Ρήξη ή Ταπείνωση; Οι αριστερές πλατφόρμες αρχίζουν να τσινάνε.... Τα νέα μνημόνια του ΣΥΡΙΖΑ

Σχόλιο Ακομμάτιστων:
Μετά τις εκλογές είχαμε επισημάνει ότι η νέα, νεοταξική κυβέρνηση, του νέου ΠΑΣΟΚ, δεν θα έφερνε καμμία "Ρήξη" με τους "φίλους" μας τους Γερμανούς. Όποιοι μάλιστα φοβικοί Έλληνες (επηρεασμένοι από τις ψεύτικες "επιθέσεις" των πασοκο-νεοδημοκρατών) έλεγαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έφερνε την πλήρη ρήξη με τους δανειστές και την Γερμανία και φοβόντουσαν για τις καταθέσεις τους ή μία ενδεχόμενη λιμοκτονία που θα μας ερχόταν, τώρα ηρέμησαν και νοιώθουν ανακουφισμένοι με την νέα μνημονιακή κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση του νέου ΠΑΣΟΚ, είναι μάλιστα ό,τι αποζητούσαν οι δανειστές μας. Μία κυβέρνηση τελείως νεοταξική με τις απαραίτητες προεκλογικές αντιμνημονιακές κορώνες.
Αυτή η κυβέρνηση προετοιμαζόταν για να αποτύχει διαπραγματευτικά. Με αγώνες και εξαγγελίες τα χρόνια του παλαιού μνημονίου, προετοίμαζαν το έδαφος για την πλήρη αντιμνημονιακή κατάρρευση. Η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα δείξει (στη πλέμπα των φωνασκούντων οπαδών του και όψιμων ψηφοφόρων του) ότι αφού απέτυχαν κι αυτοί, τότε πραγματικά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.

Είχαμε γράψει χαρακτηριστικά μετά τις εκλογές στις 26 Ιανουαρίου:
"Ο κόσμος λοιπόν, επιτέλους βρήκε το... αποκούμπι του στο νέο ΠΑΣΟΚ. Πιο "αριστερό", πιο νεοφιλελεύθερο, χωρίς πατριωτικές... παρωπίδες, πιο ανεκτικό, πιο πολυπολυτισμικό, χωρίς εθνικές... αγκυλώσεις. Η χαρά της νέας τάξης πραγμάτων.
Βεβαίως και ο τρόμος που έσπειραν οι συνάδελφοί τους νεοδημοκράτες, για διάλυση του τραπεζικού συστήματος και της ελληνικής οικονομίας, με την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνησης, ήταν ψευδής. Κουτσά στραβά οι πάτρωνές τους αμερικανοευρωπαίοι θα τους καθοδηγήσουν σωστά, μιας και αυτά είναι ακόμη πιο δικά τους παιδιά...
Επαναλαμβάνουμε ότι ο μόνος κίνδυνος που υφίσταται είναι εθνικός."

Διαβάζουμε στο iskra.gr

(Πεμ. 19/02/15 - 22:27)
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Όσοι έγκαιρα προειδοποιούσαν ότι το δίλημμα που θα τεθεί με αμείλικτο τρόπο στη νέα ελληνική κυβέρνηση θα είναι «ρήξη ή ταπείνωση», εισέπρατταν από τους θιασώτες του «έντιμου συμβιβασμού» την κατηγορία ότι είναι ιδεοληπτικοί, απογειωμένοι από την πραγματικότητα, καταστροφολόγοι και πάει λέγοντας. Οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών και ωρών δείχνουν αρκετά καθαρά πού βρίσκεται ο ρεαλισμός και πού η φαντασίωση.

