο τρίτος δεν χωρεί..." 

Οι κ.κ. σαμαροαδώνιδες, την έχουν δει πιο επιστημονικά από τον προκάτοχο τους και προσπαθούν συστηματικά, να μην παίξουν τον ρόλο της ξεπέτας αλλά αντίθετα να διαλύσουν τον γάμο και να νυμφευτούν αυτοί την πολυπόθητη εξουσία.

Το στρατηγικό τους σχέδιο είναι να μην αντιγράψουν απλώς το Πασοκ, όπως έκαμε για παράδειγμα ο κ. Καραμανλής [ο Βούδας] που διόρισε ότι κινείται στο δημόσιο αλλά να γίνουν οι ίδιοι πασοκ στη θέση του Πασοκ.

Ο κ.Σαμαράς άλλωστε έχει αποδείξει επανειλημμένως στο παρελθόν ότι θα μπορούσε ίσως να μεταλλαχθεί σε έναν αβατάρα του Ανδρέα Παπανδρέου, με ελαφρές μείξεις από σημίτηδες και κουτσογιωργαίους.

Διόρισε όλο τον νομό Μεσσηνίας σε δημόσιες υπηρεσίες που ελέγχονταν από το υπουργείο πολιτισμού, άνοιξε τις κερκόπορτες για να εισβάλλει στη γκρέτσια το αλβαναριό και απέδειξε στο πόπολο πόσο ξεδιάντροπα μπορεί να του πετάει στη μούρη τα ψέμματα, με τα "18 σημεία" και τα εκατονδεκαοχτώ ζάππεια.Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τις φιλότιμες προσπάθειες του, να μεταλλαχθεί σε σαμαρανδρέου, γοητεύοντας έτσι τα πλήθη, που γουστάρουν τα ψέμματα, όσο και οι φλογερές παντρεμένες γουστάρουν τα βρωμόλογα στο κρεβάτι.Κι ίσως ο κ. Σαμαράς να τα κατάφερνε, αν δεν έβρισκε απέναντι του, έναν αντίπαλο, ο οποίος μπορεί να λέει ακόμα πιο πρόστυχα ψέμματα από αυτόν και να τάζει ακόμα πιο σέξυ υποσχέσεις στη μάζα, από τις ξενέρωτες διαβεβαιώσεις περί succes story.

Σε αντίθεση με τον κ. Σαμαρά, ο οποίος θυμίζει μάλλον επιτυχημένο καρδιοχειρουργό, που η γοητεία του περιορίζεται στις εμμηνοπαυσιακές και στις συνταξιούχες, ο άλλος υποψήφιος Ανδρέας Παπανδρεου, διαθετει όλα τα προσόντα για να μουσκέψει τα αιδοία των ελληνόφωνων τηλεθεατριών και να αποτελέσει αρσενικό πρότυπο για τα εκατομμύρια των νεότερων σε ηλικία τηλεθεατών.

Είναι πολύ πιο νέος, έχει τη φάτσα του καλού γαμπρού που όλες οι ελληνόφωνες οικογένειες θα του έδιναν αβλεπή την κόρη τους και επιπλέον βγάνει και μια εκλεπτυσμένη μπρουταλιτέ, ώστε να διεγείρει τις ζωηρότερες, ότι τέλος πάντων μπορεί να ρίξει και καμια φάπα...

Ο κ. Τσιπρανδρέου επιπλέον, δεν άνοιξε τις κερκόπορτες μοναχά στους Αλβανούς αλλά ορθάνοιξε την αγκαλιά του σε όλες τις φυλές του κόσμου και προπαντός στα εκατομμύρια των μελαμψών ανατολιτών, έτσι ώστε οι ελληνόφωνες κυρίες [και των δύο φύλων] να μπορούν να κάμουν τις πιο πολύχρωμες φαντασιώσεις.

