Ήταν αναμενόμενο. Όλα έδειχναν προς τα εκεί. Ένα έγκλημα χρησιμοποιείται σε αγαστή συνεργασία από τα μήντια, τους αντιεξουσιαστές, την αριστερά και φυσικά την κυβέρνηση και την αστυνομία, ως μοναδική ευκαιρία ποινικοποίησης του εθνικισμού.
Στο στόχαστρο της αστυνομίας μπαίνει η Χρυσή Αυγή με ταυτόχρονες εφόδους στα γραφεία της. Στην πραγματικότητα όμως η επίθεση γίνεται σε όλους τους εθνικιστές. Μια ποινικοποίηση δίχως προηγούμενο, με ταυτόχρονες απειλές από παντού κατά όποιου δηλώνει εθνικιστής. Δεν είναι πρωτοφανές. Είναι ένα ακόμη κυνήγι μαγισσών που ξεκινά.
Ο τρόπος απλός. Τα πάθη διεγείρονται, προκειμένου να επιτευχθεί ένας πολιτικός στόχος. Δακρύβρεχτες εκφράσεις στα μήντια, δίπλα σε γενικούς αφορισμούς, περί χρυσαυγιτών. Επικέντρωση σε μια ιδιότητα του δράστη, αυτή του φίλου ή οπαδού της Χρυσής Αυγής.
Λές και όλοι οι χρυσαυγίτες μαζί κρατούσαν το μαχαίρι, ή λές και υπάρχει περίπτωση ο Ν. Μιχαλολιάκος να πήρε τηλέφωνο τον δράστη και να του είπε "πήγαινε να κάνεις αυτό". Τρόποι που δεν αντέχουν στην εξέταση της κοινής λογικής, αλλά πετυχαίνουν στην υπερφόρτωση ενός συναισθηματισμού. Ο οποίος συναισθηματισμός είναι βέβαιο ότι θα καταλήξει σε περαιτέρω εμφυλιακό κλίμα, σε περαιτέρω βία. Έτσι παίρνουμε κάτι το οποίο ξεκίνησε από το ποδόσφαιρο, χύθηκε στα πολιτικά και το κάνουμε ένα κατ' εξοχήν πολιτικό ζήτημα.
Ανθίζει η πολιτική των δύο άκρων
Όλα αυτά δεν είναι μόνον αποδεκτά αλλά και τα ζητούμενα γι' αυτούς που καλλιεργούν αυτό το κλίμα. Πρόκειται για μία μοναδική ευκαιρία για το σύστημα να σπιλώσει/απαγορεύσει/γκρεμίσει/καταστήσει ταμπού όχι μόνον την Χρυσή Αυγή, αλλά και κάθε έναν που επιζητά να αμφισβητήσει τις δομές της μεταπολίτευσης, είτε αυτές εκφράζονται από τα αριστερά, είτε από τα δεξιά. Η πολιτική των "δύο άκρων" ανθίζει.
Η επίθεση του "συνταγματικού τόξου" ξεκινά. Μετά από ένα έγκλημα. Για να προχωρήσει σε ένα άλλο έγκλημα. Οι αριστεροί που θεωρούν τον "αντιφασιστικό αγώνα" ως δίκαιο μέρος του αγώνα τους χαίρονται. Χαίρονται όμως και στα κυβερνητικά έδρανα. Γιατί έχουν την ευκαιρία να αποδείξουν ότι αυτοί είναι οι μόνοι που μπορούν να εγγυηθούν την ομαλότητα. Και όταν σε λίγο μανιασμένοι αντιφασίστες, συναισθηματικά ντοπαρισμένοι από πρωτοσέλιδα και δακρύβρεχτες δηλώσεις λυντσάρουν έναν χρυσαυγίτη, αυτοί θα κρυφοχαίρονται. Γιατί θα εξασφαλίζουν την πολιτική τους επιβίωση. Εδώ και καιρό το έγραφα. Το σύστημα περιμένει κάποιον νεκρό, από την μία ή την άλλη πλευρά για να ξεκινήσει τις διαδικασίες του.
Τα είχαμε προβλέψει
Έγραφα πριν από αρκετές εβδομάδες στην Ελεύθερη Ωρα: “Βλέπουμε λοιπόν τον τελευταίο καιρό, μία κλιμάκωση της αριστερής βίας κατά μελών της Χρυσής Αυγής. Κλιμάκωση όχι κάποιων ημερών, όχι κάποιων εβδομάδων αλλά που βαστά μήνες. Και το κράτος αρκείται σε έναν ρόλο ... παρατηρητή μεταξύ της σύγκρουσης ακραίων ομάδων, όπως τουλάχιστον θέλει να κατηγοριοποιήσει τους δύο εμπλεκόμενους.
Όσο όμως και αν η τακτική των “δύο άκρων” βολεύει πολιτικά τόσο το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, όσο και το συμπολιτευόμενο ΠΑΣΟΚ, αποτελεί στην πραγματικότητα μία “βόμβα” στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας.