Η επιστολή της ελληνικής κυβέρνησης για την επέκταση της δανεικής συμφωνίας- μιας συμφωνίας που είχε χαρακτηριστεί αποικιοκρατική από το σύνολο της ελληνικής Αριστεράς, και όχι μόνο- συνιστά βαρύτατη υποχώρηση, όχι τακτικού αλλά στρατηγικού χαρακτήρα. Αρχίζει χαιρετίζοντας τις «αξιοσημείωτες προσπάθειες για την οικονομική προσαρμογή» (sic) που κατέβαλε «τα τελευταία πέντε χρόνια ο ελληνικός λαός» (δεν λέει: υπό την καθοδήγηση των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμα και Σαμαρά). Δεσμεύεται ότι «ο ελληνικές αρχές τιμούν τις οικονομικές υποχρεώσεις της Ελλάδας προς όλους τους πιστωτές» και ότι θα εργαστούν για την «επίτευξη της βιωσιμότητας του χρέους». Μιλάει για «κατάλληλα πρωτογενή πλεονάσματα» και υπόσχεται ρητά ότι «οποιαδήποτε νέα μέτρα θα έχουν πλήρη χρηματοδότηση απέχοντας από μονομερείς ενέργειες οι οποίες θα υπονόμευαν τους δημοσιονομικούς στόχους» του (μη κατονομαζόμενου, πλην ευκόλως εννοούμενου) Μνημονίου.

Ας μην κοροϊδευόμαστε: Η τοποθέτηση αυτή ισοδυναμεί, αν όχι με Μνημονιακή στροφή 180 μοιρών, πάντως με ενταφιασμό κάθε έννοιας ουσιαστικής ελάφρυνσης του χρέους (εδώ οι φιλοδοξίες της κυβέρνησης περιορίζονται σε αυτό που είχε υποσχεθεί το Eurogroup στον... Σαμαρά, το Νοέμβριο του 2012) και στο πάγωμα ακόμα και των περιορισμένων, φιλολαϊκών μέτρων για τα οποία έχει ήδη δεσμευθεί προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας. Οχι τυχαία, τα νομοσχέδια που είχε δηλώσει ότι θα προωθούνταν με τη μορφή του κατεπείγοντος παγώνουν για την επόμενη εβδομάδα- και βλέπουμε...- γιατί ήδη περιγράφονται ως «μονομερείς ενέργειες».

Ακόμη και στο επίπεδο της διαπραγμάτευσης, η τακτική της κυβέρνησης αποδεικνύεται άκρως επιζήμια, πρώτα με τη μονομερή αποδοχή της πρότασης Μοσκοβισί και τώρα με την επίσης μονομερή κατάθεση του αιτήματος. Η κυβέρνηση προχωρά σε σταδιακό «μονομερή αφοπλισμό» απέναντι στους Γερμανούς, οι οποίοι βάζουν στο συρτάρι τα ελληνικά κείμενα, κατοχυρώνουν τις στρατηγικές υποχωρήσεις της Αθήνας χωρίς οι ίδιοι να μετακινούνται ούτε κατά ένα πόντο και... πάνε για τον επόμενο γύρο εκβιασμού και υποχώρησης.

Έτσι, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών όχι μόνο δεν έσπευσε να χαιρετίσει το κείμενο του ελληνικού αιτήματος, αλλά το χαρακτήρισε απαράδεκτο ως βάση εκκίνησης της συζήτησης, κάνοντας μάλιστα λόγο για «Δούρειο Ίππο» των Αθηνών. Στο κείμενο που κατέθεσε στο EuroWorkingGroup, το απόγευμα της Πέμπτης, απαιτεί έξι (έξι!) φορές από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να δεσμευτεί για συνέχιση και ολοκλήρωση του Μνημονίου. Ουσιαστικά, ζητάει ανοιχτά και ξάστερα τον αυτοεξευτελισμό της κυβέρνησης, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν κάθε ανυπότακτης, ριζοσπαστικής συνείδησης στην Ευρώπη. Ιδού ένα απόσπασμα από αυτό το Ιεροεξεταστικής έμπνευσης κείμενο:

«Χρειαζόμαστε μια σαφή και πειστική δέσμευση της Ελλάδας, η οποία πρέπει να περιέχει τρεις βραχείες και απολύτως κατανοητές φράσεις: "Αιτούμεθα την παράταση του τρέχοντος προγράμματος, κάνοντας χρήση της ενδογενούς ευελιξίας του. Θα συμφωνήσουμε με τους θεσμούς οποιεσδήποτε αλλαγές σε μέτρα του υπάρχοντος Μνημονίου Κατανόησης. Και στόχος μας είναι η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος"». (Η υπογράμμιση είναι του Γερμανού γκαουλάιτερ).

