Όσο ανεβαίνει ο Σύριζα τόσο θα ανεβαίνει και η Χρυσή Αυγή

Σύριζα και Χρυσή Αυγή ανεβαίνουν μαζί και θεαματικά. Και φαίνεται ότι ο ένας χώρος αλληλεπιδρά στον άλλον. Αν μάλιστα η Χ.Α. είχε ένα πιο φιλάνθρωπο πρόσωπο, έστω προσωπείο και χωρίς φιλοναζί καταβολές και στρατοκαυλικές διαθέσεις, ήταν δηλαδή ένα καθαρά ελληνικό εθνικιστικό ή εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα, τότε τα ποσοστά της θα ήταν πολύ διαφορετικά.

Και αυτό είναι το μεγάλο πλήγμα της ελληνικής κοινωνίας. Από καταβολής ελληνικού κράτους, δεν υπήρξε ΠΟΤΕ ένα καθαρά εθνικιστικό ή εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα ή παράταξη.

Όσα κόμματα έχουν περάσει, από τα έδρανα της βουλής, της δύσμοιρης πατρίδος μας, είναι υπάλληλοι – δούλοι – προσκυνημένοι, των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων και των πολιτικών ιδεολογιών τους, στηριζόμενοι σε κοινωνικοπολιτικά πρότυπα που δεν ταιριάζουν με τον Έλληνα και την ιδιοσυγκρασία του.

Πάντοτε δουλικά ξένων ιδεολογημάτων.

Πάντοτε δουλικά των ξένων μεντόρων μας και προστατών μας.

Πάντοτε γιουσουφάκια σε κάτι που δεν μας ταιριάζει και μας κρατάει στον βόθρο.

Γιατί λοιπόν, ακόμη και σήμερα, θα πρέπει να είμαστε οι καρπαζοεισπράκτορες της Ευρώπης;

Γιατί δεν μπορέσαμε να αναπτύξουμε ένα πολιτικό σύστημα, αντάξιο της φυλής μας, των προγόνων μας, της ιστορίας μας;

Γιατί σε ό,τι κάνουμε πρέπει να μιμούμαστε τους δυτικούς βαρβάρους;

Με ποια λογική ο υπέροχος Έλλην πρέπει να θαυμάζει τον Μαρξ ή τον Κέυνς, τον Στάλιν ή τον Χίτλερ, τον Τσώρτσιλ ή τον Μουσολίνι, τον Ρούσβελτ ή τον Μάο, τον Ρέιγκαν ή τον Κάστρο;

Δυστυχώς είμαστε αποτυχημένοι… χωρίς διάθεση δημιουργίας.

Με την παρούσα λοιπόν πολιτικοοικονομική (μνημόνιο) και κοινωνική (λαθρομετανάστευση) κατάσταση, ό,τι συμβαίνει αυτήν την στιγμή είναι απολύτως φυσιολογικό και προβλεπόμενο.

Με την ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ, η Χρυσή Αυγή αποτελεί, αυτήν την στιγμή, τον εξισορροπιστή του ανωμάλου συστήματος και της βάναυσης εθνολογικής αλλαγής της πατρίδος μας.

Ο κόμπος έχει φθάσει στον χτένι γιατί να μη φθάσει και το μαχαίρι στο κόκκαλο (Χρυσή Αυγή);