Και αυτό γιατί ακόμη και εάν έχουν περάσει 70 χρόνια από τον εμφύλιο, η κατάσταση τους τελευταίους μήνες με τις συνεχείς επιθέσεις αρχίζει να θυμίζει έντονα εκείνες τις ημέρες. Φανταστείτε να έχουμε κάποιον νεκρό. Τι μπορεί να γίνει, τι επεισόδια μπορεί να ξεσπάσουν ή ακόμη και να ξεκινήσει μία “βεντέτα” η οποία μπορεί κάλλιστα να είναι πολύ αιματηρή. Και εάν προς το παρόν όπλα και τρομοκρατικές οργανώσεις διαθέτει μόνον η πλευρά της αριστεράς στην χώρα αυτή, πόσο δύσκολο είναι να γίνει ένα τέτοιο βήμα και από την άλλη “πλευρά”.
Εν τω μεταξύ ενώ στον δρόμο ανοίγουν κεφάλια και άνθρωποι πάνε στην εντατική, η κατάσταση στην Βουλή φτάνει και αυτή σε αρκετά μεγάλη ένταση αντικατοπτρίζοντας το τι συμβαίνει στην κοινωνία.”
Δυστυχώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Φτάσαμε στο σημείο με τον νεκρό. Και αντί να αναλογιστεί ο κάθε ένας τι μπορεί να φέρει το μέλλον, εάν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο, βλέπουμε να κορυφώνεται αυτού του είδους η προπαγάνδα. Θα το επαναλάβω. Ήταν θέμα χρόνου. Είχε δημιουργηθεί ένας διμέτωπος ασφυκτικός κλοιός γύρω από την Χρυσή Αυγή. Πάλι έγραφα πρίν από αρκετούς μήνες, πριν από έναν σχεδόν χρόνο:
“Η αριστερά έχει δύο στόχους. Από την μία να προκαλέσει την σύνδεση που χρειάζονται τα ΜΜΕ μεταξύ βίας και Χρυσής Αυγής. Και καθώς στις εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής δεν υπάρχει βία, δημιουργούνται αντισυγκεντρώσεις έστω και από δέκα είκοσι άτομα, σπάνε μαγαζιά, βιτρίνες και αυτόματα γίνεται ο συνειρμός στα κεφάλια των παθητικών ενημερωμένων από την τηλεόραση πολιτών. Και από την άλλη πλευρά ελπίζει η αριστερά σε κάποιο μέλος της Χρυσής Αυγής που πιθανώς θα “ξεφύγει” και θα τους δώσει έτσι αυτό που θέλουν...” Ένα θύμα, έναν ήρωα που θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν κατά του “αυγού του φιδιού” όπως αρέσκονται να αποκαλούν κάθε έναν που δεν εντάσσεται στο πλαίσιο των δικών τους αντιλήψεων.
Ποιός έχει να κερδίσει;
Μα φυσικά το σύστημα της μεταπολίτευσης που θα εξασφαλίσει την μακροβιότητά του. Είναι δραματική η μέρα που ξημερώνει στην χώρα μας. Είναι δραματικό όταν ένα έγκλημα χρησιμοποιείται για να εξυπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες. Η ανάδειξη κάποιου είδους συλλογικής ευθύνης για τις πράξεις ενός ατόμου κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες θα γίνει πραγματικότητα.
Όσοι συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο, όσοι υιοθετούν τις άναρθρες κραυγές κάποιων για εκδίκηση και αίμα, όσοι δεν διστάζουν για χάρη της τηλεθέασης ή της επισκεψιμότητας να κάνουν αυτού του είδους τους παράλογους συνειρμούς θα έχουν στα χέρια τους το όποιο αίμα χυθεί. Αυτή την στιγμή ο καβγάς είναι γύρω από το εάν θα πρέπει να “απαγορευθεί” η Χρυσή Αυγή, ή να τεθούν οι νομικές βάσεις για να φυλακιστούν στο άμεσο μέλλον τα μέλη και τα στελέχη της, από ό,τι καταλαβαίνει κανείς ακούγοντας τους πολιτικούς να μιλούν.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι η ψυχολογία του λαού έχει φθάσει στο επίπεδο που έχει φτάσει. Οι πληβείοι σφάζονται μεταξύ τους και πάνω από τους τάφους τους γίνονται μικροπολιτικά παιχνίδια.
Δύο περιπτώσεις υπάρχουν. Η ή κατάσταση θα ξεφύγει και σύντομα θα έχουμε και άλλον νεκρό, κατά πάσα πιθανότητα από την άλλη πλευρά, είτε θα έχουμε μία σκληρή κατασταλτική περίοδο κατά όχι μόνον της Χρυσής Αυγής αλλά του συνόλου των εθνικιστών.Ήδη χθές οι επιθέσεις κατά των γραφείων της Χρυσής Αυγής ήταν πολλές. Και ακολούθησαν τις εφόδους της αστυνομίας σε αυτά. Περίεργα πράγματα; Δεν θα το έλεγα!
Δημήτρης Παπαγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου