Είμαστε ομάδα πολιτών, οι οποίοι, αγανακτισμένοι από την κατάντια του ελληνικού κρατιδίου και των πολιτικών της, αποφασίσαμε να αγωνιστούμε, για τα αυτονόητα, μέσω και του διαδικτύου.
Είμαστε ακομμάτιστοι, πολιτικοποιημένοι και αποφασισμένοι να πολεμήσουμε για μία νοικοκυρεμένη Ελλάδα.
Ήδη τα κανάλια έχουν χαλαρώση μετά τα συνεχή περιστατικά και δεν αφιερώνουν πια τις ώρες που αφιέρωναν για έκτακτη είδηση.
Η τρομοκρατία των αφρικανοασιατών λαθρομεταναστών, αλλά και υπηκόων τρίτης γενεάς, που φυσικά δεν ενσωματώθηκαν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, θα αρχίσει να γίνεται η σκληρή καθημερινότητα της Ευρώπης. Η ανεξέλεγκτη, άνευ όρων και ορίων, εισβολή εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, αλλά και οι από τις δεκαετίες του 1960 - '70 προσέλκυση των απανταχού της γης, αλλότριων προς την Ευρώπη, πληθυσμών στην γηραιά ήπειρο, οδήγησε στις σημερινές καταστάσεις που βιώνουμε.
Η Ευρώπη προχωράει σε μία ραγδαία φυλετική μετάλλαξη. Ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε ακόμη και για κίνδυνο διαιωνίσεως της λευκής φυλής.
Όμως ό,τι και να κάνουν οι φανατισμένοι μουσουλμάνοι, όσα κεφάλια και να πάρουν, όσους ανέμελους διαβάτες κι αν πατήσουν, όσους νέους κι αν ανατινάξουν, οι νεοφιλελεύθερες φασιστικές αριστερές και δεξιές κυβερνήσεις, δεν θα μετανοήσουν ούτε στιγμή για τις πολιτικές τους. Τα θύματα αυτά αποτελούν παράπλευρες απώλειες, ενός μεγαλύτερου σχεδίου.
Όσα λοιπόν θύματα και να υπάρξουν, τα σύνορα δεν θα κλείσουν, οι ροές δεν θα σταματήσουν, η φασιστική ψευτοδημοκρατία τους μας επιβάλει τον αφανισμό μας.
Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να αναδείξουν εθνικιστικές κυβερνήσεις. Να στραφούν σε κόμματα που πρεσβεύουν την σωτηρία των λαών της Ευρώπης, από την εξαφάνιση και την μιγαδοποίηση.
Ναπολέων Ζέρβας, ιδρυτής του "αντιστασιακού" Ε.Δ.Ε.Σ..Καιροσκόπος και μηχανορράφος από τους λίγους, σκόπευε σε υψηλή μεταπολεμική πολιτική καριέρρα και γι’ αυτό συνομωτούσε, πότε με τους φιλομοναρχικούς Άγγλους και την εξόριστη βασιλική "κυβέρνηση" του Καΐρου, πότε με τους παραμείναντες εν Ελλάδι "αντιστασιακούς" αντιμοναρχικούς και πότε με τις διάφορες "αντιστασιακές" οργανώσεις.
Παθιασμένος με τον τζόγο και το αλκοόλ, όταν οι άγγλοι σύνδεσμοι στην Ελλάδα τον ρώτησαν τί ανάγκες είχε σε πολεμικό υλικό, ώστε να του το ρίξουν με αλεξίπτωτα, σαν γνήσιος συμμορίτης ζήτησε μερικά κιβώτια… γνήσιο αγγλικό ουίσκι (όπως αναφέρει ο καθηγητής Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Χάγκεν Φλάισερ, στο βιβλίο του "Στέμμα και Σβάστικα, η Ελλάδα της κατοχής και της αντίστασης", τόμος Α΄, εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1987). Αξίζει να προσεχθεί η ασυνείδητη επίδειξη του περιστρόφου ως υποκατάστατο του ανδρικού μορίου.