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα εξευτελιστικά, οι Γερμανοί μας κάνουν και πλάκα από πάνω. Στο τέλος αυτού του κατάπτυστου κειμένου, μας λένε ότι όχι μόνο δεν θα μας δώσουν τα 1,9 δις των τόκων που μας χρωστάει η ΕΚΤ, αλλά και ότι θέλουν πίσω τα 10,9 δις του ΤΧΣ που προορίζονταν για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, γιατί, λέει, οι τράπεζές μας είναι μια χαρά και δεν έχουν ανάγκη ούτε σεντ!

Δεν ξέρουμε αν το Βερολίνο επιμείνει μέχρι τέλους σε αυτή την αισχρή προσπάθεια δημόσιου πολιτικού βιασμού όχι απλά μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, αλλά και ενός ολόκληρου έθνους. Θεωρούμε αυτονόητο ότι σε μια τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δώσει γην και ύδωρ, γιατί το αντίτιμο θα ήταν όχι απλώς η τελική πτώση, αλλά η ακαριαία εξαέρωσή της. Το πιο επικίνδυνο θα είναι να αποδεχθεί ένα «συμβιβαστικό», υποτίθεται κείμενο, ανάμεσα στο ήδη απαράδεκτο που έχει καταθέσει η ίδια και στο κείμενο της Σοϊμπλεϊκής βαρβαρότητας.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι η κυβέρνηση έχει πανικοβληθεί από το ενδεχόμενο να καταρρεύσουν οι τράπεζες από το οικονομικό σαμποτάζ της Γερμανίας και της Πέμπτης Φάλαγγας στην Ελλάδα. Αυτό το ενδεχόμενο, όμως, το οποίο κάθε λογικός άνθρωπος είχε σκεφτεί και επισημάνει πολύ πριν τις εκλογές, θα έπρεπε να είναι έτοιμη να το αντιμετωπίσει και όχι να αισθάνεται τώρα το έδαφος να υποχωρεί κάτω από τα πόδια της. Η εκλογή δεξιού υποψήφιου στην προεδρία της Δημοκρατίας ήδη πίκρανε την κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν προκάλεσε ανεπανόρθωτη βλάβη. Ωστόσο, μια ταπεινωτική συνθηκολόγηση απέναντι στο Βερολίνο, θα σημάνει ότι η κυβέρνηση θα έχει περάσει τον Ρουβίκωνα... προς τη λάθος κατεύθυνση. Οριστικά και αμετάκλητα.

ΠΗΓΗ: http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=19609:papakonstantinou-petros&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

Στο ραδιόφωνο "Παραπολιτικά 90,1" η εκπομπή του Ανδρέα Μαζαράκη (τη συμμετοχή εκλεκτών προσκεκλημένων-συνεργατών)

Μία ραδιοφωνική πατριωτική εκπομπή, ίσως η μοναδική στα ερτζιανά (να υπάρχουν κάνα δύο ακόμη ίσως;) για όλους τους Έλληνες. Καθημερινά, λοιπόν, 12:00 με 05:00 τα μεσάνυχτα, ακούμε την εκπομπή «Η νύχτα μέρα». Δυστυχώς είναι αργά, αλλά όποιοι άκουγαν τον Ανδρέα Μαζαράκη από τα παλιά, θα γνωρίζουν ότι προτιμά τις μεταμεσονύχτιες ώρες.
Επιλεγμένες εκπομπές με εκλεκτούς προσκεκλημένους και ανθρώπους που εργάζονται και πολεμάνε για μία καλλίτερη Ελλάδα.
Ευχόμαστε να έχει υψηλή ακροαματικότητα.