Θα μου πεις, και οι σαμαραβενιζελοι προσπαθούν να πλειοδοτήσουν σε αντιρατσισμό και μεταναστολαγνεία, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να περάσουν τον γνωστό αντιρατσιστικό του κ. Ρουπακιώτη, ωστόσο υστερούν σε πειστικότητα.

Όσο και να φωτογραφίζεται ο κ. Σαμαράς πλάι σε ελληνοποιημενους "έγχρωμους" σαν τον αλησμόνητο κ.Ατενακούμπο [Τι έγχρωμος? Καταμαυρος είναι!] δεν μπορεί να συναγωνιστεί σε μεταναστολαγνική πειθώ τον κ.Τσίπρα και τον εκλεκτό του κ. Σακελαρίδη, ο οποίος έταξε και ένα τζαμί σε κάθε γειτονιά, επιδεικνύοντας έμπρακτα μάλιστα το τι προσμένουν οι ελληνόφωνες κυρίες από τους πιστούς μουσουλμάνους [αυτό με το καρότο...] 

Το Πασοκ δεν είναι πολιτική. Είναι lifestyle. Είναι αρρώστια [σαν τον Ολυμπιακό]Το Πασοκ είναι ταυτόχρονα το greekitsch και οι πιο λάγνες φαντασιώσεις του ελληνόφωνου πόπολου, μπολιασμένες με τα άλλοθι της αριστεράς [του εκσυγχρονισμού και της προόδου] και τη βαθιά ριζωμένη ελληνοαντίληψη του "ξέρεις ποιος είμ' εγώ, ρε?"Το Πασοκ είναι το κεραμίδι που θέλει να βάνει ο πάσα ένας ελληνόφωνος απάνω από το κεφάλι του, ώστε μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει να πέφτουν τα επιδόματα και τα μισθουλάκια κι αυτός να απολαμβανει τα ψαράκια του στη Λούτσα...Το Πασοκ είναι ο μοναδικός τόπος απάνω στη γη, όπου μπορούν να συνυπάρχουν και να αλληλοπροωθούνται διαλεκτικά, η βυζοβίζιον και ο Αγάθωνας, ο μπαγλαμάς και το βιολί, ο Αντώνης ο Ρέμος και τα Κάρμινα μπουράνα.Το Πασοκ είναι πρέζα.

Είμαστε πάντα έτοιμοι για ένα νέο Πασοκ.

Όπως και οι λεγόμενες "μέθοδοι υποκατάστατων απεξάρτησης", οι ελληνόφωνες μάζες μπορούν να αντικαταστήσουν το Πασοκ μοναχά με ισχυρές δόσεις μεθαδόνης, που κι αυτές θα πρέπει να έχουν κάτι τις από τη δυσωδία του.

Γι αυτό και τους αρέσει που βλέπουν τη μετενσάρκωση του ανδρεοπαπανδρέου να πηγαίνει στα βατικανά και στα άγια όρη. Τους φέρνει στη μνήμη κάτι από τη μπόχα του ανδρεοπαπανδρεϊσμού, που κυλάει βαθιά στις φλέβες τους. Αν δεν τα έκαμε αυτά ο κ. Τσιπρανδρέου, το πόπολο θα έπασχε από σύνδρομο στέρησης...

Όπως και να έχει το πράγμα, δεν υφίσταται προς το παρόν κανένας κίνδυνος να χάσει ο "λαός" την πρέζα του.

Είτε με μία αξάν κεντρογαλάζιας συνεργασίας, είτε με μια ανάμειξηαριστεροριζοσπαστικής συμμαχίας, το Πασοκ θα είναι εδώ.

Άλλωστε ποτέ δεν έφυγε.

Αυτό που έφυγε από τούτη εδώ τη χώρα, που κάποτε την έλεγαν Ελλάδα [και πολύ αμφιβάλλω αν θα ξαναγυρίσει] είναι η μνήμη του παρελθόντος της και η ελπίδα του μέλλοντος της...

ΠΗΓΗ: http://gianniotis.blogspot.gr/2014/09/blog-post_85.html