Βέβαια, κατά τη διάρκεια της “αντίστασης” οι σταλινικοί, παρ’ όλο που είχαν πάντα απλωμένο και ορθάνοιχτο το χέρι προς την αγγλική βοήθεια, δούλευαν –εννοείται όπως και οι άγγλοι- για τους δικούς τους σκοπούς. Ήξεραν ότι κάποτε ο πόλεμος θα τελείωνε και ότι ο πλανήτης θα ξαναμοιραζόταν με νέα δεδομένα. Σαν ευσυνείδητοι πράκτορες επιδίωκαν να δημιουργήσουν στη “ζώνη ευθύνης” τους τετελεσμένα γεγονότα, ώστε οι ρώσοι πολιτικοί τους προϊστάμενοι να βρεθούν, όσο γινόταν περισσότερο, σε θέση ισχύος κατά τη μεταπολεμική διανομή του κόσμου. Βέβαια αυτά δεν τα αγνοούσαν οι άγγλοι, αλλά για τα λίγα κατοχικά χρόνια η συμφεροντολογική αλληλοχρησιμοποίηση άγγλων και σταλινικών τούς εξυπηρετούσε αμοιβαία.
Παράλληλα το βρετανικό πολεμικό ναυτικό είχε εφαρμόσει ασφυκτικό αποκλεισμό των ελληνικών λιμανιών, έτσι ώστε η διεθνής ανθρωπιστική βοήθεια σε τρόφιμα και φάρμακα προς την κατεχόμενη Ελλάδα δεν μπορούσε να φτάσει στους αποδέκτες της (5) . Η Ελλάδα είχε άμεση ανάγκη από διατροφική βοήθεια λόγω της σχεδόν κατεστραμμένης από τον πόλεμο αγροτικής οικονομίας της. Αλλά ο στόχος των άγγλων ήταν να λιμοκτονήσουν οι έλληνες προκειμένου να αναγκαστούν να συμμετάσχουν στην “αντίσταση”. Την ίδια τακτική ναυτικού αποκλεισμού είχαν εφαρμόσει οι άγγλοι στις κατεχόμενες Βέλγιο και Νορβηγία.
Σημειωτέον ότι οι γερμανοί κι οι ιταλοί δεν είχαν κανένα συμφέρον να μην επιτρέψουν τη βοήθεια που απέστελλε π.χ. ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, ή άλλες διεθνείς οργανώσεις προς τις κατεχόμενες χώρες. Αντίθετα, επειδή δεν ήθελαν να παίξουν το παιχνίδι των άγγλων, προσπαθούσαν να αποφύγουν κάθε αφορμή που θα οδηγούσε τον πληθυσμό σε απόγνωση και άρα θα τον έστελνε μαζικά σε αντιστασιακή στράτευση. Π.χ. προσπαθούσαν να διασφαλίσουν την ομαλή και διαφανή κυκλοφορία των περιορισμένων ποσοτήτων τροφίμων και δεν δίσταζαν να εκτελούν ομαδικά και δημοσίως όσους μαυραγορίτες συνελάμβαναν. Παρά την ψυχρότητά τους οι γερμανοί υπήρξαν απείρως πιο ανθρώπινοι με τον κατεχόμενο πληθυσμό, από τους έλληνες χωροφύλακες, ταγματασφαλίτες, και κρατικούς αξιωματούχους, οι οποίοι διαπλέκονταν σταθερά με την κατοχική μαύρη αγορά κάνοντας περιουσίες.
Οπωσδήποτε ο πόλεμος είχε προκαλέσει δυσλειτουργίες στην κυκλοφορία των αγαθών. Αλλά ακόμα κι έτσι, ο αγγλικός ναυτικός αποκλεισμός είναι η κύρια αιτία του κατοχικού λιμού με τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και όχι οι “κακοί” γερμανοί που δήθεν λεηλατούσαν και δολοφονούσαν για την πλάκα τους και ασταμάτητα -αν αυτό το προπαγανδιστικό στερεότυπο ήταν αληθές θα είχε εξαφανιστεί όλος ο ελληνικός πληθυσμός. Τις διαστάσεις της πείνας επέτεινε δραματικά η ληστρική δράση των “ανταρτικών” συμμοριών που κάθε τόσο έκαναν –με την ανοχή των άγγλων- επιτάξεις της ισχνής κατοχικής σοδειάς εν ονόματι του “πατριωτικού αγώνα”. Στο τέλος πολλοί αναγκάζονταν να βγουν στο “αντάρτικο”, όχι από πεποίθηση, αλλά μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν μια ημερήσια μερίδα φαγητού.