Υπ. Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς: Εντεκα-ζωνική και μοντέλο Βρυξελλών ή δυο κρατών

Ο Νίκος Κοτζιάς υποστηρίζει ότι, λόγω της εισβολής, έχει «ομογενοποιηθεί» η Κυπριακή Δημοκρατία, «ολοκληρώνοντας τη διαδικασία που ξεκίνησαν οι Ε/Κ το 1963», υιοθετώντας επί της ουσίας τα απαράδεκτα και ανιστόρητα επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς

Οι εκλογές στην Ελλάδα τελείωσαν. Ο κυρίαρχος λαός αποφάσισε. Ανεξαρτήτως αν συμφωνεί κανείς ή όχι με τις ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις του άλλοτε περιθωριακούακρο-αριστερού κόμματος της Ελλάδας, ο λαός ανέδειξε τον Αλέξη Τσίπρα Πρωθυπουργό και τον ΣΥΡΙΖΑ για Κυβέρνηση. Στην Κύπρο παρακολουθούνται με αγωνία οι εξελίξεις για το τι μέλλει γενέσθαι, τόσο στο πεδίο της οικονομίας αλλά κυρίως για τα εθνικά θέματα και τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και δη για το Κυπριακό.

Ως θετική εξέλιξη κρίνεται η αποχώρηση του Ευάγγελου Βενιζέλου από το πηδάλιο του Υπουργείου Εξωτερικών, που εκτός από ένθερμος υποστηρικτής του εκτρώματος «ΣχεδίουΑνάν», απέστειλε και την επαίσχυντη εκείνη ρηματική διακοίνωση στην Κυπριακή Δημοκρατία, επειδή τόλμησε η ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους να διερωτηθεί τι έπραξε η Ελλάδα ως Προεδρεύουσα του Συμβουλίου της Ε.Ε., όταν οι Τούρκοι υπέβαλαν το απαράδεκτο εκείνο έγγραφο, με το οποίο κήρυτταν την Κυπριακή Δημοκρατία «εκλιπούσα».

Πολλοί έσπευσαν αβίαστα, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, να χαιρετίσουν την ανάληψη της νευραλγικής θέσης του Υπουργού Εξωτερικών από τον κ. Νίκο Κοτζιά, χαρακτηρίζοντάς την εθνικά ωφέλιμη και αποδίδοντάς του θέσεις πατριωτικές, επικαλούμενοι ειδικότερα αντίθεση του νέου ΥΠΕΞ της Ελλάδος στο Σχέδιο Ανάν.

Ο Νίκος Κοτζιάς υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΚΝΕ και μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Μεταπήδησε πολιτικά, διατελώντας εκ των εξ απορρήτων συνεργατών του Γιώργου Παπανδρέου, ενώ εσχάτως προσέγγισε τον Αλέξη Τσίπρα, σχέση η οποία προφανώς ευόδωσε στον διορισμό του ως ΥΠΕΞ.

Κατά τη συμμετοχή του νέου ΥΠΕΞ της Ελλάδος στο συνέδριο στο Κολέγιο St Antony του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης τον Μάιο του 2007, με θέμα «Cyprus after Accession: Getting past ‘No’?», ανέπτυξε εισήγηση η οποία τιτλοφορείται «Contradictions, Conflicts and Paradoxes - A Framework for a Solution». Δεν ήταν, εξάλλου, η πρώτη φορά που συμμετείχε σε συνέδριο στο St Antony’s ο κ. Κοτζιάς, καθώς στις 3-4 Οκτωβρίου 2003 συμμετείχε σε σεμινάριο ωραιοποίησης του Σχεδίου Ανάν με θέμα «Getting to Yes: Suggestions for Embellishment of the Annan Plan for Cyprus».

Ο κ. Κοτζιάς στην εισήγησή του το 2007 απορρίπτει μεν το Σχέδιο Ανάν φραστικά, ωστόσο προτείνει ως λύση του Κυπριακού μια «μετα-μοντέρνα Ομοσπονδία» (sic). Ισχυρίζεται ότι αυτή θα είναι μια νέα τύπου «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία», χωρίς να παραγνωρίζονται οι Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου 1977-79, τα διάφορα σχέδια λύσης που έχουν προταθεί κατά καιρούς και η «παρούσα κατάσταση στο νησί».

Ο κ. Κοτζιάς εμφανώς ευθυγραμμίζεται με την πάγια τουρκική θέση περί «αναγνώρισης των πραγματικοτήτων», μέσω της οποίας επιχειρείται η νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής. Σημειώνεται ότι, στην εν λόγω εισήγηση, ο νέος ΥΠΕΞ της Ελλάδος ισχυρίζεται ότι η επιστροφή σε μια ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι δυνατή λόγω «των γεγονότων της δεκαετίας του '70».