Αιμοσταγείς “αντιστασιακοί” θεατρινισμοί Στην πραγματικότητα, όσο κι αν ψάξει κάποιος δεν θα βρει ούτε μια πραγματική μάχη που να έδωσαν οι “αντάρτες” -είτε σταλινοκίνητοι, είτε άλλοι- με τους γερμανούς, ή τους ιταλούς. Οι “επιχειρήσεις” τους (εκτός από τις συνηθέστατες περιπτώσεις όπου οι “αντιστασιακές” συμμορίες πολεμούσαν μεταξύ τους) εξαντλούνταν στο να σκοτώνουν μερικούς γερμανούς σε μια “ενέδρα” - δηλαδή σε αψιμαχίες - και μετά να διαφεύγουν με την ησυχία τους (κοινώς να την “κοπανάνε”) στα βουνά, αφήνοντας επίτηδες τον πληθυσμό να υποστεί τα τρομακτικά αντίποινα.
Ειδικά οι γερμανοί είχαν εγγυηθεί ότι δεν θα πείραζαν ούτε μια ελληνική τρίχα αν και οι έλληνες δεν πείραζαν τους γερμανούς, κάτι που τηρήθηκε σε περιοχές όπου αρκούσε απλώς να μην υπάρχουν “αντάρτες”.
Οι γερμανοί και οι ιταλοί μπορούσαν πράγματι να γίνουν κτηνώδεις με τους υπό κατοχή λαούς, αλλά μόνο όταν ένιωθαν ότι απειλούνται. Οι “αντάρτες” είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για εκατόμβες αμάχων όπως αυτή των Καλαβρύτων, όταν εκτέλεσαν επίτηδες (και κατά παράβαση κάθε σύγχρονου πολεμικού δικαίου) πάνω από εβδομήντα γερμανούς αιχμαλώτους, εν πλήρει επιγνώσει των αναμενόμενων τρομακτικών συνεπειών της πράξης τους εις βάρος των εντοπίων. Με την τακτική της πρόκλησης αντιποίνων οι “αντάρτες” επιδίωκαν ό,τι και οι άγγλοι με τον ναυτικό αποκλεισμό, δηλαδή να κρατάνε τον πληθυσμό σε “πολεμική ετοιμότητα” (αλλά για τους δικούς τους σκοπούς, δηλαδή για να τον εκβιάσουν να ενταχθεί στον ψευτοαντάρτικο στρατό τους, ώστε να βρεθούν σε όσο γίνεται πλεονεκτική θέση στη μεταπολεμική αναμπουμπούλα). Επίσης, όσους περισσότερους “αντάρτες” δήλωναν, τόσο περισσότερες ήσαν οι αγγλικές λίρες που έπαιρναν οι “καπεταναίοι” ως “επιδότηση”.
Σε ό,τι αφορά στην αριστερόστροφη έκφανση της “αντίστασης”, στην πραγματικότητα επρόκειτο για έναν κομματικό στρατό, ο οποίος, για όσους δεν είχαν αυταπάτες, αποτελούσε πιστή εικόνα τού επιδιωκόμενου τύπου κοινωνίας και που είχε απλώς μια μυρωδιά “αντάρτικου” και “κλεφτουριάς” για να δημιουργούνται εντυπώσεις στους αδαείς. “Καταλάμβαναν” χωρίς μια τουφεκιά μερικές στρατηγικά αδιάφορες για τους γερμανούς βουνοκορφές, τις οποίες ανακήρυσσαν σε “ελεύθερη Ελλάδα” και στα εκεί χωριά έστηναν πιστά αντίγραφα του σταλινικού κράτους τους(4) ,
με κομισαριάτα, “λαϊκά” δικαστήρια, “προλεταριακά” σχολεία, “επαναστατικές” φυλακές, εκτελεστικά αποσπάσματα για τους “εθνοπροδότες”, όπως π.χ. τις χήρες που σιδέρωναν τα ρούχα ιταλών, ή γερμανών αξιωματικών για να εξασφαλίσουν μιά κουραμάνα για το σκελετωμένο παιδί τους κλπ.Οι γερμανοί ενδιαφέρονταν μόνο για τις πόλεις και για τον έλεγχο των οδικών αρτηριών, μέρη τα οποία οι “αντάρτες” δεν μπορούσαν ούτε κατά διάνοια να ελέγξουν.
Κι αν επιχειρούσαν, για προσχηματικούς λόγους, να το κάνουν σκοτώνοντας μερικούς γερμανούς σε κάποια ενέδρα, οι γερμανοί απαντούσαν με άμεσες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και τους ξαπόστελναν αυθημερόν στο βουνό. Ταυτόχρονα εξαπέλυαν τα προαναγγελθέντα αντίποινα εκτελώντας συγκεκριμένους αριθμούς αμάχων για κάθε σκοτωμένο γερμανό στρατιώτη, ή αξιωματικό. Ακόμα και η πολυδιαφημισμένη δολιοφθορά (σαμποτάζ) στη σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοπόταμου (επίσημη εορταστική επέτειος της “εθνικής αντίστασης”) περισσότερα προβλήματα δημιούργησε στην αποστολή πολύτιμων τροφίμων στους κατοίκους της Αθήνας, παρά στους γερμανούς.
Φυσικά παρομοίως σκέφτονταν και λειτουργούσαν κι οι - αρκετά λιγότεροι- εθνικόφρονες “αντάρτες” της άλλης πλευράς. Όπως αποδείχθηκε πανηγυρικά, οι “ανταρτικές” συμμορίες, ανεξαρτήτως της ιμπεριαλιστικής δύναμης τα συμφέροντα της οποίας υπηρετούσαν, φύλαγαν τις δυνάμεις τους για τον “εμφύλιο” πόλεμο, που ήξεραν ότι θα ακολουθήσει την κατοχή. Έναν πόλεμο στον οποίο έδειξαν όλη την ενεργητικότητα και τον φανατισμό που δεν είχαν δείξει με τους γερμανούς...
Όσο για τις περί κλεφτουριάς φαντασιώσεις που έτρεφε το “αντάρτικο”, κάτι που οι αδαείς δεν γνωρίζουν, είναι ότι οι Κλέφτες της τουρκοκρατίας όταν σκότωναν τούρκους δεν άφηναν τα γυναικόπαιδα και τους γέρους στο έλεος των αντιποίνων, αλλά υπερασπίζονταν τα χωριά, δίνοντας πραγματικές μάχες. Κάπου εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε και την ειδοποιό κοινωνιολογική διαφορά των Κλεφτών και των ψευτοανταρτών της “εθνικής αντίστασης”: οι Κλέφτες ήσαν γέννημα-θρέμμα των περιοχών όπου δρούσαν, στα χωριά των οποίων είχαν όλους τούς συγγενικούς δεσμούς τους (γονείς, αδέρφια, συζύγους κλπ.) γι’ αυτό και τα υπεράσπιζαν από τουρκικά αντίποινα. Ενώ οι “αντάρτες” ήσαν απλώς μετατεθειμένοι κομματικοί στρατιώτες, συνήθως χωρίς δεσμούς με τους τόπους δράσης τους, που εκτελούσαν τις ψυχρές εντολές μιας απομακρυσμένης κεντρικής ηγεσίας.
Μια άλλη σημαντική διαφορά αφορά στην πολιτισμική παραγωγή των δύο αυτών κατηγοριών. Η λαϊκή Μούσα των Κλεφτών δημιούργησε μια μουσική παρακαταθήκη, αυθόρμητη και πηγαία, η οποία έκτοτε αποτελεί σταθερό αντικείμενο ευλαβικής μελέτης και θαυμασμού των λαογράφων. Ενώ τα τραγούδια των “ανταρτών” δεν ήσαν παρά αστεία προκάτ στιχοσκαρώματα, κατασκευασμένα κατά παραγγελία από συνθέτες του κόμματος και εγκεκριμένα από την κεντρική επιτροπή...