Ο Νίκος Κοτζιάς υποστηρίζει ακόμα ότι, λόγω της εισβολής, έχει «ομογενοποιηθεί» η Κυπριακή Δημοκρατία, «ολοκληρώνοντας τη διαδικασία που ξεκίνησαν οι Ε/Κ το 1963», υιοθετώντας επί της ουσίας τα απαράδεκτα και ανιστόρητα επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς περί επιχείρησης εθνοκάθαρσης των Τ/Κ.

Υποστηρίζει ακόμη ότι πρέπει να εγγυηθούν στο πλαίσιο της λύσης του Κυπριακού, ξεχωριστά εδαφικά συνιστώντα κράτη για κάθε κοινότητα και ισότητα στην κεντρική κυβέρνηση. Το κάθε συνιστών κράτος να έχει τρεις με τέσσερις επαρχίες και η Λευκωσία να λάβει καθεστώς Βρυξελλών και να έχει κι αυτή δύο «υπο-συστήματα»! (ο κ. Κοτζiάς προφανώς αγνοεί τη δυσλειτουργικότητα και παντελή αποτυχία του συστήματος στο Βέλγιο). Δέκα περιφέρειες η μικρή Κύπρος των 240 χιλιομέτρων.

Ο νέος ΥΠΕΞ της Ελλάδος δεν σταματάει όμως εκεί. Προτείνει ως εντέκατο μόρφωμα, μιαν ανεξάρτητη Αρχή για τις μειονότητες, για τις οποίες εισηγείται ενισχυμένη συμμετοχή στη διακυβέρνηση του τόπου. Σε περίπτωση εμπλοκής; Μην ανησυχείτε.

Το «Σχέδιο Κοτζιάς» προβλέπει αντί ξένους δικαστές όπως το Σχέδιο Ανάν, αντικατάστασή τους με εκπροσώπους των θρησκευτικών μειονοτήτων. Από τη μια ο κ. Κοτζιάς υποστηρίζει στην εισήγησή του ότι δεν θα πρέπει να δίδεται μεγάλη έμφαση στην εθνικότητα, ακολουθώντας την πάγια βρετανική πολιτική της «κυπροποίησης» των Ελλήνων της Κύπρου, ωστόσο από την άλλη, με μεγάλη ευκολία προτείνει δύο ξεχωριστάσυνιστώντα κράτη για κάθε κοινότητα με βάση την εθνικότητα και εγγυημένη συμμετοχή άλλων μειονοτήτων σε θεσμικές θέσεις με μοναδικό κριτήριο την εθνική ή/καιθρησκευτική καταγωγή.

Ο κατά τα άλλα αριστερός ΥΠΕΞ της Ελλάδος δεν μας επεξηγεί, ωστόσο, πώς θα λειτουργήσουν όλα τα προαναφερθέντα μορφώματα, ούτε πώς θα αποκαταστηθούν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα των νομίμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας στο πλαίσιο των ρατσιστικών συνιστώντων κρατών, ούτε το πώς θα προκύψει καθεστώς ασφάλειας στο νησί, μέσω της πλήρους αποστρατιωτικοποίησης που προτείνει.

Και αν η «μετα-μοντέρνα Ομοσπονδία» που ο κ. Κοτζιάς προτείνει να ονομαστεί «ΣχέδιοΑνάν 6» δεν πετύχει; Ο νέος ΥΠΕΞ της Ελλάδος προτείνει βελούδινο διαχωρισμό στα πρότυπα του τσεχοσλοβακικού μοντέλου, προσθέτοντας τον εαυτό του σε μιαν αναπτυσσόμενη λίστα ανθρώπων που πλέον καλούν για λύση δυο κρατών, παραδιδόμενοιστις πάγιες επιδιώξεις της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας.

Οι εκφρασθείσες θέσεις του κ. Κοτζιά κατά το παρελθόν πρέπει να προβληματίσουν καθώς πλέον βρίσκεται στην κορυφή της ελληνικής διπλωματίας και οι απόψεις του θα επηρεάσουν άμεσα την πορεία του Κυπριακού και τις τύχες του κυπριακού Ελληνισμού.

ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΤ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Δικηγόρος