Το απόλυτο ντοκουμέντο (από διεθνιστική επαναστατική σκοπιά) για την “εθνική αντίσταση” κατά τη διάρκεια της κατοχής. Η “Εθνική Αντίσταση”, ο πιο πρόσφατος μύθος του νεοελληνικού κράτους, στο βιβλίο αυτό αποκαθηλώνεται ανελέητα και παραδίδεται στην ιστορική ανυποληψία: ως ενεργούμενο του σωβινισμού και του μιλιταρισμού των κυριάρχων και ως αιματοβαμένη καταστολή του διεθνισμού των εκμεταλλευομένων.
Το πιστοποιεί άλλωστε και η προσωπική στάση τού συγγραφέα, ο οποίος στη διάρκεια της κατοχής κυνηγήθηκε τόσο από τους “εθνικόφρονες” χίτες και ταγματασφαλίτες, όσο και από τούς εξίσου εθνικόφρονες σταλινοφασίστες του Ε.Α.Μ.-Ε.Λ.Α.Σ. και των θυγατρικών τους οργανώσεων (όπως η κομματική αστυνομία του Κ.Κ.Ε., η περιβόητη Ο.Π.Λ.Α.).
ΣΧΟΛΙΟ: Το ότι οι γερμανοί είπαν ότι δεν θα μας πείραζαν αν δεν σκοτώναμε στρατιώτες τους, δεν είναι δικαιολογία για να μη υπήρχε αντίσταση. Όμως από εκεί και πέρα, ο αρθρογράφος έχει πιάσει το γενικό νόημα. Η ξεφτίλα της ψευτο-εθνικής αντίστασης, όπως έχουμε γράψει και εμείς, είναι ότι κυρίως το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ (που σχεδόν είχαν μονοπωλήσει το βουνό), προετοίμαζαν το έδαφος για την μετά κατοχής εποχή. Το πράγμα φαινόταν που πήγαινε. Αφού λοιπόν οι κατσαπλιάδες του ΚΚΕ (παρασύροντας τον απλό Έλληνα Πατριώτη) στελέχωσαν καλά τις μονάδες τους, εργάστηκαν μεθοδευμένα και με προσήλωση για την επόμενη μέρα. Όποιες δολιοφθορές και ενέδρες έγιναν, πραγματοποιήθηκαν για "εκπαιδευτικούς" λόγους για τον εμφύλιο και για να αποκτήσουν έρεισμα επαναστάτη στον λαό.
Πότε έκαναν πραγματική αντίσταση αυτά τα καθάρματα (οι καπεταναίοι και οι διοικητές τους); ΠΟΤΕ. Αντιθέτως άφησαν αβοήθητα ολόκληρα χωριά να καούν και να εξολοθρευτούν. Μα καλά θα πει κάποιος, τόσες δεκαετίες μετά την κατοχή, πώς και δεν έχει βγει κάποιος να διαμαρτηρηθεί για αυτήν την διαστρέβλωση της ιστορίας; Μα αν έβγαινε κάποιος θα τον έτρωγε η μαρμάγκα, ενώ τώρα, με την ελευθερία που παρέχει το διαδίκτυο στον απλό σκεπτόμενο Έλληνα, ο οποίος δεν έχει παρωπίδες, κολλήματα και συμφέροντα, μπορεί να εκφραστεί χωρίς φόβο. Εγκληματίες δεν ήταν μόνο οι Γερμανοί κατακτητές. Οι μεγαλύτεροι εγκληματίες, κατσαπλιάδες και δωσίλογοι ήταν οι ψευτο-αντιστασιακοί του βουνού. Δεν αναφέρομαι στον απλό στρατιώτη που ακολουθούσε διαταγές, αλλά στα καθάρματα καπεταναίους και κομματόσκυλα της εποχής που είναι αυτοί που πραγματικά αιματοκύλισαν την Ελλάδα. Έκαναν παιχνίδια εξουσίας και ψευτο-αντάρτικο στις πλάτες του ελληνικού λαού. Πού ήταν όλοι αυτοί οι ΑΛΗΤΑΡΑΔΕΣ όταν οι γερμανοί κατέστρεφαν τα Καλάβρυτα, το Δίστομο κλπ.; Ξέρανε ότι θα ανταπέδιδαν οι γερμανοί και ήξεραν και το πότε. Πώς λοιπόν και δεν πρόταξαν αυτά τα "παλληκάρια" τα στήθια τους στον εχθρό και δεν έσωσαν τους κατοίκους; Όταν θα αρχίσει να σκέφτεται ο Έλληνας και όταν θα εμφανιστούν πραγματικοί μελετητές, τότε όλοι αυτοί οι διεστραμμένοι καπεταναίοι και όλο αυτό το ψέμα της αντίστασης θα αποδομηθεί πλήρως και θα λάβει την πραγματική θέση στην ιστορία. Την θέση της χλεύης και της αποστροφής.
Θα γινόταν κάποια στιγμή και αυτό. Ούτως ή άλλως η τυφλή βία στην Αμερική είναι κάτι συνηθισμένο.
Στην διάρκεια λοιπόν διαδηλώσεως διαμαρτυρίας στο Ντάλλας, κατά της αστυνομικής βίας, ύστερα από τον θάνατο 2 μαύρων πολιτών σε Μινεσότα και Λουιζιάνα, 16 αστυνομικοί δέχθηκαν αιφνιδιαστική επίθεση από ελεύθερο σκοπευτή.
Εικάζεται ένας από τους υπόπτους να σκοτώθηκε.
Η πολυφυλετικές κοινωνίες τα έχουν αυτά.
Και πάλι καλά να λέμε. Σίγουρα θα μπορούσε να είναι και χειρότερη η κατάσταση.
Φυσικά η "αντιρατσιστική" προπαγάνδα, που κύριος εκφραστής της είναι το Χόλιγουντ, έχει καταφέρει να συμφιλιώσει κάπως τις φυλές.
Οπωσδήποτε όμως συνεχίζουν να υφίστανται μέρη απροσπέλαστα για λευκούς, από τα λεγόμενα γκέτο των μαύρων ή ακόμη και των λατίνων. Διαφυλετικές συγκρούσεις κυρίως στις πιο φτωχές περιοχές, υπό τον μανδύα του ελέγχου του παρεμπορίου, των ναρκωτικών, της πορνείας κλπ, είναι ένα καθημερινό φαινόμενο.
Η υπερβολική αστυνομική βία κυρίως κατά των μαύρων που διαβιούν σε γκέτο είναι επίσης μία πραγματικότητα, που όμως δεν είναι τόσο φυλετικής φύσεως όσο κοινωνικών συνθηκών.
Ο επιθετικός νέγρος στα γκέτο είναι πάντοτε ύποπτος και η παραμικρή κίνηση κατά των αστυνομικών που τον ερευνούν ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά επιβίωσης των οργάνων της τάξεως. Δεν διακινδυνεύουν την ζωή τους οι αστυνομικοί. Δεν αφήνουν τους υπόπτους που δεν συμβιβάζονται με τον έλεγχο να τους αιφνιδιάσουν κατά κανένα τρόπο.
Είτε λοιπόν ο νέγρος που συλλαμβάνεται είναι πραγματικά επικίνδυνος είτε όχι, δεν ενδιαφέρει τους αστυνομικούς. Η παραμικρή λάθος κίνηση θα είναι μοιραία...
Ως επίλογο θα πάρουμε ένα κείμενο του Ένγκελς
"Κάθε μεταναστευτική ομάδα καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της" (απόσπασμα από επιστολή του Ένγκελς προς τον Ζόργκε, 2 Δεκεμβρίου 1893).
Αναφέρει για την Αμερική:
"...υπάρχει και η μετανάστευση που διαιρεί τους εργάτες σε δύο ομάδες, στους ντόπιους και στους ξένους, και οι τελευταίοι χωρίζονται σε Ιρλανδούς, Γερμανούς και πολλές άλλες μικρές ομάδες, η κάθε μία απ' τις οποίες καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Τσέχοι, Πολωνοί, Ιταλοί, Σκανδιναβοί κλπ. Και έπειτα, υπάρχουν και οι Μαύροι. Για να σχηματίσεις απ' όλους αυτούς ένα ενιαίο κόμμα, απαιτούνται ασυνήθιστα μεγάλες δυνάμεις. Έχουμε συχνά κάποια βίαια ξεσπάσματα, αλλά η μπουρζουαζία δεν έχει παρά να περιμένει υπομονετικά αυτά τα ανομοιογενή στοιχεία της εργατικής τάξης να διαχωριστούν και πάλι..."
Στις ΗΠΑ μετά από έναν αιώνα και, εξακολουθεί, φυσιολογικά, η κάθε ομάδα να καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της.
Με το φόβο και την αγωνία ζουν πλέον οι οχτώ στρατιωτικοί που βγήκαν θετικοί στο «μαντου» για τη φυματίωση μετά την προσφορά βοήθειας στον καταυλισμό προσφύγων στο Τσεπέλοβο της Ηπείρου. Ένας απο αυτούς - που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του - μίλησε στο protothema.gr για τις ώρες τρόμου που ζει τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένεια του μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα των δεύτερων εξετάσεων.
«Αυτή τη στιγμή η οικογένεια μου ζει μέσα στο άγχος και την αγωνία. Έχω μικρά παιδιά και όταν επιστρέφω στο σπίτι προσπαθώ να μην έρχομαι σε επαφή μαζί τους γιατί φοβάμαι μη τυχόν κολλήσουν τίποτα. Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχω τίποτα και με μεγάλη αγωνία περιμένω τα αποτελέσματα. Τα παιδιά μου δεν γνωρίζουν τίποτα γιατί δεν θέλω να τα στενοχωρήσω» λέει ο στρατιωτικός.
Μόνο η συζυγός του ξέρει τι πραγματικά συμβαίνει. «Μόνο η γυναίκα μου γνωρίζει και αυτή είναι πολύ φοβισμένη γιατί αν τυχόν εγώ είμαι θετικός στα αποτελέσματα τότε θα αναγκαστεί και η οικογένεια μου να κάνει εξετάσεις. Δεν θέλω να τα σκέφτομαι όλα αυτά».
Ο στρατιωτικός δηλώνει αγανακτισμένος με την πολιτική ηγεσία του υπ. Εθνικής Άμυνας που, όπως λέει, δεν τους προστάτεψε. «Είμαι πάρα πολύ εκνευρισμένος και οργισμένος με την πολιτική ηγεσία γιατί μας έστειλαν ως πρόβατα επι σφαγή. Η πολιτική ηγεσία δεν έκανε τίποτα. Έπρεπε να μας είχαν εμβολιάσει πριν μας στείλουν στο καταυλισμό. Όταν ήρθε το πρώτο λεωφορείο με τους πρόσφυγες εγώ βοήθησα τον άντρα και την οικογένεια του που είχαν φυματίωση χωρίς να το γνωρίζω. Παρόλο που φορούσαμε μάσκες, ο φόβος ότι μπορεί να έχουμε κολλήσει υπάρχει αλλά δεν θέλω να πιστεύω κάτι τέτοιο. Ας περιμένουμε τα αποτελέσματα και ο "Θεός βοηθός"» καταλήγει.
Για την τεχνολογική αναβάθμιση του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου μίλησε πρόσφατα στην ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ o διευθυντής του, ηλεκτρολόγος μηχανικός Μάνος Κιτσώνας, εξηγώντας με απλό και κατανοητό τρόπο τι κρύβεται πίσω από τις εντυπωσιακές ταινίες που προβάλλονται στο θόλο του: πρόκειται για την τελευταία λέξη της τεχνολογίας που τοποθετεί το Ευγενίδειο Πλανητάριο (Ε.Π.) μεταξύ των 5 καλυτέρων πλανηταρίων παγκοσμίως, ενώ λόγω μεγέθους και δυνατοτήτων, το Ε.Π. καταλαμβάνει και την πρώτη θέση στην Ευρώπη. Σημειώνουμε ότι ο θόλος του Ε.Π. έχει διάμετρο 25 μέτρα και συνολική επιφάνεια 950 τ.μ. δηλαδή όσο 2,5 γήπεδα του μπάσκετ!
